Teamleider verdedigt beleid, en mist steun van zijn bazen!

Een bestuursvoorzitter besluit eens een weekje mee te lopen op de werkvloer. Hij gaat zelf in het productieproces meedraaien, tot hilariteit van zijn medewerkers, want hij heeft geen talent voor het werk. Hij hoort tijdens de pauzes op de werkvloer dat een teamleider er niet goed op staat bij zijn mensen. Vooral ‘dat batchen bij pauzes’ irriteert hen. Ze moeten sinds kort namelijk bij het begin van hun ochtend- en lunchpauzes batchen (het vroegere klokken).

‘Het enige waarover hij zeurt is dat batchen. We zien hem nooit meer omdat hij naar eigen zeggen te veel administratie heeft.’

De bestuursvoorzitter zegt dat hij een einde zal maken aan het batchen bij pauzes, omdat hij ziet dat erg hard gewerkt wordt. Het voorstel is overigens ooit door hem zelf geïnitieerd, en werd toen als erg belangrijk gepresenteerd in de organisatie. De teamleider doet het dus eigenlijk goed, en hij is één van de weinigen, want de rest heeft de confrontatie met het personeel gemeden.

Wanneer het batchen bij pauzes wordt afgeschaft, lachen de medewerkers de teamleider uit. ‘Zo, uitslover, de directie heeft onze kant gekozen.’

De moraal van de teamleider breekt. Hij meldt zich ziek. In het gesprek geeft hij aan dat er iets geknapt is door de bestuursvoorzitter. Hij zou hem graag willen spreken. Het verzoek zal de bestuursvoorzitter nooit bereiken. Die heeft het erg druk. De teamleider zal het met zijn chef moeten doen.