Onlangs had een hoofdverpleegkundige (geen relatie) een buitenkansje. Het gebeurde in de nachtdienst. Een patiënt lag in zijn eentje op een kamer. Hij drong aan, ze vond hem aantrekkelijk en gaf toe aan de verleiding. Er was een vrijage.
Een verpleegkundige betrapte het tweetal en sprak haar hoofd er op aan. Er werd een deal gemaakt. Het zou niet meer gebeuren en de verpleegkundige zou zwijgen. Wat ze natuurlijk niet deed. Ze vertelde het in vertrouwen door tegen een collega die het weer doorvertelde tegen een andere collega, ook in vertrouwen, en zo kwam het tenslotte terecht bij de leidinggevende van de hoofdverpleegkundige.
Recht op de vrouw af vroeg ze of het waar was, wat ze in de wandelgangen had vernomen. De hoofdverpleegkundige gaf niet toe. De patiënt was weg; het ziekenhuis wilde hem er buiten laten. Het hoofd gaf de verpleegkundige een officiële waarschuwing, in aanwezigheid van haar leidinggevende.
De verpleegkundige mailde mij. De zaak was nog vers. Ze vroeg wat ze een volgende keer nu het beste kan doen in zo’n situatie. Graag een reactie.
Begin 2025 goed!
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden
50% korting op een Pro-abonnement
Upgrade nu voor €100 en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen en kennisbankpagina’s >>
Er is in deze gebeurtenis geen benadeelde partij, zeker zolang de patient niets van zich laat horen. Dan behoort alles tot de normale interacties tussen mensen....
Zelfs de waarschuwing is naar mijn idee niet op zijn plaats, het betreft een prive-zaak tussen de hoofdverpleegkundige en de patient.
Tenzij e.e.a. uren duurt, dan kan haar baas bezwaar hebben tegen het feit dat ze onvoldoende inzet toont tijdens werkuren. En wat ze in die tijd wel deed doet er niet zo toe.
De hoofdverpleegkundige heeft hiermee haar aanzien en respect verloren, die zal het in het team ook niet meer redden.
Wat echter niet correct is, is dat de hoofdverpleegkundige zo schijnheilig is om de verpleegkundige een officiële waarschuwing te geven terwijl zij zelf duidelijk in de fout is gegaan.
Als ik de verpleegkundige was, zou ik dit aanhangig maken en eisen dat deze officiële waarschuwing uit mijn dossier zou verdwijnen. In dat geval zal het ziekenhuis nl. wél contact met de man moeten opnemen, hij is nl. "getuige". Een volgende keer zou ik niets doen, ook niet zelf de hoofdverpleegkundige er op aanspreken. Wat zij doet, is haar eigen zaak. Ik zou m'n kop hier niet meer voor uitsteken. Nogmaals, als 2 mensen dat willen doen, moet zij het zelf weten. Ik vind eigenlijk dat niemand dat iets aan gaat (zolang er geen sprake is van dwang of machtsmisbruik).
Als je als m.w. ergens echt een moreel probleem mee hebt, moet je zelf correct blijven en het op de aangewezen plek melden. Stel je weet niet bij wie je jouw probleem moet melden, dan informeer je dat bij P&O, of bij de Vertrouwenspersoon van de organisatie. Dan gaat een voor alle betrokkenen fair proces in werking.
En als hoofdverpleegkundige moet je toch beter weten?! Het laat maar weer blijken dat ze geen verantwoordelijkheid heeft in het vak. Zulke acties zijn onacceptabel en onprofessioneel.