Je krijgt wel eens de indruk dat de mensen in de uitvoering de stuurlui zijn en de managers de mensen op de wal. Ik ben ooit in 1978 begonnen als schoonmaker. Ik heb na een aantal service, PR- en managementfuncties 12 jaar als trainer, coach, organisatieadviseur en mediator tientallen organisaties meegemaakt, van binnenuit en van buitenaf...
Eerst in loondienst bij een grote organisatie, toen bij een kleine organisatie en tenslotte na een sabbatical voor mezelf. Ik ken de Kotters, de Kotlers, de Mintzbergs en de Covey's. Ik weet van modellen als kernkwadranten, ontwikkelingsgerichte assessments, de RET, NLP en enneagrammen, ontmoette talloze zakelijke en spirituele goeroes, maar kwam uit bij een eenvoudige conclusie.
En wel deze: Het succes van een bedrijf bij de klant wordt gedragen door de medewerkers op de werkvloer. En natuurlijk ook door hun directe leidinggevenden; laten we ze ‘teamleiders' noemen. Die groepen hebben het bij veranderingen verreweg het moeilijkst. Zij moeten gaan doen wat hun managers bedenken. De vraag dient zich dan aan: Hoe zijn de randvoorwaarden op de werkvloer? En hoe ondersteun de teamleiders hun medewerkers?
Ik vind (en ik zal de enige wel niet zijn) dat die randvoorwaarden en ondersteuning nogal eens te wensen overlaten. Terwijl de ‘hogere' managementlagen zich mogen bezighouden met argumentatieleer of de tao van poeh, zijn de medewerkers en de eerstelijns leidinggevenden met de waan van alledag bezig. En wat wil de ironie? Juist op die groepen is de meeste kritiek. Je krijgt wel eens de indruk dat de mensen in de uitvoering de stuurlui zijn en de managers de mensen op de wal. Heeft u die indruk nou ook?
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO