Werken: lang leve de lol!

"Ja, werken moet leuk zijn en ik moet er lol in hebben, want anders ga ik ergens anders werken." Aan het woord is een talentvolle trainee die aan zijn derde trainingsdag in zijn MD-traject begonnen is. Gezien zijn leeftijd behoort hij tot wat wel Generatie Einstein wordt genoemd. Een kenmerk van deze generatie schijnt te zijn dat als ze zich nergens thuisvoelen ze elkaar opzoeken om zelf een zaak te beginnen.

Nu zet de netwerkorganisatie hier en daar door en groeit het aantal zzp-ers snel, maar het lijkt mij sterk dat elke Einsteiner uiteindelijk voor zichzelf begint. Een flink aantal zal toch in bestaande bureaucratieën gaan werken. Tijdens de training besloot ik wijselijk mijn mond te houden over het feit dat werken volgens mij niet altijd 'lollig' is. Ik sprak erover met mijn collega, die een parallelgroep draait, tijdens de lunchpauze. "O ja, kijk daar staat Mark en hij is ook een adept van de het-moet-wel-leuk-zijn-club."

Wel, misschien zijn wij snel oud aan het worden, maar een beetje tegenslag op het werk dat moet je kunnen 'mannen/vrouwen'. Zonder het verwerken van tegenslag rem jij je eigen groei. Wat is erop tegen om je eigen plek te veroveren en dat dit soms de nodige moeite kost? Waarom weglopen, vragen om overplaatsing als de sfeer tegenvalt en de zittende collega's zuchten als je vraagt om hulp? De werkende wereld zit niet op je te wachten. De werkende wereld verwacht dat jij je eigen plek verovert. De lol komt later wel!