Thuiswerken moet kunnen, het is en blijft een kwestie van goed vertrouwen. De een kan dat aan de ander ziet het toch al gauw als een escape om de vakantiekaart niet weer te hoeven laten aftekenen.
Als mijn medewerker(s) thuis zouden willen werken heb ik hier niet echt veel moeite mee. Ik zou wel van tevoren afspreken wat ik verwacht dat opgeleverd gaat worden, zo kan ik controle houden of iemand niet te lang achter de X-box heeft gehangen of zich al te diep heeft ingegraven op het WWW.
Misschien heeft thuiswerken nog niet zo’n grote vlucht genomen omdat mensen denken dat ze op kantoor onmisbaar zijn maar met de huidige stand van techniek zou dit geen probleem moeten zijn. Ik denk dat thuiswerken dusdanig efficiënt werkt dat je best wel even achter de PC of labtop kan weglopen om een luier te verschonen, een bakkie te doen o.i.d. zonder een schuldgevoel te ontwikkelen richting je werkgever. Afsluitend ben ik voor thuiswerken mits er goede afspraken zijn gemaakt. Dit moet zeker meehelpen het fileleed te verzachten. Dus geen dubbeldeks snelwegen maar dubbeldeks glasvezelnetwerken.
Begin 2025 goed!
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden
50% korting op een Pro-abonnement
Upgrade nu voor €100 en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen en kennisbankpagina’s >>
Dit roept de volgende vraag bij mij op: hoe controleer je dan of mensen die wel op kantoor aanwezig zijn niet teveel lummelen? Maak je met hen ook afspraken over het op te leveren werk aan het einde van de dag? Of geeft alleen de zichtbare aanwezigheid van de medewerker voldoende vertrouwen?
Vertrouwen is goed (en moet) maar controle is beter. Klink bekend in de oren zeker? Met controle bedoelde ik dat niet anders dan op kantoor (waar inderdaad net zo goed gelummeld kan worden) afspraken gemaakt worden over uit te voeren werkzaamheden. In het werkoverleg wordt de voortgang besproken ongeacht of het werk thuis of op kantoor is uitgevoerd.