Training, e learning, coaching en de toekomst

Trainingen staan al heel wat jaren onder druk. Coaching on the job zou beter zijn, e-learning is de tool van de toekomst (ook bij skills) en training is teveel een ‘laboratorium’-dingetje: wat je in een conferentieoord of trainingscentrum leert, is moeilijk te vertalen naar de praktijk. Hele boeken zijn er over volgeschreven, met name in de tijd dat organisaties te pas en te onpas trainingen bestelden. Was er een probleem, dan kwam er een training en dan was het klaar.

Toch blijven bedrijven trainingen bestellen. Ik heb het als trainer en personal coach zelf al jaren druk, heb vrijwel niets van de crisis gemerkt en zie ook de effecten van trainingen. Ik weet wel dat dat volgens onderzoek voor een groot deel aan de trainer ligt, maar daarmee doen we het fenomeen training te kort.

Training en coaching leent zich er uitstekend voor om gedrag te oefenen (met of zonder acteur) dat je in de dagelijkse praktijk niet gemakkelijk kunt oefenen in de praktijk. Ook niet ‘on the job’ en zeker niet via e-learning, want je krijgt geen feedback via e-learning. IT is leuk, en ‘nieuw’ is dat ook, maar het effect dat ik na trainingen terug hoor van deelnemers, trainees en ‘coachees’ (gruwelijk woord) is erg positief.

De rust van een conferentieoord of trainingsruimte geeft mogelijkheden die de werkplek niet heeft. Coaching on the job kan een heel mooi instrument zijn, maar het is ook kwetsbaar. Ook over coaching on the job (ik heb er veel ervaring mee) moet goed nagedacht worden. Ik vind de combi van training in een ruimte en vervolgens coaching on the job bijzonder prettig en praktisch.

Wat ‘weg van de werkplek’, een training, coaching of een workshop ook kan doen, is nieuwe dingen leren, mensen laten nadenken en laten reflecteren. Dat gaat daar vaak veel beter dan op de werkplek, waar de dagelijkse waan en praktische plichten roepen. Steeds zal je goed moeten nadenken over wat je doet in trainingen.

Zeker met de aanvulling van sociale media en mail kan een training bijzonder veel opleveren. Een goede trainer is niet alleen maar bezig met de positieve evaluatie aan het einde van een werkdag.

Integendeel; trainers die dat doen (omdat er opdrachtgevers zijn die daar overmatig veel waarde aan hechten) krijgen vaak minder uit de deelnemers, dan ervaren en deskundige trainers die de confrontatie op de afgesproken gedrags- en organisatiedoelen aangaan, zowel in positieve zin (complimenten) als in kritische zin (feedback op aandachtspunten).

Wat je wel moet doen, is goed met elkaar bespreken wat precies die doelen zijn. En niet voor elk probleem een traininkje organiseren. Maar de waarde van ICT en e-learning overschatten, daar moet je erg mee oppassen. De grote goeroe van de automatisering en robotisering, Andrew Mc Afee, zegt dat menselijke skills de komende decennia uitermate belangrijk zijn.

Aan die skills besteden universiteiten volgens de talloze studenten die ik spreek en volgens Mc Afee veel te weinig aandacht. Men focust zich op ICT en op Finance, maar we moeten juist beter worden in dat waar we ons ten opzichte van robots en computers in onderscheiden.

Trainingen verdiepen onze kwaliteiten op het gebied van vaardigheden, houding en kennis, die in een trainingssituatie onmiddellijk kunnen worden omgezet in praktische oefening. Voor de transfer naar de werkvloer en de borging van het geleerde moet natuurlijk wel aandacht zijn.

Mijn conclusie: laten we bij onze vernieuwingsdrift de goede dingen niet weggooien, en de traditionele trainingen in ere herstellen, maar laten we er goed over nadenken wat het juiste middel is om een bepaald doel te bereiken.