Valse moraal: jokkende leiders!

Na het gegraai van 2008 hangen veel grote jongens en meisjes in het bedrijfsleven alweer een paar jaar de brave hendrik uit. Zo praten ze graag over ethiek en goed leiderschap, maar dat moet u doorprikken want ethiek in organisaties is zoiets als een mug in een wespennest. Je moet er tegenwoordig maar niet meer open voor uitkomen, zei laatst een CEO in een informele sfeer, dat je veel geld wilt verdienen. Ik vond het wel grappig, zo’n grote jongen die het maar calvinistisch vond, dat mensen niet openlijk graaiers meer konden zijn. Uiteindelijk willen sommige grote jongens en meisjes gewoon lekker veel geld verdienen. Lekker graaien. De markt is een jachtterrein en alleen de sterksten blijven over.

Dat het niet meer openlijk kon, betekent dat zij voorzichtig moeten zijn met hun presentatie. Zij kunnen beter zeggen dat ze ethisch leiderschap willen. Dan krijgen ze minder kritiek. Prima allemaal, maar laten we elkaar geen mietje noemen. In de praktijk komt van dat ethische leiderschap weinig terecht.

Zo kwam mij ter ore dat iemand die zich in informatiebrochures van een trainingsbureau een dynamisch-inspirerende leider noemde, zich in de praktijk van alledag als een krenterige boekhouder gedraagt. Zijn mensen weten dit, hebben het erover maar vertellen het niet tegen hem, want hij ontslaat van tijd tot tijd iemand. En dat laten de hypotheken niet toe.

In dat soort situaties regeert angst en kan een leider vrijelijk zijn macht misbruiken. En ontken het maar niet, want het gebeurt en het gebeurt op teveel plekken, zeker in crisistijd. Je kunt er vermoedelijk weinig tegen doen, want het kost je je hachje, maar ik hoop dat de jongere generatie dit verschijnsel zal weten uit te roeien.

Want boekhouders die zichzelf dynamisch-inspirerend noemen, en die het niet zijn, zijn jokkebrokkers. En dat heeft met ethiek weinig te maken.

Vandaag een artikel over de grote schrijver Heere Heeresma op www.egobert.wordpress.com Bert twittert op Goeroetweets