In mijn boek ‘Heerlijk, de werkvloer op!’ leg ik de nadruk op aanwezigheid van managers op de werkvloer. Wie niet weet wat daar gebeurt, kan zijn beleid simpelweg geen vorm geven in de praktijk. En dat is waarvoor je beleid maakt. Een snelle tocht langs belangrijke managementdenkers laat zien dat ik niet alleen sta in dit denkbeeld. Kijk maar...
Laten we eens beginnen met Henry Mintzberg. Mintzberg is niet erg tevreden met de manier waarop hogescholen en universiteiten managers afleveren. Op Harvard leren ze alleen maar cijfers, vindt hij. Dat lijkt op de kritiek van Gary Hamel, die beweert dat managers teveel met hun kwartaalrapportages bezig zijn.
Mintzberg vindt dat het om meer gaat dan om cijfers. Niet alleen om informatie, maar ook om mensen en actie. Er is te weinig actie bij de managers. Ze willen volgens Mintzberg van management een wetenschap maken. De boel academiseert. Een verkeerde ontwikkeling. Niets komt van de grond als je de actie vergeet, en actie is niet iets waarin de gemiddelde academicus uitblinkt.
Ook een andere managementgrootheid, W. Edwards Deming, vindt dat je je teamleiders niet alleen op cijfers moet afrekenen. Volgens hem geef je leiding om je bedrijfsdoelen te halen met je mensen. Wil je dat goed doen, dan moet je op de werkvloer aanwezig zijn. Je vindt deze opvatting bij heel wat managementfilosofen. Wat namen: Peter Drucker, Tom Peters, John Kotter, Jack Welch en tenslotte de bedenkers van de Business Score Card Kaplan en Norton.
Zoveel slimme mensen die signaleren dat managers en teamleiders te eenzijdig functioneren. Cijfers alleen zijn onvoldoende voor een goede manager. In mijn boek noem ik 4 succesacties. Acties. Doen dus. Informeren, aandacht geven, confronteren en controleren. Dat zijn de 4 acties. Stuk voor stuk werkwoorden.
Hoe leg je aan een analyticus uit hoe hij tot actie moet komen? Dat kan je niet uitleggen. Het enige dat je kan zeggen is: kom je stoel uit, en in de woorden van Masaaki Imai: ‘go to gamba’ oftewel ‘ga naar de werkvloer’.
En wat ga je daar dan doen? Een paar tips van onze managementdenkers.
-Om te beginnen eerlijk zijn tegen je mensen (Goldratt).
-Ze precies uitleggen wat je van ze verwacht (Kaplan/Norton).
-Mensen aansturen op strategie. Ervoor zorgen dat teamdoelen en individuele doelen stroken met strategische doelen. (Kaplan/Norton)
-Ze het effect laten zien en voelen van een initiatief of actie. (Gates)
-Luisteren naar je medewerkers om een beeld te krijgen van hoe het beleid vorm krijgt in hun dagelijkse werk en waar de bottlenecks zitten (Kotter)
-Je mensen slim inzetten (Goldratt).
-De discussie met je mensen aangaan (Welch)
Ik herhaal wat ik bij de presentatie van ‘Heerlijk, de werkvloer op!’ zei. Op dit ogenblik maken veel managers en teamleiders er nog een potje van. Ze zitten achter hun bureaus of in vergadering met elkaar en schuwen de discussie met hun mensen. Vandaar dat er in Nederland vrijwel altijd weerstand is tegen veranderingen. Medewerkers zijn niet dom. Ze worden dom ingezet. Om Goldratt nog maar een keer te citeren.
(‘Heerlijk, de werkvloer op!’ is te verkrijgen voor 12,50 via pitcher.support@hetnet.nl)
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
-Jouw ideeen zijn het beste voor de organisatie en de medewerkers, ook financieel. Echter ben je nog te jong, hebt geen grijze haren(is letterlijk gezegd) en bent geen lid van de directie. Dus we gaan het doen zoals het andere directielid heeft geopperd. Dat is nou eenmaal de cultuur hier.
-Meneer manager (was outsourced), er gaat een gedeelte van het bedrijf verkocht worden, 2 reorganisaties gaan plaatsvinden dus ik denk dat we vast moeten anticiperen op de toekomst qua taken, mensen en uren. manager; vrouwen en hun emoties (?!), jij ziet problemen waar ze er niet zijn. Nou ik zie geen problemen, dit gaat gewoon gebeuren, zou willen dat ik spoken zag.
-Directielid over een van de afdelingen waar ik leiding aan gaf(ik kwam met de vraag wat we als organisatie gaan communiceren naar medewerkers betreffende reorganisatie). Je moet die domme mutsen negeren en ze gewoon afblaffen. Dat ze zich zorgen maken om hun baan geeft alleen maar aan wat voor een zeikerds ze zijn. En ze zeker niet vertellen wat er allemaal gaat gebeuren. Wil niet hebben dat ze op zoek gaan naar andere baan voordat ze ontslagen zijn.
En zo kan ik nog wel even doorgaan....................
Vraag me af of een training dit soort mensen gaat helpen. Volgens mij moet je dan nl eerlijk over jezelf zijn en geholpen willen worden. En dit soort mensen missen nou net dat stukje ontwikkeling.
Iemand ideeen hoe je hiermee om kan gaan? Wat je als manager hiermee kan doen?
John Ramaekers
Je slaat de spijker op zijn kop. De zelfvergenoegde grijskoppen "met ervaring" gaan af op hun eigen, met oogkleppen vergaarde, levenservaringen: "Mijn opa rookte ook en werd 90 jaar". En als ik je verhaaltje lees, zie je er hun citaten in staan. Wedden dat ze het met voorbeelden gelateerd op luchtige, vriendelijk glimlachende manier aan jou verteld hebben?
Vernederender kan het bijna niet!
Humpty-Dumpty zegt het al in "Alice in Wonderland: Het gaat er niet om of het waar is wat je zegt, of dat het eerlijk is... Het gaat erom wie de baas is!
Dus, Tip: hou er mee op!
Lees eens de geschriften van Epictetus (Encheiridion), die een Romeinse slaaf schreef na zijn bevrijding. Je hoeft zijn (wat gedateerde) aanbevelingen niet op te volgen, maar hij beschrijft (toen al) een zeer ontnuchterende werkelijkheid. (je kunt natuurlijk ook het oeuvre van Shakespeare lezen, maar dat kost wat meer tijd...) Het is gratis te downloaden via www.arsfloreat.nl.
Groet, John Ramaekers
En voor Hans de volgende: tegen zelfgenoegzaamheid en het bewust verkeerd interpreteren van andersmans initiatieven is geen kruit of onkruid gewassen. Zelfs met een bijl klief je dat niet.
Keren we terug naar waar het om gaat in dit artikel zoals G. Schat: managers moeten zich niet beperken tot cijfers of informatieoverdracht maar zich laten zien op de werkvloer en acties initieren. En dat gebeurt te weinig.
Daarover een eerlijke discussie, zonder elkaar onmiddellijk van valse verkoopintenties te betichten, ja, daar ga ik voor.