Moeten managers meedoen met medewerkersfeestje?

Ik heb het persoonlijk niet. Dat gevoel dat je chef aanwezig moet zijn op feestjes. Ik vind het prettig afstand te houden tussen werk en privé. Ik hoef ook niet zo nodig te hossen met mijn baas. Waarom is het voor iemand belangrijk dat de baas ook meefeest? Prima als ie mee wil doen, prima als ie niet mee wil doen.
Aandacht op en tijdens het werk, daar zie ik het belang van. Groeten, af en toe vragen hoe het is, etc lijkt mij niet meer dan normaal. Maar laten we al het overige wel in de context houden. Werk is werk en privé is privé.

Een chef moet zich wel aanbieden op intiatieven van zijn medewerkers die buiten de beroepsfeer vallen. Aanwezigheid bij het begin e een tijdje blijven, maar dan (op tijd) vertrekken, is aangewezen om zijn interesse te betonen en toch niet in de privésfeer "in te dringen".

Waarom moet een chef zich aanbieden op initiatieven van zijn medewerkers. Wordt een chef beter als hij een keer feest met zijn medewerkers? Of andersom lever ik als medewerker beter werk omdat we samen een keer hossen?

Waar komt die wens toch vandaan?

René; Omdat je soms als medewerker iets extra's moet doen voor 'die mensen op kantoor'. Dan is het als medewerker fijn om te weten dat 'die lui' ook af en toe hun gezicht laten zien op evenementen waarin het niet gaat over targets, productiewinst, efficiency en ziekteverzuim.
Met z'n allen een mooi product of dienst leveren betekend meer dan 9-17, en als het helpt dmv zo'n borrel, dan een borrel. Heeft privé niets mee te maken.

Nee, een chef wordt niet beter door altijd mee te borrelen. Wel makkelijker aanspreekbaar voor medewerkers die afstand ervaren. En zo wellicht makkelijker met de leidinggevende in contact durven te komen.

Mijn gevoel wordt sterker, dat iedereen meedoet omdat het nu eenmaal zo hoort. De antwoorden zijn tot nu toe in de trend van: "medewerkers hebben het nodig dus doen we het".

Waarom is het nodig dat 'die lui van het kantoor' hun gezicht laten zien buiten het werk? Waarom moet er meer zijn dan van 9-17 om een mooie dienst te leveren?

In onze huidige maatschappij wordt de grens tussen werk en prive steeds vager. Willen we dat wel?

René, het lijkt me handig even het onderscheid te hanghaven tussen manager en leidinggevende. Het is vooral deze laatste die blijk moet geven van inlevingsvermogen er volgens mij goed aan doet echt banden te kweken met zijn medewerkers. Informeel contact is dè methode om banden te smeden.
Het is eigen aan een natuurlijk leider dat hij het-blijven-op-feestjes niet als een 'moeten' ervaart en instinctief aanvoelt hoe gezag en informaliteit te combineren.

Laten we het onderscheid nu eens niet maken tussen manager en leidinggevende. Dat is (of zou) toch hetzelfde (moeten zijn)????

Het is volgens mij weer meer van hetzelfde. Informeel contact is de methode om banden te smeden.

Waarom is dit nou nodig om beter te kunnen werken? Waarom werkt iemand beter wanneer hij een feestje heeft gehad met zijn baas/manager/leidinggevende/chef?

Persoonlijk vind ik het erg prettig om de mensen om mij heen beter te leren kennen en ook de ruimte te bieden om over (soms gevoelige) prive zaken te praten. Uiteraard zijn er grenzen, maar daar ben ik ten alle tijden zelf bij.

Indien ik aanvoel dat iemand iets op zijn (prive)lever heeft, leg ik al snel op tafel dat ze mij alles kúnnen, maar niets hóeven te vertellen. Ik sta er zelf soms verbaast van te kijken wat dat in gang kan zetten. Meestal kun je weinig meer dan een luisterend oor zijn, maar daarmee vervul je ook een behoefte. Echter.. er zijn situaties waar je werkelijk iets voor de ander kunt betekenen en hem of haar op het juiste spoor kunt zetten. Juist dát maakt voor mij het verschil.

Ik denk dat de manier waarop ik mezelf opstel voornamelijk word bepaald door interesse in mensen in het algemeen.. je medewerkers, collegae en leidinggevende. Ik denk tevens dat je, indien dit niet uit je hart komt en je het als 'managementtrucje' toe denk te passen, je jezelf er beter niet aan kunt wagen want dan val je door de mand. Tenzij je wel héél goed kunt acteren en dan nog valt er misschien een opmerking over te maken vanuit etisch oogpunt?! Wil je wel zo berekenend met gevoelige onderwerpen omgaan als iemand zijn ziel bloot legt?

Niet iedereen zit op een 'coach' te wachten, maar zoals ik ergens op deze site heb gelezen -en waar ik het volmondig mee eens ben- is mensenkennis het belangrijkste aspect van leidinggeven. Op enig risico tot arrogant te worden gevonden, durf ik te stellen dat ik vrijwel feilloos aanvoel tegen wie ik kan zeggen: "Je kúnt me alles vertellen, maar je hóeft niets te vertellen.

Het gevolg van mijn opstelling is in iedergeval dat ik openhartige en uiterst loyale mensen om mij heen vind waarmee het simpelweg leuk is om te borrelen of eens een hapje mee te gaan eten. Vrijwel nooit 1 op 1, maar in groepsverband.

Het is een feit dat medewerkers vrijwel altijd een afstand ervaren tussen 'de vloer' en 'kantoor' en management in het algemeen, maar in mijn huidige functie en werkomgeving ervaar ik het toch echt anders. Tenzij zíj juist degenen zijn die héél goed kunnen acteren.

Nee, het is niet nodig er feestjes aan te pas te laten komen om beter te werken. Als de werksfeer en relatie tussen collega's goed is, komen de feestjes vanzelf. Berekenend een feestje organiseren om de slechte sfeer te veranderen, werkt in mijn ogen niet zo heel best. Ik vind het meestal wat doorzichtig en het is mijn ervaring dat ik niet de enige ben die dergelijke feestjes zo ervaart.

De sleutel ligt denk ik in 'goed people management'. Dat kun je niet faken. Het zit in je.. of niet. Ehh, voor alle duidelijkheid; ik weet altijd wél enige afstand te bewaren al ben ik zelf vrij open en 'hossen' doe ik alleen met mijn partner. Wel professioneel blijven!

Roger.

Hoewel mijn vraag nog niet beantwoord is (waarom werken wij beter samen wanneer wij elkaar "beter" kennen?). Vind ik het omdraaien wel erg goed.

Wanneer de sfeer op het werk goed is komen de feestjes vanzelf. Berekenend een feestje organiseren of bezoeken helpt weinig. Ruimte om op het werk te praten over privé is nodig, zeker wanneer privé zaken het werk gaan beinvloeden.

Heb ik gelijk weer een nieuwe vraag - gerelateerd aan een andere discussie. Hoeveel privé mag er op het werk?

Voorbeeld1: Man gaat door een scheiding na 25 jaar getrouwd!

Voorbeeld2: Man gaat voor 3de keer aan de drank na een stukgelopen relatie.

Waar geef je als manager wel ruimte, waar niet?