Sex op het werk? Mag niet. Maar we doen het toch!

Wat vinden we van een condoomautomaat op de werkplek? Of van een seksuoloog op het werk? Dat vinden we waarschijnlijk niets. Lezers schrijven ons regelmatig. Ook buiten de reactiecolumns om ontvangen wij de nodige mail over seksualiteit en werk. De meest recente case die ik ontving ging over een manager die twee teamleden (man en vrouw) betrapte op het mannentoilet, op een tijdstip dat ze dachten dat iedereen weg was. Ik heb overwogen of ik de case zou behandelen.

Af en toe besteedt JongeBazen namelijk aandacht aan seksualiteit en werk. Dat doet het al zo’n jaar of zeven. We hebben gemerkt dat dat niet altijd in goede aarde valt. Alleen al het feit dat je over seksualiteit schrijft op een business site vindt men toch een beetje shabby. Seks hoort niet op het werk, is de redenering. Maar seks op het werk is schering en inslag. En niet wat je erover schrijft is shabby; wel hoe je het schrijft.

Dat seksualiteit en werk bij elkaar horen kun je zien wanneer je de Deense serie Borgen bekijkt. In seizoen 3 regent het affaires tussen de hoofdrolspelers van de serie. Soms wordt de werkplek gebruikt om te vrijen; iets wat over het algemeen verwerpelijk wordt gevonden door lezers die reageren. Toch heeft volgens Ria Harmeling, schrijfster van een nog te verschijnen boek over seks en werk, 71% van de mensen ervaringen met seks op het werk. 41% heeft een relatie.

Maar we kunnen er beter niet over praten. De vraag die zich dan opdringt is: Is seksualiteit een taboe in onze arbeidscultuur? Net als de vraag waarom mensen het schrijven over seksualiteit en werk een beetje shabby vinden. Wat zegt dat over onze eigen hoofden? Seksualiteit zit kennelijk in een beduimeld hoekje. Terwijl het zo’n bepalende factor is in ons gedrag.

Relevant voor (jonge) managers is de vraag wat je als manager aan moet met seksuele relaties in je team. Veel managers zeggen dat ze het verbieden, maar ik heb in de praktijk vaak gezien dat er andere oplossingen werden gevonden. Meestal omdat de managers er uiteindelijk wel begrip voor hadden: zoiets kan gebeuren. Ook met hen trouwens, want ik heb ook heel wat managers ontmoet die hun 2^e of 3^e partner op het werk vonden.

Voor ons brein is het fenomeen van aantrekkingskracht erg moeilijk te sturen.  Wij plannen ons gedrag met de prefrontale cortex. Die is laat gekomen in de evolutie, en heeft niet altijd controle over de oudere (ooit autonome) hersendelen, waar onze seksualiteit en emoties zetelen. Gevolg is dat we ons wel van alles voornemen, maar dat het vlees zwak is en ons vermogen om in te grijpen het verliest van onze begeerte.

Dat neemt niet weg dat een bedrijfscultuur waar allerlei liefdesuitingen openlijk kunnen niet wenselijk is. Dat er paal en perk gesteld moet worden op onze werkplekken is geen vraag. Het gaat vooral om hoe je dat doet. En in hoeverre het bespreekbaar is.

Bert Overbeek coacht, verzorgt MD-en verandertrajecten en team- en feeedbacktrainingen. Met name zijn MD-trajecten zijn populair, omdat ze de chemie tussen mensen in organisaties verbeteren. Deze zomer zijn er trouwens eenmalige sparsessies met Bert. Vrijblijvende informatie: pitcher.support@hetnet.nl (Website: www.pitchersupport.jimdo.com)