Wat een rust!

Een paar weken geleden nam ik de beslissing om van een weekabonnement op mijn geliefde krant over te stappen naar een weekendabonnement. Al die nare berichten ben ik - tijdelijk(?) - spuugzat. Veertien dagen geleden ging de nieuwe

abonnementsvorm in. Volgens de dame, met wie ik telefonisch deze omzetting kon regelen, zou ik de dagelijkse dosis artikelen in het begin best missen. Maar niets blijkt minder waar! Ik mis het helemaal niet. Het levert me zeeën van tijd op. Oké, dat is ietwat overdreven, maar toch. Ik lees weer meer boeken, bezoek de sportschool meer, gooi minder oud papier weg en ben een stuk vrolijker. Kennelijk doen al de berichten over de huidige econmische situatie mijn systeem geen goed. Ik ga er teveel over nadenken. Het prettige is dat ik nu met nog meer energie werk aan de toekomst en ook nog eens meer tijd heb voor het uitwerken van goede ideeën in samenwerking met gelijkgestemden.

Het is geen kwestie van ogen sluiten, maar een kwestie van ogen openen voor nieuwe mogelijkheden. Hoe pakken jullie dat aan?

Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen

Probeer het Pro-abonnement een maand gratis

En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.

Word een PRO 

Harrie Jaspers
Dag Paola,

Wat een goeie keuze. Maar het lijkt alsof ogen niet gesloten mogen worden? De ogen sluiten voor wat? Voor het feit dat nieuws verkocht moet worden? Voor het gegeven dat de selectie van redacties vooral hun selectie en waarneming van de wereld is? Voor het feit dat kranten bestaan bij de gratie van slecht nieuws? Mensen willen zichzelf altijd vergelijken met anderen en in de de krant staan vooral verhalen van mensen die slechter af zijn dan jijzelf.  Door hun negatieve verhalen lijken kranten meer gedrag te bevorderen dan er alleen maar verslag van te doen. Nieuws brengt angst. En angst is vervolgens weer nieuws.

Ik wil gewoon door met mijn dagelijkse bestaan. En praat over gewone zaken, ik heb te eten, lieve mensen om mij heen en de toekomst ken ik niet.
Ik leef vandaag. Fijn dat jij dat ook doet in vertrouwen dat er nog van alles mogelijk is.