Gisterenavond zat ik in de trein. Een bijzonder servicegerichte conductrice had mij ergens geweldig mee geholpen. Een wat oudere, keurig maar conservatief geklede man zag het. Hij begon een verhaal dat vooral voor de generaties tussen de 30 en 60 jaar oud niet erg positief uitpakte.
‘Hoogst uitzonderlijk, dit service niveau in Nederland en bij de NS' zei hij ' Dit land is sinds de jaren zestig en zeventig totaal verloederd. Alles wat onze voorvaderen hebben opgebouwd, is platgewalst door de sociaaldemocraten en erfdragers van de hippiecultuur. De mensen zijn lui geworden en willen niet meer werken.
Maar onder de jongeren zie je een zeer positieve ontwikkeling. En dan heb ik het over mensen onder de 30. U moet weten, ik was lid van het corps vroeger, en eigenlijk hebben die linkse rakkers ons de studie bijna onmogelijk gemaakt. Wat er is ontstaan door hun invloed is een land vol luie mensen, polderaars met een zwak voor softe benaderingen. Hierdoor rijst de criminaliteit de pan uit. De hele generatie van 30 tot 60 kan zo uit het bedrijfsleven worden gejaagd. Het is waste.
Het is door hen dat de boel instort, dat het crisis is. Ze geven de bankiers dan wel de schuld, maar wilden ze niet zelf goedkope leningen? Nederlanders zijn een terrassenvolk geworden die het liefste niets doen. Daar bouw je geen economie mee op.’
Ik schrik ervan als mensen zo praten. Er schemert politieke voorkeur in door en zelfs verzuiling. Het is waar dat de werkmentaliteit wel wat beter kan in dit land. Het is ook waar dat door agressie verpeste festivals en het molesteren van OV- en ambulancemedewerkers aangepakt moet worden. En tenslotte is het waar dat Nederlanders zullen moeten leren leven met minder middelen in deze crisistijd.
Maar om een hele generatie waste te noemen, voert mij veel ver. En natuurlijk is het niet allemaal de schuld van de sociaaldemocraten.
Ik ben er voor jongeren meer ruimte en gelegenheid te geven, al is het alleen al omdat ze veel meer ingericht zijn op de maatschappij van de toekomst. Ik vind dat de generatie tussen de 30 en 60 zeker wat kan doen aan zijn mentaliteit en instelling. Maar ze afschrijven slaat nergens op. Dit soort opvattingen (die van de man) zijn ongenuanceerd en gevaarlijk voor de ontwikkelingen in het bedrijfsleven. De man was namelijk een prominent adviseurs van bestuursvoorzitters, die dit soort teksten misschien graag horen, maar die er niet mee geholpen zijn.
Voor de generaties tussen 30 en 60 betekent het wel iets: dat ze eens in de spiegel moeten kijken.
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Ik vraag me nu serieus af welke zin de ongetwijfeld duizenden klantgerichtheidsprojecten en -cursussen van de afgelopen decennia hebben gehad?
Lijkt mij een slechte adviseur voor het management, alhoewel je over het onderwerp je wel achter de oren kunt krabben.
Ook ik ben het eens met de opmerkingen over de slechte servicecultuur. Maar wat een onzinnige uitspraken verder zeg. Dus het bevolkingsdeel boven de 60 heeft het prima gedaan? Dat is voor een groot deel de generatie baby-boom.
Dat zijn juist de hippies van de zestiger jaren. Dat is de generatie die ver voor hun 65e al is gestopt met werken. Dat is de generatie van wie de waarde van hun koopwoningen is verviervoudigd, waardoor dertiger-stellen beiden moeten werken (!) omdat ze anders geen huis kunnen betalen.
Juist onder de zestigers zitten (oud-)bestuurders die verantwoordelijk zijn voor veel van de huidige maatschappelijke misstanden.
Veel zestigers/zeventigers zie ik een groot deel van hun in Nederland opgebouwd vermogen besteden buiten Nederland door een (semi-)permanent verblijf daar.
Als ik als veertiger een appeltje te schillen heb, dan is het met die generatie.
Ik ken die oude man uit de trein natuurlijk niet. Maar gelet op de vroegere gemiddelde studietijd en gelet op de huidige kabinetsplannen m.b.t. de AOW is het werkzame leven van mij en mijn studiegenoten statistisch gezien 5 jaar langer dan dat van die oude man en zijn generatie. Wie is hier nu lui???
Een ongelooflijk verhaal. Moraliserend durven enkele schrijvers het ook nog te noemen.
Voor mij geldt dat het een absoluut ONETHISCH verhaal is. Als er iemand in de spiegel moet kijken dan is het de schrijver en het nog grotere stuk onbenul waaraan hij 'durft' te refereren! Ja, er is een groep zakkenvullers; ja de politiek heeft dat zelf in werking gezet door eind zeventiger jaren het Rijnlandmodel buiten werking te zetten en het Angelsaksischemodel te verheerlijken. Korte termijn denken was in! Beter gezegd verantwoordelijkheden afschuiven was in! Voor de job hoppende managers betekende dat ca. 4 jaar op een plek – taak volbrengen - bonus vangen en wegwezen. Het werd het adagium in managementland. In de jacht naar meer, zijn er tal van mooie bedrijven naar de donder gegaan en talloze gezinnen in de ellende gestort. De kern van het probleem ligt dan ook in het ontwijken van verantwoordelijkheden. En dat valt niet toe te schrijven aan één generatie! Dat valt ook toe te schrijven aan politiekbeleid en ja dus ook toe te schrijven aan de VVD, en voor de goede orde ik ben geen sociaal democraat maar VVD-er.
Wanneer de maatschappij blijft vasthouden aan het Angelsaksische model zal het lang duren voor er structurele verbetering komt.
Er zijn mensen die beweren dat het Rijnlandmodel dood is. Ik durf de stelling aan dat het Angelsaksischemodel schuldig is aan ‘moord’ van maatschappelijke verantwoordelijkheid.
Verder durf ik de stellingen aan dat we maatschappelijk juist terug zouden moeten naar een Rijnlandmodel; Het bedrijfsleven terug moet naar langdurige verbanden; Waar management en werknemers zich één voelen met het bedrijf (loyaliteit) en waar het belangrijker is te werken aan continuïteit <strong>en</strong> groei, dan aan winst op de korte termijn. Daarbij durf ik de stelling aan dat de job hoppende manager, de daarbij horende bonusstructuur, het structurele streven naar winsten op de korte termijn (incidenteel) is natuurlijk prachtig) leidt tot een volgende - nog diepere - recessie.
Als ik (59) al een appeltje te schillen heb met een generatie dan heb ik een appeltje te schillen met de generatie verantwoordelijkheid ontwijkende managers en politici. Deze vindt je in de generatie ‘babyboom’, post ‘babyboom’, de X-generatie maar ook in de Y-generatie. Het ontwijken van verantwoordelijkheid is niet generatie of tijdgebonden! Het is iets van alle generaties en alle tijden. Het vervelende is dat zovele er achteraan hollen als of zij het wiel hebben uitgevonden. En de (mede-) werkers? Zij konden vaak niet anders dan geen verantwoording nemen. Wanneer zij wel verantwoording wilde nemen (voor het falen van anderen) kregen zij te horen dat ze het maar eens moesten "laten klappen", de (falende) manaers/medewerkers moesten het zelf maar eens voelen. Ik noem dat echter klant schofferen. Als iemand zijn werk niet doet of kan doen, dan moet je als manager verantwoordelijkheid nemen. Je traint de man/vrouw of (als dat niet lukt) laat je ze iets anders doen!
Het verwijzen naar hippies –als generatie - is absolute onzin (ik was er beslist geen). Het was een groep mensen van ‘peace no war’ (of toch ontwijken verantwoordelijkheid?) Het waren juist niet de mensen van de korte termijn, zij wilden juist een betere wereld op de lange termijn. De ellende is waarschijnlijk terug te boeren naar de haast ‘dogmatische’ tegenstanders van de hippies, zij waren/zijn niet uit op lange termijn resultaten maar uit op snel geld verdienen. <strong>Coûte que coûte</strong>.
Het vermeerderen van de koopwaarde van de woningen? Dan moet je zijn bij banken, makelaars en de politiek. Als er ergens snel geld e verdienen was was het daar. ’s-Morgens kopen voor een ton, ’s-Middags verkopen voor 2 ton, en ;s-avonds voor 3 ton. En de politiek die vond het prachtig. Overdrachtsbelasting, onroerendgoedbelasting, projectontwikkeling, waardevermeerdering grond. Mooi, mooier, mooist, crisis!
Als verkoper van een gewonde woning ga je er –wanneer je in Nederland blijft - echt niets op vooruit, want je moet gewoon een nieuwe woning kopen. De enige die er echt op vooruit gaan zijn de gemeentes en zij die als broodwinning in de huizenhandel zitten als makelaars en bankiers.
Op één punt wil ik wel graag ingaan, de woningwaarde. Je slaat de spijker op zijn kop als je stelt dat je er niets op vooruit gaat als je je woning verkoopt en een nieuwe koopt in Nederland. Mijn blik wordt echter vertroebeld, en dat geef ik eerlijk toe, door een groot aantal senioren die ik ken en die de waarde van hun woning verzilveren t.g.v. een (semi)permanent verblijf in het buitenland. Individueel gun ik het ze bijna allemaal en geef ik ze groot gelijk. Macro-economisch gezien, valt die vlucht van kapitaal naar het buitenland ook wel mee denk ik. Maar als ik dan het gezeur van een zestiger/zeventiger hoor over de luie jeugd, dan moet ik wel meteen aan dit soort mensen denken.
Off topic: Nog zo'n fenomeen. Mopperen over al die moslims hier om vervolgens een tweede huis te kopen in (jawel) het grootste moslimland ter wereld.
Bij dit onderwerp was dat al het geval. In de kranten had ik de opvatting van de man al gelezen. Ik vond het daarom tijd om het gesprek weer te geven. Zonder allerlei tussenwegen en nuanceringen. En dat het mensen raakt, blijkt wel uit het aantal reacties en de heftigheid van sommige artikelen.
En ondertussen begint de evaluatie van een heel tijdperk op gang te komen: dat van de invloed van de sixties.
De schrijver heeft in de spiegel gekeken, Jan-Jaap, en raad je aan het zelf ook eens te doen.
Wat ik na dat soort feedback altijd doe is teruglezen wat ik geschreven heb. Ik wil ook leren, nietwaar? Als je met enige regelmaat stukjes schrijft op een weblog kan er wel eens een verslapping intreden.
Dat vind ik zelf na herlezing echter bepaald niet het geval.
Ik geef weer wat er gezegd wordt. En dat kan wel eens ongenuanceerd zijn. Omdat mensen soms dingen wel eens ongenuanceerd zeggen. En sterker nog: sommigen hebben er hun politieke handelsmerk van gemaakt, van dingen ongenuanceerd zeggen. En daar vallen mensen dan voor.
En wat mijn eigen 'zwakke en moraliserende betoog' betreft: mijn commentaar is helemaal niet zo moraliserend en zwak.
En daarbij: hebben sommige reactieschrijvers al nagedacht over de vraag waarom een zo zwak en moraliserend, ja onethisch, betoog hen zo raakt dat ze toch maar reageren?
De analyse van de oude man over het gebrek aan klantgerichtheid en dienstverlening onderschrijf ik. De ene schoffering houdt de andere in stand: je weet niet beter?! Zo bezien is het best een generatieprobleem...
Bert, bedankt!
U schreef ‘ik heb in de spiegel gekeken’ en vroeg mij hetzelfde toe doen.
Uit niets is mij gebleken dat u in de spiegel heeft gekeken, maar gezien uw reactie leek het mij wel zinvol te reageren..
U schrijft voor een site van ‘de jonge manager’.
Vanuit die positie geredeneerd verwacht ik als lezer dat wanneer iemand zoals “de oude man in de trein” baarlijke nonsens verkoopt dat "aan de kaak" wordt gesteld.
Maar neen ‘je schrikt er van’. En je schrijft “ik ben er voor jongeren meer ruimte en gelegenheid te geven, al is het alleen al omdat ze veel meer ingericht zijn op de maatschappij van de toekomst”. Verder: “Ik vind dat de generatie tussen de 30 en 60 zeker wat kan doen aan zijn mentaliteit en instelling.” En voegt er gelukkig aan toe “Maar ze afschrijven slaat nergens op.”
Alsof je eigenlijk onderschrijft wat ‘de oude man in de trein’ vertelde. Ik zou dan verwachten dat je met onderzoeksgegevens (of verwijzingen) komt die het gelijk of juist het ongelijk aantonen van wat de “ de oude man in de trein” beweerde. Bijvoorbeeld onderzoeken van TNO in het kader grijs werkt. Of uit de onderzoeksgegevens put van bureau Ditmeijers met betrekking tot de ‘Motivatiestudie onder werkgevers naar de attitude ten opzichte van oudere werknemers’. Er zijn tal van onderzoeken gedaan in binnen en buitenland die logenstraffen wat de ‘ oude man in de trein’ beweerde, maar niets daarvan. U verwijst naar politieke voorkeur en verzuiling. Dah. Ik zou haast de stelling aan durven gaan dat als er iemand aan het verzuilen is dat – met uw uitspraken in dit artikel – u dat bent.
U schrijft dat de generatie tussen 30 en zestig zeker wat kan doen aan zijn mentaliteit en instelling. Waarop zijn deze uitspraken gebaseerd? Waarneming of onderzoek? Subjectief of objectief?
Wanneer u het heeft over de HRM managers tussen de 25 en de pakweg 40 kan ik me daar nog iets bij voorstellen. Dit is een groep die tijdens de opleiding haast ‘ ge-brain washed’ is en is verteld (heeft geleerd) dat een werknemer boven de 45 - 50 “op is”.
Geleerd in een tijd dat de politiek er alles aan gelegen was om de jeugdwerkloosheid aan te pakken. De politiek hield gedurende decennia de maatschappij voor dat werknemers op hun 55ste waren ‘uitgerangeerd’ En de werkende (nu tussen de 30 en de 60!) zij moesten de VUT-pot vullen (solidariteit heette dat).
Als u een site (mede) in stand houd voor de jonge manager dan zou het uw eer te na moeten zijn deze managers te wijzen op de verantwoordelijke taak die zij hebben. Dat zij met mensen omgaan en niet met “kanonnenvoer”. Dat verantwoordelijkheid en loyaliteit geen vieze woorden zijn. Dat het gedrag van veel ‘captains of industry’ en bankiers verwerpelijk is. Dat ethiek bij een ieder hoog in het vaandel dient te staan.
En wat betreft de kansen die onze jeugd heeft. Ik zou eens naar de trendrapportage 2008 kijken. Over enkele jaren komen er zoveel banen beschikbaar dat het nagenoeg onmogelijk wordt deze met ‘jonge’ mensen te vullen. Mijn advies richting (jonge) managers zou juist zijn laat de senioren zoveel mogelijk optreden als trainer en mentor en er voor zorgen dat zij 'de jeugd' (jonge managers) klaarstomen om ‘morgen’ verantwoord de taken en verantwoordelijkheden op zich te nemen.
En daar wil ik het verder bij laten.
Even over de inhoud. Wat is het toch fijn om andere de schuld te geven van dingen.
- Er is geen service gerichtheid in Nederland
- Er is onvoldoende werkethiek in Nederland
- Verantwoording ontwijkende managers / politici
- Makelaars hebben onze huizen duur gemaakt
- De exodus naar tweede huisjes in het buitenland
Nog een 'oude' wijsheid van mijn vader (90): verbeter de wereld, begin bij jezelf! De laatste tijd verpakt door Covey in cirkels van invloed en zorg.
Nog als laatste, Jan Jaap: als manager van 34 ben ik echt niet gebrain-washed. Ben ik namelijk zelf ook bij en ik kan ook denken. Verantwoordelijkheid neem ik ook, deze voel ik ook.
Iemand boven de 50 is niet op, nee deze is waardevol. Kan iemand altijd hetzelfde werk doen? Nee dat kan niet. Ga jij maar eens 40 jaar in een Hoogoven aan de slag. Dan piep je anders echt waar.
Laten we uit de generalisatie blijven, tussen de 30 en de 60, generatie-X, managers van 30 zijn gebrain-washed.
Luister naar de oude man uit het voorbeeld van Bert. Hoor wat ie zegt en praat met hem. Je kan hem niet veranderen denk ik, maar je kan wel leren hoe je met hem om kan gaan. Daar leer je nog eens wat van!