'Wie is de mol?' laat zien hoe het bij ontslag zou moeten!

Het wemelt van de televisieprogramma's waarbij mensen door een stemming het programma uit moeten. Meestal gaat dat gepaard met overacting:mensen omhelzen elkaar alsof ze in een vijftiger jaren toneelstuk spelen. Ze doen alsof ze het heel erg vinden, heel, heel erg. In werkelijkheid zijn ze vooral happy dat de weggestemde ophoepelt. Logisch, ze hebben hem zojuist weggestemd.

Kunnen we een vergelijking trekken tussen ontslagrondes en weggestemd worden? Ongetwijfeld. Al zal het gewicht van ontslag veel zwaarder zijn, er zitten overeenkomsten tussen. En ook bij ontslagrondes zie je hypocrisie. Managers die om beter te scoren bij hun bazen een loyale medewerker hebben ontslagen, en dan emotioneel gaan doen bij hun afscheid. Het moest, zeggen ze dan, we konden niet anders. Maar het kan altijd anders. Ook hier: alsof je met mensen van de Shakespeare Company te maken hebt.

Authenticiteit is een woord dat veel klinkt, zowel onder acteurs als in de business wereld. Het gaat om authenticiteit, zegt men dan. Wie goed oplet, merkt dat dat woord net iets sneller wordt uitgesproken dan andere woorden, zoals altijd met cliche's en woorden waarmee men meent indruk te kunnen maken. Authenticiteit is een niet zo authentiek woord voor 'echt zijn', voor zijn wie je bent.

Bij Owen Schuhmacher (van Koefnoen) in ' Wie is de mol?' ging het anders. Het 'wegwerksysteem' is daar ook een beetje anders. Schuhmacher's vertrek  maakte duidelijk indruk op zijn tegenspelers. Ze vonden het echt erg. En dat was niet verwonderlijk, vond ik. Ik ben niet zo'n Koefnoen fan, en bij Schuhmacher schakelde ik meestal snel naar een andere zender. Maar in het programma vond ik hem een indrukwekkend sympathieke persoonlijkheid.

Het afscheid was werkelijk een voorbeeld voor alle organisaties. Op basis van duidelijke, eerlijke regels moet er iemand weg. Soit. Kan gebeuren. En dat kan je vervelend vinden, of niet. Maar doe nou niet net of je het vervelend vindt als je het niet vindt. Dat is vals spel. Rattengedrag van de ergste soort. De mooie jongen uithangen. Playing cute. Met echtheid heeft dat net zo veel te maken als iets te snel het woord ' authentiek'  uitspreken.

Bert Overbeek publiceerde onlangs het boek ' Slechte chefs werk je weg'; een handleiding voor mensen in organisaties om slechte leidinggevenden uit hun rol te krijgen. Het boek vertelt en passant veel over de dingen die belangrijke denkers over goed management hebben gezegd. Goede managers hebben zeker een meerwaarde. Slechte managers, die louter op eigen gewin uit zijn, zitten in de weg. Het soms komische boek is onder andere via de schrijver zelf te bestellen: bert_overbeek@hotmail.com.