Een medewerker aan het woord: 'Project na project wordt opgezet om ons tot ander gedrag te bewegen. Maar het merendeel werkt gewoon prima. Is serviceverlenend. Er zijn een paar, nog geen vijf procent, die de boel versjteren. Maar die laten ze ongemoeid. Al jaren. Die kunnen blijven doen wat ze willen. Als je dat niet verbetert, verbeter je niets.’ Klare taal. Ben benieuwd wat managers ervan vinden.
Merkwaardig. Ik sprak een enthousiaste manager en daarna een enthousiaste medewerker. De manager zei dat zijn bedrijf ‘eindelijk goed bezig was’. Er werd werk gemaakt van service. De kracht van zijn verhaal was versteviging van het lijnmanagement. Dat moest meer op de ‘vloer’ zichtbaar zijn. En als ze dat niet waren, dan moesten ze daarop worden aangesproken.
Het klinkt wat merkwaardig maar dat is niet overal het geval, dat het management op de vloer aanwezig is. En dat heeft gevolgen. Je kunt van alles implementeren, maar als het management onzichtbaar is, wie bewaakt dan de voortgang?
Dus de vloer op. Inderdaad. En dan? Beetje rondlopen, praatje maken? Nee. Informeren. Aandacht geven. Vragen stellen. Coachen. Controleren. Confronteren. Ja, zei de enthousiaste manager van hierboven. Mee eens, zei hij.
Dus een positieve medewerker gevraagd wat hij vond van de nieuwe lijn van zijn management. Ik zal hem letterlijk citeren. ‘Ach, ik wil niet zeuren, maar de vinger wijst weer naar ons. Want we zijn natuurlijk niet gek. Als je werk maakt van service als bedrijf, dan vind je toch dat die niet deugt. Dus is de verborgen boodschap dat we het niet goed doen.
Diep in mijn hart vind ik het een zwaktebod. Project na project wordt opgezet om ons tot ander gedrag te bewegen. Maar het merendeel werkt gewoon prima. Is serviceverlenend. Er zijn een paar, nog geen vijf procent, die de boel versjteren. Maar die laten ze ongemoeid. Al jaren. Die kunnen blijven doen wat ze willen. Als je dat niet verbetert, verbeter je niets.’
ik vroeg hem wat zijn oplossing was.
‘De rotte appelen uit de mand halen. Aanpakken, die mensen. En dan vertellen wat er aan de hand is. Waarom je verandert. Waar gaat het om? Moet er bespaard worden op de kosten? Staan we er slecht op bij de klant? Vertel het ons, en laat ons ook gewoon eens suggesties doen’
‘Lekker polderen dus?’ vroeg ik plagerig.
‘Ja, dat is tegenwoordig wel de tendens. Wie de medewerkers laat meepraten, krijgt het verwijt van polderen en democratisch gekoeterwaal. Waarom toch? Wij zijn toch de specialisten. Betrek ons bij de invulling van het beleid. Dat hoeft toch niet zo moeilijk te zijn?’
Hij keek me lachend aan.
‘Klinkt ik nu te negatief?’ vroeg hij.
Nou? Klinkt hij te negatief?
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro
Nou? Klinkt hij te negatief?
Het is buitengewoon demotiverend wanneer je als positief ingestelde medewerker ziet dat het management continu allerhande maatregelen bedenkt om e.e.a. beter te structureren zonder dat de betrokkenen daarover geraadpleegd worden. Wie heeft er immers het beste zicht op wat deze verandering inhoudt voor de werkwijzen?
Het is des te demotiverender wanneer deze maatregelen niets veranderen aan de rotte appels binnen het bedrijf. Je kunt je dan afvragen of de bedachte maatregelen het beoogde effect bereiken.
Als management geef je hiermee 2 erg verkeerde boodschappen mee. Ten eerste dat er geen belang wordt gehecht aan de mening (of in ieder geval aan de mogelijke ideeën) van de medewerkers. Ten tweede dat het management incompetent is waar het rotte appels betreft.
Het is niet vreemd dat, wanneer deze situatie zich in een langere periode handhaaft, positief ingestelde medewerkers minder gemotiveerd raken.
Zoals ik het zie, is dit voor het bedrijf uitermate negatief. Het mag bekend zijn dat rot fruit de neiging heeft vers fruit te infecteren.
In mijn ogen klinkt de medewerker uit het artikel niet negatief, maar houdt hij juist een spiegel voor wat toevallig (?) resulteert in een negatief beeld. Deze medewerker is nu nog postief ingesteld wat blijkt uit het feit dat hij de moeite neemt zijn constateringen te verwoorden. Uiteraard in de hoop dat er geluisterd wordt.
Helaas onderschat het management maar al te vaak de waarde van deze feedback.
Deze medewerker geeft oplossingen: eerst de rotte appels weg, en dan kijken naar verbeterpunten. Niet alles over een kam scheren maar selecteren.
Goede les voor managers: hier komt hij mee nadat hem zijn mening is gevraagd, dus, open deur.....
Deze medewerker heeft hart voor de zaak, en gelijk in zijn constatering dat veelal de 'duikers' wegkomen met hun minder dan gemiddelde bijdrage. Dat is een managementissue, niet een medewerkerissue die je met een training voor het hele bedrijf kunt oplossen.
Dus manager, luister, inventariseer en neem je verantwoordelijkheid, en kijk daarna welke ontwikkeling het goede team dan nog verder kan helpen.