Onlangs werd door VNO NCW een voorstel gedaan aan staatsecretaris de Jager om een antifile bonus te introduceren. Dit levert voor iedereen voordelen op; files worden bestreden, dus het is milieuvriendlijk, het nettoloon van de thuiswerker stijgt door fiscale maatregelen, de arbeidsproductiviteit stijgt en een lastig te bereiken deel van het arbeidspotentieel wordt bereikt. Wat mij nu zo verbaasd in dit voorstel, is dat de indruk wordt gewekt dat medewerkers niet willen thuiswerken. Maar het zijn toch de werkgevers die bepalen of thuiswerken is toegestaan?
Je zou het bijna geloven. De nobele milieuvriendelijke initiatieven van de werkgeversvereniging. Laten we voorstellen aan het kabinet om thuiswerken te belonen. Dan kan staatssecretaris de Jager zeggen dat hij geen geld hiervoor heeft en dan kunnen wij zeggen, WIJ willen wel, maar de overheid wil niet.
Vriend en vijand zijn het er over eens dat er een verkeers- en arbeidsmarkt infarct onstaat in Nederland. We zijn steeds langer van en naar ons werk onderweg. Thuiswerken lijkt de ideale oplossing, toch gebeurd dit heel mondjesmaat.
Ik denk dat het probleem zit bij een diepgewortelde angst van managers om grip te verliezen over het personeel en dat ze niet meer te controleren zijn. De verschuiving van controle naar resultaatsturing is lastig. Maar misschien is het ook een generatieprobleem. Oude bazen willen controleren, jonge bazen van nu zijn allemaal opgegroeid met een computer en zijn misschien wellicht minder krampachtig. Dan is het een kwestie van tijd dat we allemaal (mogen) thuiswerken.
Maar wat vinden jonge bazen eigenlijk van thuiswerken?
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro