Heupwiegen in minirok intimiderend? (nr 10 in JongeBazen-top 10)

De dame is aan het provoceren. Ze kan beter gewoon haar werk doen waar ze voor betaald wordt.

Zo lang erbij wordt verteld dat het voor de grap is lijkt mij dat er niets aan de hand is!!! Zeker als het werk van die desbetreffende dame er niet onder lijdt.

Op het werk is het werk van belang. De kleding niet zo erg, maar kan wel storend werken. Alle storende elementen moeten aangepast worden, wanneer deze door een significante groep als lastig ervaren wordt.
Wanneer deze dame, heupwiegend in minirok, een grappig bedoelde aai over de billen krijgt...dan wordt het ineens iets lastiger....voorkomen is beter dan genezen.

Ja, voor de gein een keertje gek doen prima, maar als dat continue gebeurd kom je inderdaad niet meer aan werken toe. Er zijn toch niet voor niets codes voor kleding (en make-up), je hoeft ze niet al te letterlijk te nemen en in overleg is veel mogelijk, maar om nu in je eentje alle normen aan je laars te lappen voor de fun? Zij is er de oorzaak van dat haar collega's geen luchtige bloesjes en rok tot boven de knie aanmogen op het werk.

Ik ben het helemaal eens met de beide reacties.
Ik heb zo'n voorval zelf meegemaakt toen ik pas begon als personeelsfunctionaris. Een van de dames was in de hete zomer erg luchtig gekleed en daar kwam ongeveer hetzelfde commentaar op van de heren, maar ook van andere dames. Het was in een klein bedrijf en de directeur vond het zijn taak om de dame in kwestie daarop aan te spreken.
Dat is gebeurd met een positief resultaat. Zij deed het overigens niet om te provoceren. Deze dame wel, dat gaat helemaal te ver.


Ik vind dat ook luchtig geklede heren op kantoor, b.v. met wijd openstaande overhemden waar een bos haar zichtbaar is, niet kunnen.
Daar zou ik dan weer door afgeleid worden!

Als je niets te koop hebt, hoef je ook niets te etaleren.

Ik ben het helemaal met Fred eens, wát een aanstelster! Een flirt is leuk en grapjes indien gepast ook maar je kan het natuurlijk ook overdrijven. Straks in een naveltruitje + hotpants achter de receptie? of sterker nog, naar de klant?

Helemaal mee eens. Er is verschil tussen vlot gekleed of bewust uitdagend gedrag. Dat laatste is hier het geval en daar wordt ze ook primair op aangesproken; kleding en make-up zijn voor haar instrumenten voor haar gedrag.

Treurige dame, dat zeker. toch, ik zou willen dat alle dames die dit soort grapjes & ellende van mannelijke collega's te verduren hebben gekregen in de afgelopen EEUWEN net zo assertief waren geweest als deze heren.

Ik ben het helemaal niet eens met de reacties, de enige die er last van hebben zijn de mannelijke collega's.. als zij uit hun concentratie gehaald worden om hoe iemand gekleed is dan zijn ze niks gewend.. en een callcenter medewerker zal toch echt niet naar de klant gaan.
Ik denk als men het druk heeft kijkt men er niet constant na en jezelf uit je concentratie laten halen is niet proffessioneel, gedraag je proffessioneel en het gedrag zal (net zoals negeren van een kind) ophouden.
Als de kleding niet aan de dresscode van het bedrijf gehouden wordt dan zou ze er allang op aangesproken zijn, ik denk dat het allemaal wel meevalt.

Kom, kom. We leven niet in de middeleeuwen.
Als genoemde mannen zich door"een wijze van kleden" uit hun concentratie laten halen, dan hebben ze niet veel nodig. Dat vind ik nou weer aanstellerij! Focus je op je werk en niet op je medewerkers!

Wat een stelletje conservatievelingen, zeg. Ja, zowel die twee heren als de reacties op dit artikel.

Het staat buiten kijf dat de dame in kwestie zich uiteraard gewoon lekker moet concentreren op haar werk. Maar kennelijk heeft ze ook behoefte aan een beetje (inter)actie en afleiding. Een heel normale behoefte in een (zakelijke) werkomgeving. Hoewel we gemiddeld voor 8 uur per dag ingehuurd worden, is het heel menselijk om en bevorderlijk voor de motivatie om een beetje lol te trappen. En dat kun je op zo'n geestdodende plek als een callcenter natuurlijk helemaal voorstellen.

Overigens wat lol is voor de een is dat natuurlijk niet voor de ander, dus daar mag deze dame wel een beetje rekening mee houden. (afhankelijk van de persoonlijkheid van de dame en de manier waarop ze het presenteert natuurlijk . Met een vette knipoog is natuurlijk een heel ander verhaal, maar zo komt het op mij eigenlijk eerder wat goedkoop over. Nogmaals over smaak en humor valt niet te twisten.

Desalniettemin vind ik de reactie van de heren toch zwaar overdreven. Als ze zich echt aan haar stoorden, dan zouden ze er beter aan gedaan hebben om zo min mogelijk aandacht aan haar te besteden. Dat werkt het beste. Net als bij kinderen en dieren gaat de tactiek van aandacht vragen dan vanzelf over in een andere strategie. Want aandacht is uiteraard het enige waar het in deze kwestie om draait.

De heren in kwestie komen me echter niet al te geloofwaardig over. Hypocriet is eigenlijk het woord. Tenzij ze natuurlijk zwaar gereformeerd zijn. Wat ik verder echt stuitend vind, is dat zij bovendien hun probleem (want tenslotte zijn zij het die afgeleid zijn) tot het probleem van de ander maken. Erg kinderachtig. Dit heeft ook niks met sexuele intimidatie te maken. Dat is gewoon klinklare onzin. Goedkoop en niet over nagedacht argument, waar ik zelfs echt kwaad over kan worden. Ik geef toe, ik ken de situatie natuurlijk niet tot in de detail, maar zoals die hieronder is beschreven is er geen enkele sprake van sexuele agressie bij de dader. En ik vraag me af hoe angstig de heren in kwestie zich voelden. En waar ze zich dan angstig om voelden? Angst voor luchtige bloesjes? Of angst omdat ze zich misschien niet konden inhouden? Angst omdat ze zich niet kunnen concentreren? Tja, dan hebben ze in de huidige samenleving en zomerse tijden een probleem.

Tips van de week:
- wellicht dat ze in Teheran of Kabul nog een leuke functie vacant hebben voor ze.
- Grow up! Als jij je niet kan concentreren, zoek het dan bij jezelf. Maar hou alsjeblieft op met vinger wijzen naar een ander.
- Of haal een keer je schouders op!

Ik heb altijd geleerd dat de ontvanger bepaalt of gedrag van een ander ongewenst is of niet. Je kunt zelf wel niet de bedoeling hebben om een ander te kwetsen of te irriteren, onder het mom van het was maar een geintje, maar als de ander het wel als kwetsend of irritant ervaart dan is het aan jou om je gedrag aan te passen. Als het een keer gebeurt kun je nog wel weg komen met 'het was maar een geintje'. Dan is het ook de bedoeling dat je begrijpt dat je geintje niet in goede aarde valt. Dus als dit soort dingen stelselmatig gebeurt, en iemand stopt niet na herhaaldelijk verzoek, dan is een berisping mijns inziens op zijn plaats.

Wat mij verbaast zijn de buiten-proportionele reacties. Als je het ergens niet mee eens bent, dan moet je maar naar Teheran? Laten we de zaken eens omdraaien. Als de mannen in kwestie de vrouw in kwestie voor de grap zouden betasten, of knijpen - moet toch kunnen nietwaar - wat zou dan de reactie zijn? Iedereen die wel eens in een garage of metaal werkplaats is geweest heeft waarschijnlijk wel de posters uit de Playboy of explicieter zien hangen. Als vrouwen zich daar aan ergeren, moeten ze dan maar de andere kant opkijken of hun schouders ophalen? Het werkt naar beide kanten: als mannen zich moeten gedragen, dan vrouwen ook.

nogmaals, wat maakt het uit dat de vrouw zich zo kleed, als er een homosexueel op kantoor zit die zich "vrouwelijk" kleed of strakke shirts draagt moet hij er dan ook op worden gewezen? en is het dan discriminatie? dus tenzij ze in lingerie rondloopt vind ik dat de heren in kwestie zelf wat luchtiger moeten denken.. en niet zo conservatief moeten zijn.
We werken in subcultuurtjes waarin iedereen een rol heeft, goed of slecht maar net als in de samenleving is het een kwestie van tollerantie zodat iedereen naast elkaar kan leven.
En ik vraag me af hoe ze in de winter gekleed is? anyway laat de heren zich aanmelden in het leger, daar wordt nog volgens strikte regels en codes gewerkt, zal een stuk makkelijker voor hun zijn.

Sexuele intimidatie wordt vaak onder het mom van 'het was maar een geintje' afgedaan. Als collega's aangeven ergens aanstoot aan te nemen, kun je er ook voor kiezen om dat serieus te nemen, ook als hun waarden niet de jouwe zijn. Je kunt toch gewoon rekening met elkaar houden of overleggen waar een compromis mogelijk is?

Nu de temeperaturen buiten wat gedaald zijn, misschien tijd voor een afsluitende reactie? De kwantiteit van de bijdragen wijst er m.i. op dat er hier een gevoelig punt is aangeraakt.
Laat ons niet teveel psycholoogje spelen, en liefst extremen mijden. Communicatie-inzichten en islamitische extremisme zijn hier toch niet aan de orde? de simpele vraag die volgens mij naar de essentie gaat is er een van etiquette. Zou in de oren van sommige mensen natuurlijk afgrijselijk saai en ouderwets kunnen klinken, maar kunnen we het eens zijn dat er minstens impliciete afspraken bestaan over wat als "fatsoenlijk" (lees: niet storend) wordt ervaren? Hoog tijd voor iedereen om te beseffen dat er gepaste kleding is voor het strand, voor een avondje uit, voor een professionele omgeving en voor een school.
Het zal wel aan mijn leeftijd liggen, maar ik zie als vrouw vooral vrouwen de grenzen verleggen in richtingen die mijn vrouwenogen ongemakkelijk maken. Neen, mannen zijn niet noodzakelijk sexueel geobsedeerd als ze minirokken, expliciet geheupwieg, spagettibandjes en inkijkbloezen storend vinden. Die horen niet thuis op een kantoor.

Natuurlijk kennen we deze casus enkel van buitenuit, maar misschien kunnen we het gewoon houden op een eenvoudig: don't bother! Ik vermoed trouwens sterk dat aan dit verhaal wel een relevante voorgeschiedenis kleeft, niet?
Maar als je deze reactie doortrekt, gaan we ons dan ook storen aan luchtig geklede mensen in een zomerse winkelstraat? Vinden we dan op den duur alles hinderlijk wat afwijkt van ons eigen "normale" voorkomen of gedrag? Wie zich van zijn werk laat afhouden door een jongedame in minirok, zal zich waarschijnlijk ook laten afleiden door een Ferrari op de parkeerruimte, een naaktkalender in de werkplaats en de voetbaluitslagen op maandagochtend. Mijn idee is: "Jongens (en meisjes), wees blij dat de schepping zoveel mooie en aantrekkelijke facetten heeft, maar neem vooral je verantwoordelijkheid zelf op en schuif ze niet af op anderen." Dat lijkt me eerder een teken van volwassenheid dan dat gejank over "intimiderend gedrag".
Terzijde... hoe noemen ze de werknemers in een callcenter eigenlijk: callboys and callgirls?

applaus..

Tja, smaken verschillen net als de humor. Als je reacties wil uitlokken moet je daar ook goed mee om kunnen gaan. In dit geval mis ik de reacties van anderen op dat callcenter. Zijn die er niet? Blijft het bij deze twee heren dan verwacht ik bijstelling van haar kledingstijl als logisch. Doet zij dit niet dan is het onder de aandacht brengen van gedragsnormen niet verkeerd. Twee dingen vallen me wel op. "Akelig" geeft aan dat de situatie "uit de hand dreigde te lopen" (of de schrijver vond jammer dat het plaats vond dus een liefhebber van mooi vrouwelijk schoon?)en "ze kregen een beetje gelijk": het was dus ook niet schokkend.

Hans, ik denk dat de schrijver inderdaad werd "afgeleid" door de vrouwelijke schoonheid. Bewijs? Zie daarvoor de laatste zin in Bert Overbeek's column:

"Ik ben toch boeiend of dit met de normen van de lezer strookt."

Ik ben de laatste die zal aanvechten dat vrouwelijke schoonheid mij van tijd tot tijd afleidt, heren. De Freudiaanse verspreking waar William naar verwijst mag er zijn. Ik laat hem netjes staan. Als je veel schrijft maak je wel eens een foutje. Dat geeft de ander dan weer de gelegenheid het op te merken, anders verveelt die zich maar.

Hans vind ik een beetje muggeziften, maar als hij daar van geniet, zal ik het hem niet verbieden, hoor. Neemt u er een borreltje op?

Gelukkig hebben we in nederland ook verschillende bedrijfsculturen. Tip voor de dame en de heren die hier expliciet een mening hebben over goed of fout: verdiep je eens in het bedrijf waar je wilt gaan werken, deze hebben vaak een 'Corporate Identity' zoals dat heet, met bijbehorend gedrag en kledingnorm. Dus als je graag in minirok en heupwiegend naar het werk gaat, ga dan ook zo naar je sollicitatiegesprek. Vaak weet je na een paar dagen werken al goed wat strookt met wat het bedrijf als gewensd beschouwd. Bij ons is spijkergoed niet gewensd, mijn vriendin kreeg commentaar dat ze zich te meisjesachtig kleedde voor op het werk en of ze dat iets wilde aanpassen ondanks dat ze niet in het front-office zit.
Gaan we niet over zeuren, want dat weten we wanneer we ergens gaan werken.
Betreft het verleggen van grenzen: in de jaren 60 was de minirok schokkend, nu is het schokkend om dat op het werk te dragen. Ik zou het toch ook niet waarderen wanneer mijn mannelijke collega in string
op mijn bureau komt hangen, maar misschien in dat in 2025 wel weer ontzettend hip. Nu in ieder geval niet, dus dat moet ie dan thuis maar doen toch?

Ohja, of bij een hip bedrijf waar dat wel fantastisch gevonden wordt en waar zijn collega's hem ook geweldig vinden.

Hippe bedrijven...droom, droom...zijn ze er nog?

puur proffessioneel bekeken zeg ik, managers zijn er om een voorbeeld te geven, coperate identity en dress codes zijn er om opgevolgt te worden, maar als deze er niet zijn??
mensen die zich storen aan andere mensen is vaak te wijten aan een opeenvolging van gebeurtenissen. Ik kan me niet voorstellen dat de dame in kwestie nooit in contact komt met andere collega's buiten het callcenter om. Deze mensen (lees: ook leidinggevenden) hebben zich ook niet gestoord aan de kleding.... ligt er een onderliggende irritatie bij de heren ten grondslag voor zo'n reactie?
sexuele intimidatie is een term waar vaak naar verwezen wordt, er moeten duidelijke grenzen zijn, Edward verwijst en vergelijkt het dragen van kleding en gedrag met lichaamlijk contact... dat is bijv. zo'n grens die niet overschreden mag worden.
en posters in garagebedrijven is door de arbo aan banden gelegd dus deze kom je (bijna) niet meer tegen.
Bert schrijft ook "luchtige" kleding, niet ordinair dat is wat anders, een voorbeeld zoals een Kim Holland dat is ordinair maar luchtig en huupwiegend is toch onschuldig en leuk, laat haar toch, iedereen heeft zijn dingetjes waarmee hij zich onderscheid van de rest, ik heb ook geen zin als er om mijn kleding wordt gezeurd omdat ik altijd in pak loop!

Qui mal y pense ...... Het is maar net welke waarde je toekent aan wat je waarneemt en welke criteria je hanteert. (Zo kan ik me nogal storen aan spelfouten...)

Het is je goedregt Jan om je aan spelvouten te ergere

dat is waar.. ik stoor me aan bekrompen mensen

In deze situatie, als het inderdaad als grapje begon en uiteindelijk het doel heeft om iemand uit te lokken, kijken hoe ver je kan gaan voordat je iemand op de kast hebt dan is de oplossing simpel: mannen, niet reageren! Niet op ingaan, geen aandacht aan schenken. Nu heeft de vrouw in kwestie hoe dan ook gewonnen: ze heeft aandacht!

Ik snap de mannen wel: ik heb ook moeite met aantrekkelijke mannen die leuk voor me langs paraderen als ik een potientele klant te woord moet staan, maar een mooie man is net als een mooi paar schoenen. Zo gezien, zo gekocht, zo vergeten. Maar ja...ik ben een vrouw...

Vervelend vind ik dat mensen zich zo overal aan storen in een ander, en het niet gewoon accepteren wanneer anderen ergens last van hebben of zich iets aanpassen (niet assimleren, nee).
Je hebt nu eenmaal mensen met dyslexie, mensen die zich laten afleiden, mensen met concentratiestoornissen, aandachtsproblemen, hyperactiviteit en de ziekte van weet ik veel wat. Heb je ergens echt last van, netjes vragen......ook al is het volgens jou heel irritant.
Kinderachtig namelijk, om doelbewust door te gaan met dingen waar anderen echt last van hebben, ook al heb je er zelf geen last van of problemen mee. Iedereen die altijd maar denkt dat de ander hetzelfde moet zijn als hijzelf of zijzelf: het geeft alleen maar een hoop gedoe en maakt het er voor niemand leuker op.

Wat mij betreft is met de reactie van Simone alles gezegd wat erover te zeggen valt, hoe saai ook. Neemt niet weg dat ik pleit voor meer (mooie)dames met inkijkbloezen, minirokjes etc. buiten de werkomgeving.

Wanneer je denkt aan wat er is, zie je niet wat er is;
je ziet je eigen gedachten over wat er is..... (van: Inspiratiemail)

het is gewoon van de gekke wat die dame doet,maar het komt veel vaker voor, ook gewoon in de vrije tijd , ze dagen volop uit, maar als dan iemand(die de kop gek gemaakt is) iets wil dan schreeuwen ze moord en brand, en is diegeen die uitgedaagt is de viezerik, dat zijn echt smerige praktijken,self heb ik het meegemaakt(betreft kleding) dat ik als chauffeur van een of andere pief een pak aan moest met zo,n galg(stropdas), ik deed dat niet , wel een comb.pak maar geen stropdas, ik kon toen wel opstappen ,, maar daarna kwam er een dame als chauffeur, en,, die mocht wel met een rokje en open blouse haar werk doen.RaaRaa hoe kan dat ??? gelijkheid??? ik wil maar zeggen dat vrouwen vaak misbruik maken van hun vrouwelijkheid, en de MAN?? die vind het prima, maar handjes thuis geen aai over de rug o.i.d, want dan ben je de klos.

Soms kruist het een het ander, dan moet er sprake zijn van wenselijkheid. Aandacht voor mensen is ook aandacht voor het werk.

Als een dame zich schaars kleedt, dan heb ik hier geen problemen mee. Maar als ze het met een van mijn mensen zou neuken om een stapje hoger op te komen, dan heb ik hier wel een hekel aan. Op die manier betrekt zo'n dame haar pikante houding in het algemeen, als zijnde werk. Zoiets schaadt gezonde relaties op het werk.

Wat ik leuk zou vinden is deze mensen ontslaan. Die twee heren zijn te gevoelig en die dame wist dit verder maar al te goed. Verder mogen dames zich wel lekker kleden. Laten we niet naïef zijn. Het werk mag best wel opgeleukt worden. Beetje flirten en dergelijke, wat is daar mis mee.

Dit is de omgekeerde wereld. Dat deze twee heren er niet mee om kunnen gaan, is hún probleem. Zij zijn degenen die zich moeten beheersen, niet mevrouw.

Leuk jullie after-valentijn-actie! Ik dacht eerst weg met die spam ! Tot ik de foto van Ingrid zag. Ziet er top uit alamelal!Hasta luego!Katja