Maffiose businesspraktijken; hoe ga je ermee om?

Ik was in Zuid-Italië dit voorjaar. Ik liep te genieten van de zon in het mondaine Agrigento aan de Zuid- Siciliaanse kust. Langs de weg wemelde het van de (meestal Afrikaanse) straatverkopers. Wat ze verkochten waren tassen van merken met grote namen. Tegen bodemprijzen. Op het eerste gezicht prachtig. Exclusiviteit tegen betaalbare prijzen. Maar er gaat een wereld schuil achter deze grote merken, waarin alles gebeurt wat je niet wilt (kinderhandel, milieuschending, wanbetaling en harde misdaad). Het gaat namelijk niet om echte merken, maar om imitatie merken.

Het blijft belangrijk om idealen over business te hebben. Een ethische benadering van zaken doen is niet altijd even sexy. Maar wie niet af en toe benadrukt hoe belangrijk het is om goed voor elkaar te zijn, ook in business, geeft geld en macht aan maffiose organisaties. Ook zorgt hij ervoor dat de sociaal-economische verhoudingen zoek raken in de samenleving, en waar dat toe kan leiden kun je lezen in het boek ‘Gomorra’ van Roberto Saviano.

Het is niet voor niets dat het Afrikanen zijn die deze goed betaalbare dure merken verkopen. In  Italië zijn deze mensen zo goed als kansloos op de arbeidsmarkt, net als veel inwoners van bepaalde wijken in Napels. De verkoop van imitatiemerken levert hen nog een inkomen; reden waarom de meeste Afrikanen in Agrigento best goed gekleed zijn. Zonder de imitatie handel waren ze nergens.

De imitatie handel is made in Italy. De Napolitaanse en Sicilaanse maffia gaan schuil achter deze illegale handel. Ze hebben er geen enkele moeite mee om grote merken na te maken, de naam gewoon te gebruiken en deze te verkopen tegen bodemprijzen. Voor hen is dat in de crisis miljardenhandel.

Je moet dit niet onderschatten. De maffia is allang geen clubje meer, zoals we dat kennen uit de Godfather.  Het gaat om gerenommeerde ondernemingen, met een perfecte organisatie. Onderbetaald personeel krijgt altijd nog meer betaald dan in het reguliere circuit en bovendien regelt de maffia allerlei secundaire zaken voor ze. Zoals de aankoop van huizen.

De productiekosten zijn erg laag, omdat ook de productie in handen is van de maffia, en de maffia werkt nauw samen met China, die de imitatiehandel maar wat graag afzet. Dus verlaten er talloze vrachtschepen de haven van Napels, om de wereld te voorzien van namaakproducten. Die zich overigens niet alleen beperken tot mode. Ook Bosch, Miele en Sony kennen een imitatiemarkt.

Uiteraard worden er nog steeds regelmatig moorden gepleegd en is het einde van de imitatiehandel nog niet in zicht. Er wordt nog steeds in drugs gehandeld, en nog steeds worden die in achterkamers van groenteketens of supermarkten aan de man gebracht.

Ongeveer een kwart van het wereldkapitaal gaat rond in misdaadhanden. Wat zou het met de economie doen als dat terugvloeide in de reguliere circuits? De vraag is: moeten we het maar goed vinden dat dit gebeurt, en een marge van criminaliteit accepteren? Of moeten we er onze stem tegen verheffen en dit type misdaad te vuur en te zwaard te lijf gaan?

Ik ben benieuwd wat de business mensen van de toekomst hiervan vinden. In wat voor wereld willen zij groot worden?

Bert Overbeek (www.pitchersupport.jimdo.com)  is succesvol in het begeleiden van teams en MD-trajecten. Hij geeft workshops over het brein en verandermanagement, en op 20 en 27 februari geeft hij met de getalenteerde Aubrey Snell een workshop over presentatietechnieken. Informatie pitcher.support@hetnet.nl en http://www.jongebazen.nl/kennismanagement/die-oersaaie-presentaties-weg-ermee