Hitsig gedrag mag op het werk, zolang de prestaties maar goed zijn...?? (case)

We kregen een mail van een lezeres. ‘Jullie besteden wel eens aandacht aan het onderwerp seks op het werk’, schrijft ze, ‘en ik weet dat jullie dat serieus doen, om jonge leidinggevenden te leren hoe ze hiermee om moeten gaan.’ Vervolgens begon ze het verhaal over Alice, een collega. Alice straalde een en al erotiek uit en dat was waarschijnlijk ook haar bedoeling.

‘In gesprekken met leidinggevenden en collega’s geeft ze aan dat ze seksualiteit een belangrijke drijfveer vindt, die tot erg goede resultaten kan leiden, als je haar verantwoord inzet. Zij gaat daar ver in. Ze vindt dat diepe decolleté’s en minirokken moeten kunnen. Over de schoenen zal ik maar zwijgen. Die zijn extreem en sexy.

Alles aan Alice is erotiek. Ze zegt openlijk dat ze er continu mee bezig is. Je wordt er vrolijk van, verkondigt ze. En het is er tóch. Altijd. Dus waarom zou je er hypocriet over doen? Ze vraagt ook openlijk aan mensen of ze het gisteravond nog gedaan hebben.

Veel mannen, ook leidinggevenden, vinden haar gedrag wel leuk. Maar ik niet. Als je er wat van zegt wordt het afgedaan met een grapje of met de vraag of je jaloers bent. Maar dat ben ik echt niet. Als ze aan het begin van de week weer eens over haar wilde nachten begint (ze doet nogal spannende dingen, waar ze rustig bij het koffiezetapparaat of aan de sigaret buiten over praat), zit in no time een deel van de werknemers niet meer aan het werk.

Tenslotte: als ik mijn leidinggevende vraag of hij dit normaal vindt, zegt hij dat haar prestaties goed zijn en dat ze veel openheid brengt. Ik vind dat helemaal niet. Ik vind dat ze vooral veel seks binnenbrengt in de organisatie. En ik vind dat niet professioneel. Ondanks dat klanten met haar weglopen, betwijfel ik of het goed is voor onze reputatie.

Wat moet ik hier nu mee? Misschien heb jij of heeft een van je lezers een advies?’ Laat maar horen, zou ik tegen onze lezers willen zeggen.