Ziekteverzuimpreventie kan wel beter, vinden veel bedrijven. En de beheersing ervan ook. Dus komen er projecten. Met projectleiders. En aanjaagteams. Al jaren. En het wordt er niet veel beter van. Zoals zo vaak is ziekteverzuim een thema in de plannen van aanpak van de academische stromingen in bedrijven.
Ziekteverzuimpreventie kan wel beter, vinden veel bedrijven. En de beheersing ervan ook. Dus komen er projecten. Met projectleiders. En aanjaagteams. Al jaren. En het wordt er niet veel beter van. Zoals zo vaak is ziekteverzuim een thema in de plannen van aanpak van de academische stromingen in bedrijven. En steeds zegt men dat ‘de lijn het moet gaan doen’. Daar leeft het onderwerp ook, maar minstens even sterk zijn de culturen van ‘nemen en geven’ en ‘matsen’. Dus houdt de eerste lijn vast aan de aanpak die hen ertoe in staat stelt mensen aan zich te binden. Uiteraard roeren de ‘lagen’ daarboven zich hierover.
‘Onze eerste lijn is zwak’ zeggen ze. Vooral projectleiders hoor je dat vaak zeggen. Het kan immers niet aan de projectleiders liggen? Ik ben altijd benieuwd wat zij zouden doen als ze in de eerste lijn zaten. Het gaat er natuurlijk om medewerkers en eerstelijnmanagers in beweging te krijgen. Dat doe je door ze ‘tools’ aan te reiken. Vaardigheidstrainingen die wél een effect hebben, bijvoorbeeld. Door ze te steunen als het moeilijk wordt.
Of niet soms?
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro
- vaardigheidstrainingen moeten toch altijd effect hebben?
- of weet je soms welke vaardigheidstrainingen géén effect hebben?
- wanneer wordt het moeilijk voor de eerste lijn?
- en wat versta jij onder 'steunen' van de eerste lijn?
Mijn eerste bezoek hier, ik heb je voorstelstukje gelezen en dat je het leuk vind om schriftelijke de zaken eens pittig onder het licht te brengen.
Goed, laat ik mij dan maar even voorstellen als Projectleider Verzuimpreventie (hij is wel leuk als titel). Als goed projectleider, heb je probleemstelling en gewenst resultaat in samenspraak met je opdrachtgever helder in de eerste fase van je project. Werk je projectmatig en evalueer je continu, kán een project niet misgaan. ... Misschien wordt gewenst resultaat onderweg wel bijgesteld en kan zelfs "aanjagen" een tool worden in je ontwerp. Misschien zijn vaardigheden allang aanwezig en hoeven ze niet "getraind" te worden maar alleen maar worden blootgelegd en worden aangejaagd om je resultaatafspraak te halen. En ja, ik ben niet eindverantwoordelijk, het ligt niet aan mij als resultaten niet worden gehaald (nou ja, tenzij het een afspraak betreft waarin ik niet afhankelijk ben van derden in uitvoer)... èn onze lijn is niet zwak, prioriteert naar verantwoordelijkheid, wat wel eens invloed heet op het resultaat.
Zo prikkelend genoeg?
m.vr.gr. projectleider gezondheid
Ik ben trainer en loop ook geregeld mee in de processen op de vloer. Ik weet daardoor al een paar jaar dat trainingen alleen het gewenste effect hebben als ze vaardigheden aanreiken die ook te implementeren zijn in de alledaagse waan. Dat is, en ik spreek hier uit talloze ervaringen, vaak niet het geval. Sorry.
Veel trainingen zijn van een zelfde sausje overgoten. Dat zeggen deelnemers ook vaak: het komt steeds op hetzelfde neer. Dat betekent dat trainingsland zich achter de oren moet krabben. Kennelijk is er sprake van standaardisatie van vaardigheden. Volgens mij niet wenselijk.
Tenslotte dan nog even ingegaan op je vragen 'wanneer wordt het moeilijk voor de eerste lijn' en wat ik versta onder het steunen van de eerste lijn. Voor het eerste is geen sjabloon. Dat zal per situatie moeten blijken. Steun geven aan de eerste lijn is in elk geval niet: vanuit een ivoren toren maar raak-analyseren over ze en steeds maar weer vaststellen hoe slecht ze het doen.
Help ze. Ondersteun ze. Stuur ze naar een goede vaardigheidstraining (-: Maar zit ze niet constant te bekritiseren zonder dat je zelf weet wat ze doen. Want dat, waarde Gerard, dat kunnen we in Nederland als geen ander.