Karst T en de media: Stieg Larsson leerde het ons al.

Ik lees op dit ogenblik het tweede boek van Stieg Larsson aan mijn vriendin voor. We hebben het bijna uit. En het is weer zinderend. Het geeft een geweldig beeld van de speculaties binnen de journalistiek wanneer er weer eens een moord heeft plaatsgevonden. Het is, als je zo diep in zo'n boek zit, raar om in de kranten de speculaties te lezen rondom Karst T. die het nodig vond om met zijn auto op een aantal mensen in te rijden. Een foto in het AD van de moordenaar bleek niet juist te zijn. Een journalistieke misser van formaat. (zie ook www.egobert.wordpress.com)

Zelfs NRC Next ging vanochtend, ondanks een kritisch stuk van Aaf Brandt Corstius op pagina 2, ook in de fout. Het liet een psychiater aan het woord, die een verband legde tussen vreemd haar en psychose. En zo proberen we zicht te krijgen op de griezelige motieven van een man die niet meer leeft.

Het doet allemaal erg denken aan de artikelen die kranten schrijven over hoofdpersoon Lisbeth Salander in het boek ‘De vrouw die met vuur speelde’ van de fenomenale misdaadauteur Larsson. Het laat slechts zien wat journalisten doen.

Ik sprak iemand van TV Oost die voor 2 uur ’s middags op Koninginnedag al op zoek was naar de link van de dader met Overijssel. Had hij zijn Suzuki Swift misschien in deze provincie gekocht? Dat zou me toch nieuws geweest zijn van wereldformaat.

Media houden het steeds meer voor gezien wanneer het om de nuance gaat. De kranten, televisie en radio focussen op ellende, en zijn op die manier een handig speeltuig in de handen van maffiosi, terroristen en mensen die in wanhoop op een mensenmenigte inrijden.

Ik ben een aantal malen geïnterviewd door journalisten. Ze zijn altijd op zoek naar een aandachttrekkende uitspraak of kop. Dat is hun werk. Maar wie denkt dat het dagelijks beeld dat media geven van de wereld, de stemming in de wereld weergeeft heeft het mis. Media creëren die stemming. Lees Larsson’s boeken maar. Heb je nog een paar zeer interessante dagen ook!