Pierre Bokma zet villeine Rijkman Groenink neer in 'De Prooi'

Dat het niveau van series in Nederland steeds beter wordt, daaraan hoeven we niet te twijfelen.  Maar het verhaal ‘De Prooi’ over Rijkman Groenink is een ware voltreffer. En dat komt niet alleen door het schitterende acteerwerk van Pierre Bokma. De Prooi doet wat kunst dient te doen: werelden zichtbaar maken die schuil gaan achter de schone schijn. Wonden open leggen in werkelijkheden.

De Prooi doet dat. Rijkman Groenink belichaamt voor velen de graaikapitalist in zuivere vorm. De ex-topman van ABN Amro paste uitstekend in een financiële wereld die veel te veel risico’s nam. Zo doelgericht dat je mensen er uit kegelt die niet mee gaan in je verhaal. Mensen met wie je jaren hebt samengewerkt.

Het pijnlijkste is dat Rijkman Groenink zelf niet door heeft waarom mensen hem zien als de belichaming van het kwaad. Hij vindt de miljoenen die hij heeft meegenomen bij zijn vertrek doodnormaal. Hij inde immers gewoon waar hij recht op had. Zijn gebrek aan empathie over dit onderwerp is voelbaar in een prijswinnend interview dat op internet gevonden kan worden.

Hij wordt in dat interview even de man die hij in De Prooi ook is: meedogenloos als het om zijn eigen belangen aan komt; wurgend als een ander die belangen ter discussie stelt. En maar fatsoenlijk doen ondertussen. Maaien, graaien, desnoods ten koste van anderen en dan net doen of je een keurige kerel bent.

Dat fenomeen belichten, die maatschappelijke wond openleggen, dat is de makers van De Prooi geweldig gelukt. En natuurlijk heeft dat met Pierre Bokma te maken, maar ook met Anniek Pfeiffer en de rest van de cast. Toch wil ik Bokma maar weer eens apart benoemen. Zijn Rijkman Groenink leek erg veel op de echte uit het interview, die ons wilde laten geloven dat het boek waarop de film was gebaseerd een roman was met veel onwaarheden.

Als je de serie nog niet hebt gezien, dan raad ik je aan om hem ergens vandaan te halen en alsnog te kijken. Het leert je wat onethisch handelen is, en waar het toe kan leiden. Bovendien laat het zien dat het charismatische aroma dat soms om strategisch handelen hangt, niet meer is dan een geur van rücksichtsloze doelgerichtheid.