Slaapverwekkende presentaties hebben maar één doel: afschuwelijk te zijn voor het publiek. En voor jou als presentator moet er geen groter genoegen zijn dan je publiek in slaap te praten. Dat is gemakkelijker dan dat het lijkt. Publiek is namelijk dom geworden door televisie en internet. Ze willen iets heel snel gepresenteerd krijgen. Anders verwatert hun interesse. Al heel snel. Maar dat is ook de bedoeling: we moeten het publiek vermoeien met eindeloze verhalen, en ervoor zorgen dat ze niet weg kunnen. Door een norm te stellen. Dat het onbeleefd is om weg te gaan bijvoorbeeld.
Wat zijn handige tips om mensen in slaap te praten? Stapels sheets. Volle sheets. Met heel veel detailinformatie. In saaie procedurele taal, soms jargon. En zo dat de toehoorders zien dat er nog een héééleboel sheets te gaan zijn.
Het verhaal moet worden afgedraaid, terwijl de sheets achter de presentator in vol licht staan te branden. Het is handig als de presentator zelf half in het licht van de beamer staat, en het publiek in het duister. Contact met het publiek wordt niet gemaakt. Oogcontact onbreekt. Monotoon en met een noodlottige neiging tot volledigheid staat de presentator zijn publiek te vervelen. Vanachter de katheder. Als dit lukt, doe je het goed.
Geloven ze hun eigen verhaal wel?, moet het publiek zich afvragen. Het is dus helemaal niet erg om zelfbedachte dingen als feiten te presenteren. In de wetenschap doen ze het ook. Denk maar aan Diederik Stapel. Passie en enthousiasme moeten trouwens ver te zoeken zijn. Welke dingen de presentator blij maken of droevig in zijn verhaal, dat moet volkomen onduidelijk zijn.
De openingen van de presentaties moet net zo bedroevend zijn als de afsluiting, en het kan in je voordeel werken wanneer je je al excuseert bij opkomst. ‘Ik werd gevraagd, omdat ik kennelijk…’
Je houding moet boekdelen spreken. Afhangende schouders, met de rug naar het publiek ( je moet immers wel precies weten wat er allemaal op je scherm staat en dat is veel), en underdressed. Heel handig is voor mannen om een stropdas te dragen, die onder hun overhemdkraag uitkomt, uiteraard onder een gekreukt pak, met schoenen die niet passen bij het pak. Het geheel is pas echt af wanneer je er witte sokken bij draagt. Voor vrouwen volstaat een te sterk parfum, een te korte rok, onverzorgd haar en teveel make up of geen make up.
De voorbeelden uit je presentatie moeten vooral niets met het publiek te maken hebben: vertel verpleegkundigen bijvoorbeeld anekdotes over de werkelijkheid van een productiemanager. Ga niet uitleggen wat het verband tussen de werkelijkheid van de verpleegkundigen en die van de productiemanager zijn; laat mensen in volstrekte onduidelijkheid over die dingen. Originaliteit moet ver te zoeken zijn: je ‘leent’ cliché’s en uitgekauwde voorbeelden van anderen, als je al anekdotes vertelt, want dit moet je niet teveel doen want dan zou je publiek geamuseerd kunnen raken.
Ik maakte het ooit mee dat een gedragstrainer in Duitsland zijn publiek verweet dat het aan hen lag, dat ze hem niet begrepen. Als hij een vergissing maakte, lag het niet aan hem zelf, maar aan anderen of aan verkeerde informatie. Het interesseerde zijn publiek niets, maar dat maakte hem niet uit. Was hij verantwoordelijk voor de motivatie van zijn publiek? Die instelling moet je hebben om je publiek volledig in slaap te kunnen krijgen.
Deze week nog publiceren wij de eerste 12 van 36 tips om je publiek in slaap te praten.
Bert Overbeek geeft samen met theatermaker Aubrey Snell op 18 oktober een training 'Slaapverwekkend presenteren'. Uiteraard leer je daar een flitsende presentatie te maken. Maar dit gebeurt met een knipoog. Hier vind je een beschrijving: http://www.jongebazen.nl/lifestyle-kunst/slaapverwekkend-presenteren-de-workshop
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO