Vrijend hoofd betrapt door medewerker

Onlangs had een hoofdverpleegkundige (geen relatie) een buitenkansje. Het gebeurde in de nachtdienst. Een patiënt lag in zijn eentje op een kamer. Hij drong aan, ze vond hem aantrekkelijk en gaf toe aan de verleiding. Er was een vrijage. Een verpleegkundige betrapte het tweetal en sprak haar hoofd er op aan. Er werd een deal gemaakt...

Onlangs had een hoofdverpleegkundige (geen relatie) een buitenkansje. Het gebeurde in de nachtdienst. Een patiënt lag in zijn eentje op een kamer. Hij drong aan, had ook zijn behoeftes zei hij. Ze vond hem aantrekkelijk en gaf toe aan de verleiding. Er was een vrijage. 

Een verpleegkundige betrapte het tweetal en sprak haar hoofd er op aan. Er werd een deal gemaakt. Het zou niet meer gebeuren en de verpleegkundige zou zwijgen. Wat ze natuurlijk niet deed. Ze vertelde het in vertrouwen door tegen een collega die het weer doorvertelde tegen een andere collega, ook in vertrouwen, en zo kwam het tenslotte terecht bij de leidinggevende van de hoofdverpleegkundige. 

Recht op de vrouw af vroeg ze of het waar was, wat ze in de wandelgangen had vernomen. De hoofdverpleegkundige gaf niet toe. De patiënt was weg; het ziekenhuis wilde hem er buiten laten. Het hoofd gaf de verpleegkundige een officiële waarschuwing, in aanwezigheid van haar leidinggevende. 

De verpleegkundige mailde mij. De zaak was nog vers. Ze vroeg wat ze een volgende keer nu het beste kan doen in zo’n situatie. Graag een reactie. 

 

Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen

Probeer het Pro-abonnement een maand gratis

En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.

Word een PRO 

Nicholas C Nass
Lid sinds 2019
In de eerste plaats, al is de verleiding nog zo groot, gewoon niet toegevan aan de avances van de patient. Hoe je het ook wendt of keert, het is domweg niet professioneel en had voor hetzelfde geld kunnen leiden tot ontslag. Nu is het een vervelende aantekening in het personeelsdossier.

Mocht eeen dergelijke situatie zich nog eens voordoen, maak dan een afspraak met de persoon na zijn/haar ontslag uit het ziekenhuis.
Teun van Aken
Het was niet de verpleegkundige die toegaf aan een patiënt, maar haar hoofdverpleegkundige. Dit om even scherp te blijven.
In mijn ogen had de verpleegkundige niet moeten beloven te zwijgen, maar moeten zeggen dit aan de leidinggevende van het hoofd te zullen rapporteren. Toen ze eenmaal had beloofd te zwijgen, had ze dit ook moeten doen. Want belofte maakt schuld. In vertrouwen iets aan een ander vertellen is vragen om moeilijkheden, want dat vertrouwen heeft kennelijk dezelfde grenzen als het vertrouwen dat de verpleegkundige zelf haar hoofd gaf met haar belofte te zullen zwijgen. Kennelijk is in die organisatie vertrouwen een rekbaar begrip.
Dat nu de verpleegkundige de dupe is, is heel vervelend, maar wel een gevolg van haar eigen gedrag.
Tenminste, zo zie ik het.
R. Franklin
De verpleegkundige geeft blijk van "iemand met weinig karakter" die zelf net zo doortrapt is of mogelijk erger dan degene die ze op on-ethisch gedrag aanspreekt. Het is een zeer goede en positieve zaak om iemand op zijn/haar wangedrag aan te spreken, en afhankelijk van de ernst van de zaak kun je overwegen of dit als zodanig bestraft hoort te worden dat de leiding erbij betrokken moet worden. En dat had ze dan ook direct aan de betrokkene (hoofdverpleegkundige) kenbaar mogen maken. Maar om terug te komen op een gemaakte afspraak en dan op een zodanige manier dat je de persoon bij een ieder te schande maakt, is behalve "verraad" tevens een oneerbare "steek in de rug" en getuigd zeker niet van een betrouwbare vriend(in). Stel je maar gewoon voor hoe jij je zou voelen als iemand je zo'n streek lapte?........Dus voortaan overwegen WAT je aan WIE verteld en WAAROM danwel serieus nadenken over hoe je met het vertrouwen van anderen omgaat.