Enkele dagen geleden viel er een brief bij mij in de brievenbus van de opleiding waar ik in 2004 mijn opleiding tot coach/counselor heb afgerond. Ik kan nu alsnog een diploma tot Master Coach halen staat erin. Er is een speciale regeling voor alumni en als ik het doe dan
kan ik me ergens laten registreren. De logica van dit alles ontgaat mij ten ene male. Hoezo, wat is de reden dat een mens na een 3,5 jarige post hbo-opleiding met 8 jaar ervaring plotseling in 40 verslagen volgens een bepaald format moet aantonen dat ze een Master Coach is? Alles heet tegenwoordig Master. Als je niet ergens Master in bent, tel je kennelijk niet meer mee! Straks kun je nog een diploma Master Glazenwasser halen. En wil jij je ramen alleen nog maar laten poetsen door een Master. Bovendien; wat zegt dat in hemelsnaam over de kwaliteiten van een coach zo'n registratie. In dit geval - als ik het zou doen - dat ik verdomd goed verslagen kan schrijven. Een aantal opnamen van gesprekken zeggen zoveel meer. Wat is toch de reden dat jij je in Nederland voor van alles - tegen jaarlijkse betaling natuurlijk - moet registreren. Waar komt toch de fabel vandaan dat je dan voor 100% van verzekerd bent van kwaliteit. Waarom dien je als gecertificeerde op een bepaald gebied een papiertje te halen, dat je eigenlijk al hebt?
Je begrijpt het al; ik bedank hier hartelijk voor!
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Coachen is ploeteren, uitproberen, leren en weer corrigeren. Dat heeft weinig te maken met een vast format!
Groet, Boudewijn van Achter (coach).
groet, Fleur Pennings
Helaas heb ik gekwalificeerde coaches ontmoet tijdens scholingen die bij oefeningen ogenblikkelijk in de 'tegenoverdracht' zaten. Dat betekent - kort door de bocht - dat ze het verhaal van de cliënt en hun eigen verhaal niet uit elkaar kunnen houden. Ja, iedereen kan zich coach noemen. Een kwalificatie zegt niet alles. Er moet sprake zijn van een klik tussen coach en cochee.
En ... daar gaat mijn verhaal over. Scheep mensen die 3,5 jaar opleiding achter de rug hebben en succesvolle coachtrajecten hebben afgerond niet op met post dat ze Master Coach kunnen worden onder vreemde condities!
De studentjes die ik HBO opleid en 2 jaar Uni doen, mogen dat wel.
Ik zal julie eens wat zeggen: ik noem mijzelf mastercoach en elk ididoot die dankt daar (formeel) afbreuk aan te kunnen doen, krijgt van mij gewoon de wind van voren. Meestal zijn ze dan heel stil. Het rottige werk verrichten ze dan wel achter mijn rug om.... die formelen.
De studentjes die ik HBO opleid en 2 jaar Uni doen, mogen dat wel.
Ik zal julie eens wat zeggen: ik noem mijzelf mastercoach en elk ididoot die dankt daar (formeel) afbreuk aan te kunnen doen, krijgt van mij gewoon de wind van voren. Meestal zijn ze dan heel stil. Het rottige werk verrichten ze dan wel achter mijn rug om.... die formelen.
Jouw verhaal is nu precies zoals ik ook naar deze ontwikkelingen kijk en het ervaar. Maar wat doen we eraan of ertegen?
Ik vertrouw ook op mijn ook 3,5 jarige opleiding tot coach/counselor die ik in 2006 afgerond heb. Mijn opgedane ervaringen, de successen/ontwikkelingen van mijn klanten en hun vertrouwen zijn zeer waardevol om door te gaan. What is in a name?
Coach is een respectabel beroep dat je moet leren door ervaring en het ontwikkelen van bepaalde vaardigheden en talenten. Dit doe je niet door een boekje te lezen/bestuderen of 4 dagen opleiding te volgen.
Jaren vallen en opstaan, dat is de beste leerschool!
Daarom ploeter ik nog enkele jaren verder eer dat ik mijzelf een Master coach noem.
Respect voor de vele ECHTE Master coaches met de vele jaren ervaring!
Het is lachwekkend. Een diploma + ervaring, of een resume van verworven competenties moet voldoende zijn. De basis van ons vak is: met plezier aan het werk zijn met mensen en daarvan leren en steeds beter worden.
Ik ben blij dat er nog vrije beroepen zijn!
Cristine van der Glas
Goed artikel en mij uit het hart gegrepen.
Ik ben het volledig eens, dat je geen betere coach wordt door één of andere opleiding, maar dat je dat wordt door een combinatie van natuurlijke aanleg, passie, gedrevenheid, ervaring en een sterk zelfkritisch vermogen.
Beoordeel coaches op de resultaten die bereiken, niet op wat ze weten.
Is het in feite al niet een diskwalificatie van het vak, om er nog weer een versterkende term voor te zetten? Ik ben coach vanaf 1994 en ik kan honderden referenten opgeven. Ze zullen me uitlachen als ik mezelf master ga noemen.
Het zit niet in de buitenkant, maar in de binnenkant, en die binnenkant zorgt voor de kwaliteit aan de buitenkant, niet de naam of de titel!
Paula, na lezing was mijn eerste reactie: je hebt helemaal gelijk!
Hierop doordenkend vraag ik me tegelijkertijd af of je ook van mening bent dat er vraagtekens te zetten zijn bij certificering en sowieso het hele systeem van certificering. Ik lees op je website dat je gecertificeerd bent.
Ik ben van mening dat er grote vraagtekens te zetten zijn achter het hele systeem van alsmaar opleuken van je cv door allerlei titels en certificaten; ook ik heb hier een stapel van liggen.
Is er nog een escape? Mensen zijn per definitie opportunistisch om zich bewust te zijn van hun omgeving. Een deel van de mensen die het gemaakt hebben en niet meer in grote mate afhankelijk zijn van de goedkeuring van- en acceptatie door anderen (dmv certificering en eigen netwerk) zijn geneigd zich te willen onderscheiden door een afwijkende mening uit te dragen. Met welk doel en in wiens belang?
Paula, zou je dezelfde mening op deze manier uitdragen wanneer je gevraagd wordt zitting te nemen in een commissie die het Masternivo moet beoordelen? Tegen een top-tarief?
Ik moet gelijk denken aan het onlangs uitgezonden, zeer boeiend interview met David Simon (“The Wire”) van de VPRO. David Simon is van mening dat iedereen graait (en dat er in grote mate sprake is van "greed") en dat we geen democratie zijn maar een <strong>oligarchie</strong>. Zie ook: “de IJzeren wet van de Oligarchie” van de Duits-Italiaanse socioloog Robert Michels.
Het artikel prikkelt wel tot nadenken. Wel allemaal blijven doen !
Ook in 2010, een integer en zelfbewust jaar toegewenst. Succes met de business.