Mijn vakantiedagen zijn van MIJ!

Mark heeft ander werk gevonden en zegt daarom zijn baan op. Zijn opzegtermijn is een maand en hij heeft ook nog 19 vakantiedagen staan. Als Mark die dagen zou opnemen, hoeft hij nog maar een ruime week te werken. Mark wil zijn vakantiedagen inderdaad opnemen, om lekker een paar weken vrij te zijn voor hij met zijn nieuwe baan begint. Zijn baas Huub is het daar helemaal niet mee eens. Hij vindt dat het bedrijfsbelang voorgaat en wil de vakantiedagen uitbetalen.

Mark vindt echter, dat hij recht heeft op vakantie. Hij heeft immers afgelopen jaar ook al  geen vakantie op kunnen nemen: Huub heeft hem toen nl. vanwege een crisis in het bedrijf vriendelijk doch dringend verzocht om niet op vakantie te gaan. Mark heeft daar toen mee ingestemd, met het idee dat hij later dan wel een keer een lekker lange vakantie zou nemen. Huub vond dat prima, hij was alleen blij dat hij uit de brand was. Maar nu Mark van werkgever gaat veranderen en tussendoor een paar weken vrij wil zijn, geeft Huub aan dat dit niet kan. Want er ontstaat een gat en wie moet dat dan opvullen? En hoe wordt dan een nieuwe medewerker ingewerkt? Huub zegt dat vrije dagen alleen met toestemming van de werkgever kunnen worden opgenomen en dat hij geen toestemming geeft, dus…

Mark baalt hier flink van. Hij vindt het onredelijk, heeft altijd klaar gestaan voor het bedrijf, maar als dank krijgt hij dit. Het bevestigt wel weer eens dat alles altijd maar van één kant komt, precies de reden dat hij weg gaat. 

Wat vinden jullie, wie heeft er gelijk?  

Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen

Probeer het Pro-abonnement een maand gratis

En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.

Word een PRO 

Erwin
Volgens mij is de regel (wet?) dat vakantiedagen tijdens de opzegtermijn alleen na toestemming van de werkgever mogen worden opgenomen. Huub heeft dus formeel gelijk. Maar het lijkt me in dit geval wel onredelijk dat Huub Mark  daar zo strikt aan wil houden. Mark is hem het afgelopen jaar wel tegemoet gekomen. Er moet toch een tussenweg te vinden zijn...
Vincent van Gemen
In het eerste deel leefde ik met de werkgever mee, maar toen ik las dat Mark het hele jaar zijn vakantie niet KON opnemen is mijn mening gewijzigd.
Het lijkt er nu op dat Mark eerder in het jaar concessie heeft moeten doen aan het bedrijf. Nu vraagt het bedrijf dat weer te doen.
Dat vind ik ethisch niet goed. Wat mij betreft dient Huub Mark alsnog vrijaf te geven en erbij te zeggen dat de leidinggevende het inwerken van een nieuwe medewerker voor zijn rekening neemt.
Lex Daalman
Het gelijk van de werkgever kan wel eens gaan leiden tot een negatief  imago. De nieuwe medewerker zal dit scenario zeker te horen krijgen als Huub zjin gelijk doordrijft. Deze zal wel eens in de toekomst op een verzoek van Huub om door te werken en geen vakantie op te nemen, negatief reageren. Huub zal slechts een tijdelijk gewin behalen, met als resultaat een behoudende vervanger. En dan nog niet eens over het gevoel van collega's gesproken.      Bezint eer u begint!
Jochem
Het is, zoals in elke relatie, geven en nemen. Naar mijn bescheiden mening kunnen ze elkaar zeker tegemoet komen, door bv de helft van de dagen door Mark op te laten nemen.

Ik lees echter niets over het tijdstip van opzeggen: als dat een dag voor het eind van de maand is geweest, dan zit de werkgever in een lastig(er) parket. Mocht Mark opgezegd hebben in de eerste 2 weken van een maand, dan geeft dat zijn werkgever meer tijd en ruimte om te zoeken naar een vervanger.

Waarom zocht Mark ander werk is ook een vraag die ertoe doet om hier een gefundeerde mening over te kunnen geven (en toch gaf ik hem:-)).