Voetbal International: Derksen en van Gijp mopperen op zachte sector van PSV

Ze zeggen gewoon hun mening. Meer niet. Soms leidt dat tot rechtszaken, maar vaker tot toename van hun populariteit. Hun programma is amusement maar verstand van voetbal valt ze niet te ontzeggen. Vaak is het er gezellig en er wordt veel gelachen. Leedvermaak. Een mannending. Het is dan ook een mannenprogramma op een zender die zichzelf graag profileert als een mannenzender. Ik heb het over Voetbal International. Een programma waar ook ikzelf graag naar kijk. En 2x per week. Je zou me een fan kunnen noemen. Van het programma, niet van alle sprekers. Van der Gijp vind ik erg grappig, en een filosoof die geweldig kan relativeren al zijn er signalen dat dat niet geldt voor dingen die hem persoonlijk raken.

Wilfred Genee is een prima presentator met ergerlijke trekjes. Hans Kraaij mag weg met zijn overacting. De manier waarop hij Genee benadert is volslagen ongeloofwaardig. En tenslotte is er Johan Derksen, die op mij indruk maakt doordat hij vasthoudend is en altijd goed beslagen ten ijs komt. Een mening is voor Derksen belangrijk. Logisch. Hij verdient er zijn geld mee.

Gisteren kwam het bericht dat PSV twee gedragsspecialisten in huis haalt. Je kunt dan voorspellen dat de mannen vinden, dat die niets te zoeken hebben in de voetballerij. De voetballerij is een wereld apart, is de redenering. Mensen uit het bedrijfsleven moeten daar wegblijven. Wilfred Genee wordt geduld, maar af en toe wordt hij op zijn plaats gezet, en vooral slechte acteur Hans Kraaij vindt het leuk om dat te doen.

Maar de gedagsspecialisten van PSV. De altijd zo relativerende Van der Gijp suggereerde dat deze mensen met je meegaan naar het toilet om te zien hoe je dat doet. Niet relativeren, maar uitvergroten dus. Derksen heeft het helemaal niet met mental coaches. Hij veegt de vloer met ze aan, omdat hij bang is dat mensen hun authenticiteit verliezen wanneer er aan ze gepeut wordt. Dat zagen we toen Kraaij een mental coach in de arm had genomen.

Het is natuurlijk onzin dat je de voetbalwereld niet zou kunnen begrijpen als je er niet uit komt. Het is zeker een wereld met eigen mores, en het is zeker zo dat je de mechanismes van een bedrijf niet zo maar kunt vergelijken met voetbalorganisaties. Alleen de permanente aanwezigheid van media geeft al zo’n afwijkend effect van de dagelijkse gang van zaken bij het gemiddelde bedrijf, dat iedere vergelijking mank gaat.

Maar gedrag kan gadegeslagen worden. En journalisten als Derksen willen dat liever zelf doen, dan dat ze gedragsspecialisten loslaten op de door hen bewonderde en verguisde spelers. Ze haasten zich altijd om erbij te vertellen dat ze slechts een mening verkondigen, maar ze weten natuurlijk ook wel dat ze veel invloed hebben op de mening van anderen.

Gedragsspecialisten doen niets, lopen maar wat rond en leveren nergens een bijdrage aan. Dat is het beeld. Het is het beeld van generatie die opgroeide in de tijd van de psychoanalyse en andere moeilijk meetbare benaderingswijzen. Dat in gedragstraining tegenwoordig veel meer power zit dan een paar jaar geleden, dat zal de mannen aan de VI-tafel niet interesseren.

Zoals onderwijzers vinden dat alleen onderwijzers directeur van een school kunnen worden, zo vinden voetballers dat alleen voetballers iets over voetballers mogen vinden. En dat is natuurlijk larie. Dat exclusieve gedoe is van het soort wichtigmacherei waar niemand mee gediend is. Het onderwijs heeft dringend behoefte aan daadkrachtige leiders. En de voetballerij kan wel wat gedragswaarnemers gebruiken. Dat doorbreekt dat elitaire gedoe!