Jolanda is manager bij een middelgroot bedrijf. Zij staat onder enorme druk, werkt erg hard en maakt daarnaast veel uren, is betrokken en ontzettend gedreven. Ze staat altijd klaar en is behoorlijk flexibel. Naast deze fulltime baan heeft zij (in haar eentje) de zorg voor haar 2 kleine kinderen. Dit combineert zij 'moeiteloos' maar je voelt wel aan dat Jolanda eigenlijk nooit echt ‘vrije’ tijd heeft: zowel haar werk als haar kinderen vragen heel veel energie.
Op een dag wordt Jolanda wakker en voelt zich misselijk van vermoeidheid. Ze belt haar baas en vertelt – eerlijk als ze is – dat ze te moe is om te komen werken en echt een paar dagen rust nodig heeft. Ze meldt zich dus ziek. Haar baas antwoordt dat moe niet hetzelfde is als ziek en dat zij daarom maar een paar vakantiedagen moet opnemen. Je hebt toch geen koorts? Je bent alleen moe, uitrusten doe je in je vrije tijd...
Jolanda weet niet wat ze hoort… ze is bijna nooit ziek, maar vandaag echt niet in staat tot werken. Helaas wordt haar eerlijkheid afgestraft. Ze had dus beter kunnen zeggen dat ze griep had, dan was er niets aan de hand geweest?
Wat vinden jullie van de reactie van haar baas? Heeft hij gelijk?
Begin 2025 goed!
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden
50% korting op een Pro-abonnement
Upgrade nu voor €100 en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen en kennisbankpagina’s >>
In dit geval had ze haar afmelding toch echt anders moeten formuleren. Een griep voorwenden zou een leugentje zijn, maar als je de omstandigheden en inzet op het werk meeneemt absoluut acceptabel voor beide partijen.
Naar mijn mening geeft haar baas hier onterecht een oordeel, door zoiets te denken als "we zijn allemaal wel eens moe, maar dan kun je nog wel werken…" Jolanda is echter niet "een beetje moe" maar eerder oververmoeid. Het is wellicht voor een buitenstaander (baas) lastig om die scheidslijn te zien, maar ik vind dat hij wat meer moeite had mogen doen zich in te leven voordat hij met zijn oordeel kwam.
De baas had mijns inziens beter door kunnen vragen, wat eraan scheelt en vragen waardoor zij haar werk niet kan doen, en of zij helemaal niets meer kan (als dat zo is is ziekteverzuim reëel), of dat er toch werkzaamheden zijn die ze nog wèl kan doen. (geen ziekteverzuim). Afhankelijk van gesprek een afspraak over eventueel bezoek aan bedrijfsarts.
De baas doet er denk ik goed aan Jolanda even goed in de peiling te houden, en zonodig in gesprek te gaan over haar draaglast-draagkracht, en haar eigen invloed en die van de zaak hierop.
Mei Lan Tan
Bert Amptmeijer
Dus ongeacht of de ziekmelding terecht is of onterecht lijkt mij hier een goed gesprek over eenduidigheid in omgang met verzuim een goeie als Jolanda weer is uitgerust.
Dat is het praktische bezwaar, dan is er nog een stuk ethiek: persoonlijk welzijn van de werknemer is belangrijk. Kan de werkgever in dit geval met zekerheid aangeven dat dit belang minder zwaar weegt dan het leed door een gemiste dag werk? Uit het voorbeeld lijkt dit feit niet. Het komt neer op vertrouwen en respect tussen werknemer en werkgever, als dit er in gebreke is dan gebeurt dit soort problematische communicatie.