Je wordt als manager geboren (nr 1 in de JB-top 10!)

Toevallig, gister hebben wij hier een discussie over gevoerd. Is de competentie leidinggeven (waaronder aansturen, coachen, delegeren etc. vallen) ontwikkelbaar en geldt dat voor iedereen?

De uitkomst was dat je zeker geboren leiders/managers hebt, maar dat ook deze competentie wel aangeleerd/geoefend kan worden. Natuurlijk ligt het aan de persoon in hoeverre de 'rek' in de competentie zit.

hm, ik volg dat je bij iemand moet kijken of het potentieel aanwezig is, maar het is niet omdat managementkwaliteiten, capaciteiten,.. nog niet zichtbaar zijn dat ze niet kunnen ontwikkeld worden -> dit is net coachen! Ik ben wel overtuigd dat je goeie screenings moet (laten) uitvoeren zodat je te weten komt welk vlees je (waarschijnlijk) in de kuip hebt -> weet je dat dan weet je of het de moeite is om aan de slag te gaan!

Op dit moment weet ik niet wat ik zou willen en moeten toevoegen aan de twee bovenstaande reacties. Dat lijken mij de juiste uitgangspunten, er zijn aangeboren dieperliggende aspecten van leidinggeven die moeilijk verder te ontwikkelen zijn, maar er zijn ook zeker comptetenties die gewoon aangeleerd kunnen worden. Inderdaad is perfecte screening van het vlees in de kuip medebepalend. Wederom en/en.......

'tKan vriezen; 'tkan dooien.....zo heb je altijd gelijk! Dat proef ik een beetje in (uit) de reacties.Ik zal een voorbeeld geven:
Ik hou erg van muziek, met name orgelspel vind ik prachtig. Als ik zie hoe sommige organisten hun kwaliteiten,kennis, techniek en gevoel in een harmonieus samenspel laten bijeenkomen, nee ik moet zeggen bijeen laten vloeien, geniet ik. Ik wil dat ook kunnen!
ik heb, echt, 5 jaar orgelles gehad. Resultaat : NUL! Alles wat ik speel is van nul en generlei waarde. Sterker nog, ik denk als ik voor jullie zou optreden, de rotte tomaten mij om de oren zouden vliegen.
Kan ik dan helemaal niet spelen? Nou, soms eh...vind ik mezelf wel goed.....maar dan moet ik wel alleen zijn, op de zolder van mijn garage, want daar heb ik dan maar een orgel neer gezet. Je begrijpt het wel: Orgelspel zit niet in mijn "genen" Misschien kan ik wel een toets, of laat ik zeggen twee toetsen tegelijk indrukken; er komt geluid uit......maar om nou te zeggen dat ik een organist ben......

Bas,
Ik vind de reacties ook wat suf... Ik denk dat het probleem precies is zoals je schets, namelijk heel veel mensen denken dat ze manager zijn en het best goed doen..... sommigen denken zelfs dat ze leider zijn? lachwekkend gewoon....

Ik geloof met Bas dat je bepaalde zaken gewoon niet kunt leren. Andere dingen weer wel. Recent hersenonderzoek laat zien dat je mensen een eind kan laten komen. Ik heb een goede bekende die een lichte vorm van autisme heeft (aspergen). Veel ouders zoeken het dan in acceptatie. Zijn moeder (geweldig, die moeders, he Bas!) heeft hem geweldig scherp begeleid om hem te helpen om te socialiseren. Afgelopen week was ik op zijn 17e verjaardag. En hij deed het fantastisch als gastheer, wat niet zo natuurlijk is voor iemand met aspergen.
Waarmee ik wil zeggen dat iemand het WEL kan leren, maar dat je dan gebruik maakt van de capaciteiten die iemand in zich heeft. En dat het een lange intensieve weg van jaren is. Ik geloof niet dat je dat als bedrijf moet willen; een manager zo lang en intensief begeleiden. Niet wenselijk. Goed selecteren lijkt het advies. Dus, hoewel ik in bepaalde opzichten in verandering geloof, ben ik het ook weer met Bas eens: het is buitengewoon moeilijk om van een bas een organist te maken.

Ik wil hier toch nog op reageren, alhoewel je verhaal duidelijk en in mijn ogen ook best waar is. Toch.....wat ik bedoel te zeggen is dat mensen eigenschappen hebben. Wil je een voorbeeld uit het bedrijfsleven? Oke, teken voor jezelf, of in gedachten, eens een vertikale lijn en daar haaks op een horizontale lijn. Een grote "+" dus, ofwel assenstelsel. Als ik bovenaan bijvoorbeeld "Verkoper" zou neerzetten,wat zou jij dan onder aan die lijn zetten? Wat voor functie? welke tegen pool? Ik zal je helpen: zou daar neergezet moeten worden : Inkoper, Techneut of Boekhouder? Vul voor jezelf maar in.
Ik denk dat een goede boekhouder niet snel, lees eigenlijk : nooit, een goede commerciele "rakker" of zoals gebruikelijk in het bedrijfsleven :"commercieel beest" is, wordt of op termijn misschien zou kunnen worden.
Zo kan je op de horizontale as natuurlijk ook twee "uitersten" neerzetten, bijvoorbeeld Logistiekeling versus Inkoper (oei, die funkties liggen dicht tegen elkaar aan...) Toch heb je ze in het bedrijf nodig, allemaal! Ze zijn dus allen van grote waarde als ieder hun taak goed uitoefent! En natuurlijk kunnen we "bijschaven" Doelgericht ondernemen vind ik dat! Ondanks de verschillen in aard van de functies of personen. Respecteer dat de een zus is en de ander zo. Sterker nog haal er voordeel uit! Een magneet heeft ook twee tegengestelde polen! Als -ie dat niet heeft is het geen magneet, en kun je er niet mee doen waarvoor het eigenlijk geschikt is. Gelukkig maar dat er tegenpolen zijn.
Bert, ook in de maatschappij, sociaal hebben we te respecteren dat de een zus en de ander zo is. Moet je kijken wat ervan komt als je daar aandacht aan geeft en respecteert: een GASTHEER!!!!! of hij nu aspergen heeft of niet! Ik vind het KLASSE!

Weer genoten, Bas, van je toelichting. De mens benutten op waar hij goed in is, daar zijn we het wel over eens. En hem niet ergens indrukken waar hij niet past. Ook daarover geen discussie. En wat het respecteren van de een en de ander betreft: alweer mee eens. Je zou eens Leo van den Burg moeten lezen over menskundige bedrijfskunde. Deze gepassioneerde sigarenroker uit het oosten heeft een visie die je wel mooi zou vinden.

Geertje, wil je pas woorden als 'suf' gebruiken in reactie op anderen als het niet van toepassing is op je eigen reactie?

Er is dus gelukkig veel te leren, maar inderdaad probeer het niet mensen te leren die het nooit zullen begrijpen. En daarbij komt dat een ware leider in context A niet een ware leider hoeft te zijn in context B. Zo simpel is het niet. En kom nu niet aanzetten dat een ware leider in ALLE situaties een ware leider is, want die bestaan niet!

En Bas, pas alsjeblieft op met vergelijkingen tussen 'mensen' en 'dingen'....... :)

Bjorn, ik begrijp in het geheel niet waar je het over hebt. Welke mensen en welke dingen?
Bedoel je dat een ding als "respect" niet mag gebruiken in relatie tot een "mens", of?
Ik begrijp het niet.
Voor alle duidelijkheid: De mens is voor mij absoluut "heilig" en niets, maar dan ook niets haalt het bij de mens......ja, God...maar dan gaan we een andere, hier niet bedoelde , discussie aan!

Ik bedoelde je magneet-vergelijking, meer niet.......:) Ik heb het niet zo op vergelijkingen tussen dat soort dode objecten en levende mensen, ook niet ter illustratie, dat overtuigt mij allesbehalve.

Jammer, probeer er toch wat van op te steken. Bjorn, ga geen omtrekkende bewegingen maken, dat is vaag en niet discussie rijp. Wees open en probeer niet "belerend" te zijn! Mijn waarheid is zeker niet jouw waarheid; jouw beleving in dingen is zeker mijn beleving in dingen niet! Maar leg ze niet op; blijf discuseren. Sluit jezelf en anderen niet af.

Bjorn, als jij jezelf bevrijdt van je aannames zal ik het woord suf niet meer gebruiken.........

Weer wat geleerd!!

Ho, terug in het hok, haha. Niet gaan meppen! Dit is een vrij land. Nee, maar laten we, ook al vanwege het woord 'respect', ook even proberen te begrijpen wat de ander zegt. Het is trouwens allemaal Geertjes schuld (-; Die begon met suf. Ja, dan zou ik me ook beledigd voelen, Bjorn.

ik vind dat de discussie nog niet echt tot de kern door dringt. jammer van de energie. wat wel heel duidelijk wordt is dat dit een emotioneel onderwerp is. mischien dat het interessant is in deze discussie de mensen met een managende verantwoordelijkheid dit kenbaar zouden moeten maken. volgens mij is de kwalificering 'goede baas' meestal het meest waardevol als hij door haar/team wordt gegeven.

maar goed. wat ik jou reactie proef, bas, is dat jij manager als ambacht ziet. daar ben ik het helemaal niet mee eens. volgens mij is een manager (of leider, wat is eigenlijk het verschil) iemand die resultaten moet boeken mbv van een team (en/of andere resources). dit houd in dat je moet werken met mensen. moeten ze je leuk vinden? nee hoor, maar het is wel makkelijk als ze je niet haten. moet je goed kunnen communiceren? nee hoor, als het resultaat goed is maakt dat niet uit.

volgens mij is een goede baas niet perse een geboren leider. alleen zijn er bepaalde vaardigheden/kwaliteiten die je wel helpen. alleen begint het nu (in ons land) op te vallen dat we een heleboel kaf onder het koren hebben.

ik ben ervan overtuigd dat een goede interne begeleiding/opleiding (bv philips) meer kansen biedt. dan komt ook de introverte leider boven drijven. en het feit dat het steeds lastiger wordt via de rangen/standen op te klimmen vind ik ook betreurenswaardig. we hebben heel veel spreadsheets en erp systemen maar gevoel en intuitie zijn heel erg ver te zoeken. we worden allemaal fantastisch gemanaged op kpi-s maar fouten maken, ho maar.

jammer...

ik denk dat voor iedereen geldt (manager of gemanagede) dat passie (die is op dit meetingpoint zeker aanwezig) en plezier heel belangrijk zijn. niet te vergeten 'productie' of iets doen, want daar kunnen we trots op zijn. en zeker als we het samen doen zal het gevoel van eigenwaarde en teamgeest vanzelf boven komen drijven.

Zo, ik heb er eens een nachtje over geslapen! Bert, het is niet de bedoeling om te meppen, maar om te discuseren. Als collega bazen dit zo hebben ervaren, kan ik ze mee delen dat dat absoluut niet het geval is.
Terug naar de discussie, die ik overigens wel levendig vind. Ja, Jurg, ik denk inderdaad dat dat manager een ambacht is om het zo maar eens uit te drukken! Ja, sterker nog: ik denk dat je ervoor in de wieg gelegd moet zijn! Dat geloof ik.
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat mensen een ambacht kunnen (aan)leren. Maar dan doe ik een boute uitspraak : Dat zijn "next-best" managers. Managers die de top net niet halen, maar tevreden zijn met een derde of vierde plaats. Overigens vind ik die managers meer manager als de managers die denken dat ze aan de top staan en er absoluut niet staan.
Ja, managen i.c. manager is een ambacht zo je wilt.

bas, zoals jij het uitdrukt is het meer een goed ontwikkeld talent. mijn idee bij een ambacht is dat je 20 jaar in de leer gaat bij een vakman en dan in een gilde wordt opgenomen. (maar volgens mij bedoel je dat ook, of niet?)

(nu ga ik iets gevaarlijks zeggen) als de 'vakman' het gros van de mba opleidingen is en het gilde het consultancy wezen dan zijn we niet heel erg goed op weg.

volgens mij is het allerbelangrijkste dat je je als manager realiseert dat je het MET je mensen moet doen. graag verwijs ik naar een artikel op een collega meetingpoint over <a href="http://www.oplossingsgerichtmanagement.nl/2006/03/16/veerkracht-van-organisaties-in-crisistijd/" rel="nofollow">veerkracht van organisaties in krisis tijd</a>.

en dan nog een persoonlijke verwondering. waarom is iedereen tegenwoordig zo ontzettend met zichzelf bezig? volgens mij krijgen de meeste mensen geld van hun BAAS, doe het dan ook voor die baas, ga 100% procent voor de organisatie die je broodheer is. de mensen die geen geld krijgen van een baas krijgen dat van een KLANT maar die weten meestal heel goed hoe belangrijk het is om je klant goed van dienst te zijn.

Zo diep filosofisch bedoel ik het niet beste Jurg. MBA-opleiding of niet.....overigens verraad ik niet welke opleiding ik genoten heb....ik denk nog steeds dat je manager bent of niet. Als je niet als manager in de wieg gelegd bent.....sorry, wordt je ook nooit een goede manager! Let op he, dat wil niet zeggen dat je dan voor het leven mislukt bent! Neen dus, elk mens heeft talenten en dus ook eigenschappen. De een als verkoper, de ander als wetenschapper, een derde als politicus enz. enz. Ik baseer dit op het feit dat we toch een gezegde hebben : Die heeft een talen knobbel....die heeft een wiskunde knobbel...enz.enz.
Terug naar manager. Als je als manager geboren bent is het onverstandig geen opleiding, coaching enz enz. te genieten. Daar wordt je alleen maar beter van. Dirk Kuyt traint ook nog elke dag...

bas, we zijn het bijna eens, denk ik:)

volgens mij is een goede manager duidelijk herkenbaar (door bijna iedereen, zeker die mensen die voor haar werken). een goede manager heeft altijd de juiste agenda, vroeg of laat val je door de mand als je teveel met jezelf bezig bent. een goede manager heeft ook altijd goede (niet altijd excelent) resultaten, zeker gemeten in progressie.

ik denk alleen dat de talenten die nodig zijn niet in een knobbel verborgen zijn. een van die talenten is menselijkheid. alleen wordt dat niet als noodzakelijk gezien voor een moderne manager. een moderne manager optimaliseert een lopende band.

bas, hoe herken jij een goede manager? waarop selecteer jij leiders? (die vraag is natuurlijk voor iedereen!) mischien dat we dan een managersgen kunnen ontdekken:)

Oei, goede vraag en.....moeilijke vraag. Ik voel dat we nu naar de kern gaan! Opvallend dat jij denkt dat talenten, van wat voor aard dan ook verborgen zijn in een knobbel! Ik denk juist dat de knobbel niets , maar dan ook niets verbergt. In tegendeel : het komt juist tot uitting. Daarom heeft men het over een "knobbel"
Antwoord op jouw eerste vraag is : Ik herken hem omdat hij goed leidt. Ik merk dat onderandere aan de soepel lopende onderneming (of lopende band zo je wilt) die hij of zij leidt.
Antwoord op jouw tweede vraag: Ik selecteer leider in de eerste plaats op zijn gedrag t.o.v. mensen in het algemeen, daarna op basis van visie over medewerkers en tenslotte op een goede mix van kennis en kunde, samengesmolten in vaardigheid.
Een manager moet dus meer verstand van omgaan met mensen hebben dan met producten of diensten.

Inhoudelijk wil ik niet reageren hoor,maar wat een gave discussie! Ik zit te genieten terwijl ik dit lees, wat een energie van die ouwe baas.. ;-)

Navy seals selceteert zijn leiders als volgt. Rennen, rennen....degenen die steeds weer opstaan nadat ze zijn gevallen gaan door. Tweede ronde rennen, rennen.... zij die zich omdraaien en de mannen die gevallen zijn oppakken gaan door!
mmoi he

Geertje. Nu maar hopen dat de VS niet besluiten Iran binnen te vallen, anders hebben de 'seals' straks meer leiders dan volgers.

Gelukkig maar dat het woord mooi niet goed uit je vingers kwam, Geer. Zit een schaduwkantje aan je stelling.

Ja, Bert, Charles. Dat is toch een beetje de managementstijl van Geertje.

Niet lullen maar poetsen, waar gehakt wordt vallen spaanders, etc etc...

Geertje laat bij mij een duidelijke indruk achter van 'koppensneller'.
En dat past natuurlijk prachtig in de stijl van leidinggeven die hoort bij de Navy Seals. Zolang er genoeg mannen zijn die zich omdraaien om mannen op te pakken en er niet meer mannen om op te pakken zijn dan dat er mannen zijn die zich omdraaien om mannen op te pakken , is er niks aan de hand....

No offense overigens, we zullen allemaal ergens de beste in zijn.

Ach, als de VS wel binnen vallen, wordt het navy sealing. Kijken wie de boel dan keurig opraapt.

ja,ja mannen, natuurlijk zit overal een schaduwkant aan. Waar het om gaat is dat zij de kern van de functie te pakken hebben qua moraal dat is bij het sleceteren van leiders in nederland wel anders

Nee, nee, mevrouw, niet van bam bam overal zit een schaduwkantje aan tralala (-:. Als zoon van een officier heb ik altijd een zwak gehad van duidelijke patronen en heldere leiders met verantwoordelijkheidsgevoel. Dus ik voel wel aan waar je op doelt.
Maar er is meer: grote leiders uit de militaire geschiedenis hadden vaak ook strategische gaven die je in jouw navy seals selectie niet naar boven haalt. Vaak is degene die niet sterk is, wel slim. Die dragen dan geen gestevende uniforms met klakkende laarzen, maar kunnen uitstekende leiders zijn.
Overigens deel ik je mening dat het selecteren van leiders in Nederland een droevenis is.

Bert, mien jong, Je maakt de discussie te breed, ik heb het ook niet over de grote leiders met strategische gaven (en soms destructieve doelen). Ik heb het over het gevoel en trots van een elite eenheid die getraind wordt om in een kleine samenstelling zo effectief en efficient mogelijk te werken.Waar samenwerken, vertrouwen en verantwoordelijkheidsgevoel niet in discussies op de hei moet worden aangeleerd(als dat al kan)dat zit in je genen (zo Bas nu jij weer.) Gebruik maken van de reeds aanwezige potentie. Je hebt 't of je hebt 't niet

Schaduwkantjes aan argumtenten maken discussies altijd breder, Dammepan. We hebben het erover van de week, in de horeca. (-:
En alleen om die reden vergun ik je de discussie te versmallen.

En verder: dat over die trots van elite eenheden, dat kan ik me voorstellen. Lijkt me wel een opwindend gevoel.

Ik denk dat het managen niet geboren wordt samen met jou, maar dat je het ontwikkelt in de loop der jaren. Ervaring hierin is altijd wel makkelijk, maar nooit essentieel.
Tevens ben je nooit te oud om te leren.

M.Braam, dat je nooit te oud bent om te leren, die stelling deel ik! Daar geen discussie over. dat het "managen" samen met mij geboren wordt denk ik wel, alleen komt dat niet zo zeer tot uitdrukking de eerste (jonge) jaren. Dat ontwikkelt zich naarmate je ouder wordt. Die "knobbel" gaat werken. Bij de een op 10-jarige leeftijd; bij de ander op 18-jarige leeftijd, maar gaat werken! Een jongetje of meisje van 3 jaar die, naar later blijkt een uitblinker te zijn in wiskunde, zal dat op die leeftijd ook niet uiten.....toch? Dat denk ik niet, alhoewel er ook in dat opzicht natuurlijk uitzonderingen zijn.
Ervaring helpt...dat is juist...maar nooit essentieel...natuurlijk niet! Essentieel is dat je ermee geboren wordt!

Ik wil graag nog wat "rechtzetten" Uit de eerste zin zou je kunnen halen dat ik een goede manager ben! Dat is dus absoluut niet waar! Ik reageer wat ongelukkig op de eerste zin van meneer of mevrouw M.Braam.
Het "managen" wordt met de "manager" geboren, en ontwikkelt zich in de loop der tijd.

Leuke discussie dit. Volgens mij gaat het om het verschil tussen managen en leiden. Is een manager een goede leider? Is een leider een goede manager? Wat bedoelen jullie met managen?

Alles wat wij in potentie kunnen is aangeboren, ons lichaam (de genetica) is DE beperkende factor in al onze mogelijke gedragingen........

Geachte heer Schenk,

Het managen wordt niet geboren. Het is een onderdeel die uitmaakt van een deel van het leven. Dat noemen ze een groepsproces. Iemand die niet veel vrienden heeft, zal bijvoorbeeld later geen manager of een leidende functie hebben. Dat is logisch. Wel moet je in het begin de capaciteiten hebben die je later moet ontwikkelen. Alles staat of valt met de jaren. Het ligt er maar helemaal aan wat je meemaakt in je leven denk ik.

Heeft er allemaal mee te maken, beste heer Braam, maar is volgens mij niet de kern waar het hier om gaat. Natuurlijk wordt het managen niet geboren. Dat heb ik ook nooit beweerd! Ik stel dat de manager (met een "r" aan het eind)geboren wordt. Of iemand die niet veel vrienden heeft geen goede manager zou zijn weet ik niet. Voor de rest kan ik meegaan in uw filosofie.
Rianne, is managen niet het engelse woord voor leiden? ic. hetzelfde?

Het mag niet onvermeld blijven en gaan jullie lekker door met de discussie, maar dit is op dit ogenblik het artikel met de meeste reacties. Ik heb Bas taart beloofd!

Geachte heer Schenk,

Of een manager geboren wordt is een goede vraag, maar wel 1 die simpel te beantwoorden is. Ik weet niet of u enige mensen kent uit de psychologische wereld, maar die zullen mijn verhaal zeker bevestigen.

P.S. eet smakelijk met de taart;)

Sterker nog, ik denk half dat een manager geboren wordt. Hij wordt ontwikkeld door zijn ouders, opvoeding, school, vrienden, vriendin??? broers of zussen(heb je iemand om tegenop te kijken?) en tegenslagen in het leven. Je wordt een manager als je die baan hebt, maar ben je er ook echt 1 of is dit alleen je functie?

Dhr. Schenk, mijns inziens is ieder beroep al geboren, alleen weten ze het op voorhand nog niet.

Mark, Bas, Bjorn, Rianne, Geertje, Marco, en al die anderen; ook al vinden jullie het niets: uit de hersenwetenschappen blijkt dat we bij onze geboorte en tijdens ons leven steeds kunnen veranderen. Onze hersenen kunnen het aan, sterker nog, vormen zich ernaar. Zelfs qua karakter valt er nog het een en ander te veranderen. De vraag is vervolgens of we onszelf dat toestaan.

Hoe het zit met talent, dat is nog moeilijk te bepalen. In hersenwetenschappen is men vooral bezig met de defecten en afwijkingen van onze hersenen. Niet met talent. Neurologen zijn ook niet zoveel aanwezig in het bedrijfsleven. Onderzoekers zijn vaak geen verkopers.

Het gaat er nu om wat we durven aan te gaan. Wat uit het boek van Hans den Boer(geen bijbel, maar een prachtig overzicht, dat waar nederlanders zo goed in zijn), blijkt is dat je weinig kan zeggen over al die denkbeelden. Je kan niet met zekerheid zeggen dat bepaalde manieren van geloven verkeerd zijn; hooguit dat er iets bij je slapen gebeurt als je iets van religieuze mystiek beleeft. Maar of, zoals bij Char, de doden spreken, of -zoals in de astrologie- de sterren invloed hebben op je metafysisch lichaam, of -zoals bij christenen- er een werking is van de geest, dat kan je niet met zekerheid vaststellen.

Met andere woorden: waar het vandaan komt, is niet boeiend: INSPIRATIE BLIJFT.

En psychologie kan dan ook nog, meneer Braam. Maar niet als wapen tegen de stelling van Bas.

Want psychologie is iets te empirisch, en om het meer een wetenschap te laten lijken heeft men er de biopsychologie aan toegevoegd, naar mjin mening, maar veel psychologen zijn daar niet zo blij mee, met die biopsychologie. Te mechanisch, vindt men daar. Maar zelf natuurlijk wel meten. En wat wordt er dan gemeten?
Beleving! Bij mij werd ooit de diagnose ADHD gesteld. Op basis van een vragenlijst! Terwijl tegelijkertijd uit de biopsychologie, cq de psychiatrie naar voren kwam dat de basale ganglia (internet!) bij ADHD'ers een andere vorm hadden dan bij niet-ADHD'ers.
Psychologie en psychoanalyse schieten tekort. Geeft niet. Ze hebben diensten bewezen in de afgelopen eeuw. Waarvoor applaus. Maar de wereld draait door. En het is voorbij. Binnen 7 jaar voorspel ik, wil niemand meer psychologie studeren. Het is geen flauwekul, daar is het te empirisch voor, maar dat psychologische studies elkaar tegenspreken, dat snappen we intussen wel in Groningen, waar de hersenwetenschappen prachtig te keer gaan.

Wat kan de stellingname: "Managers worden geboren, niet gemaakt" toch een hoop psychologie losmaken!!
Proost! Zonder jullie had ik geen taartje!!!!! bedankt.

heren en dames,

de discussie vind ik prachtig. het enige wat ik mis een conclusie mischien geillustreerd met duidelijk voorbeeld. ik ben bang dat het voor ons allen nog wat te abstract is om '(nieuw) leiderschap' te definieren (aangeboren of niet)!!

daarom zou ik de discussie eens vanuit een ander perspectief willen benaderen. in mijn beleving is een goed functionerend team één van de belangrijkste ijkpunten van een goed functionerende manager/baas.

wat is dan een goed functionerend team? hoe zit een teamlid in z'n vel in zo'n team? hoe gaan de teamleden met elkaar om? hoe communiceren ze met hun baas? hoe communiceren ze met elkaar? hebben ze veel of weinig invloed op het team? is het duidelijk wat er van ze wordt verwacht? is er plaats voor de 'dwarsligger'? is er plaats voor de hondstrouwe volger? is er plaats voor 9tot5 teamleden? en is het team waar de baas niet de scepter zwaait ook een goed team?

wie heeft een goed functionerend team? wie zit er in een goed functionerend team? hoe ben je daar terecht gekomen, geluk of wijsheid?

Het gaat volgens mij om het item GEVOEL. Dit is iets wat de ene wat meer heeft dan de andere. En Bert, waar hebben ze dat gemeten (welke plaats) dat jij ADHD zou hebben?
Tevens denk ik ook dat een toets een verkeerde werking heeft op ons allemaal. We zijn allemaal verschillend, dus waarom zou een standaard toets iets van ons weten of iets van ons kunnen bewijzen?

Een goed team is voor ieder persoon verschillend. In ieder geval een team wat goed samenwerkt, wat goed en duidelijk met elkaar kan communiceren. Door middel van functioneringsgesprekken kan de baas achterhalen of een teamlid goed in zijn of haar vel zit. Communicatie met de baas is een item wat veel besproken is. Meestal hebben ze vergaderingen of groepsgesprekken 1x in de zoveel tijd. Ik denk dat je een goed functionerend team mét geluk en wijsheid maakt. Door de juiste mensen op de juiste posities te zetten (is een kwaliteit) en de juiste mensen aantrekken (geluk). Geluk is dat juist deze mensen zijn komen solliciteren naar een baan in jouw bedrijf.

Ik denk ook dat een team niet zonder een baas kan. tuurlijk zou het wel even goed gaan, maar er springt er altijd wel 1 uit die de leider wil zijn. Misschien aangeboren, dat weet ik niet. Maar 1 ding is zeker; hij of zij komt altijd terecht waar die hoort. En of de hondstrouwe volger in het bedrijf kan blijven werken? Dat weet ik niet, ligt aan de positie van de hondstrouwevolger en aan het soort bedrijf wat je voor ogen hebt. Ligt ook aan de relatie met de baas ten opzichte van de hondstrouwe volger.

De ADHD-diagnose bij mij is gesteld in 1998 in Utrecht Lunetten, bij het RIAGG. Het was een onderzoek op eigen verzoek, destijds, omdat ik iemand ben met erg veel creativiteit en energie. Waarom wil je dat weten?

Ik vroeg me af of dat nou echt zo'n stelletjes prutsers zijn, want met een algemeen onderzoek kun je nooit iemand beoordelen!

Dat is toch helemaal persoonsgericht, wat de ene voelt kan natuurlijk een testje nooit uitwijzen. Het kan ook zijn dat je gewoon een hele ondernemende man bent en veel positieve energie hebt. Maar heb je dan ook ADHD? Ik ben wel benieuwd naar wat jij er van vindt.

Moeilijk, Mark, en ook een beetje buiten het onderwerp, hier. Ik ben in de loop van de jaren meer gaan houden van feiten in dit soort zaken. Met een vragenlijst stel je iets vast, zeker als je hem eerlijk invult, maar toch heb je te weinig zekerheid.
Vandaar dat ik het van harte toejuich als er betere hersenmeetapparatuur komt. Dan kunnen we iets meer met zekerheid vaststellen. Mits de apparatuur goed functioneert natuurlijk.

Beste B. Schenk, manager is toch afgeleid van to manage? Ik definieer het misschien volgens de letter, maar goed, definities even gelijk houden, is handig in een discussie.
Managen of 'regelen/organiseren' is iedereen aangeboren, het gaat meer om het hoe. Als het om overleven gaat, weet iedereen van nature wat ie moet doen om dat te bewerkstelligen. Dat proces komt vanzelf op gang. Maar in deze discussie gaat het meer om de vorm. Ik vind het nogal een stelling "iemand die niet veel vrienden heeft, zal nooit een goede manager zijn". Maar ja, struikel ik weer over de definitie van vrienden. Feit is wel, hoe hoger je op de ladder komt, hoe minder vrienden je hebt. Dus die goede manager die hoger opklimt, verliest zijn vrienden... is ie dan nog wel een goede manager? Dat zou dan niet meer kunnen? Misschien is die persoon juist wel een geweldig goede manager! Of DACHT hij gewoon veel vrienden te hebben?

Een manager of leider, dat ben je dat kan niet geleerd worden door scholing. tuurlijk is kennis en kunde van bepaalde zaken noodzakelijk, maar het pure leidinggeven is iets dat je beheerst of niet. Dat heeft te maken met mensenkennis en met uitstraling, rechtvaardig zijn en gedreven zijn. Mijn inziens heb je 2 groepen mensen in het leven, de leiders en de mensen die gestuurd moeten en willen worden. zo is nu eenmaal het leven. ´´ Duc, sequere, aut de via decede´´ Lead, Follow, or get out of the way.

Iedereen kan een goede manager worden!

Goed kunnen manager wordt niet aangeboren en wordt zeker niet beperkt in iemand zijn genetica. Waarom? Simpel volgens mij:
- de mens wordt geboren met weining kennis en kunde. We kunnen ademhalen als we geboren worden, dat is het wel. De rest wordt allemaal aangeleerd.
- de mens maakt tot nu toe maar zeer beperkt gebruik van zijn hersencapaciteit. Wij zijn dus nog lang niet toe aan de grenzen van ons genetisch vermogen.

De stelling dat alles wordt aangeleerd is inderdaad van een verbluffende simplicity, maar met alle respect, Rene, al een poosje niet meer houdbaar. Wat er voor potentie in die hersenpan zit bij geboorte, dat houd je niet voor mogelijk.

Maar de laatste jaren is wel duidelijk geworden dat hersenen plastisch zijn en dat er veel mogelijk is; dus ook het aanleren van leiding geven. Blijft de vraag of er ook nog zoiets is als aanleg bij geboorte. Ook die is er, maar dan geraken wij dieper in de neurowetenschappen. Voordeel daarvan is dat we niet meer maar vrijelijk met zijn allen wat kunnen roepen; nadeel is dat de discussie dan minder simpel wordt.

De stelling valt dus erg genuanceerd te benaderen en dan is een antwoord wel wat al te veel gefocust en bovendien onjuist.

Joey, tot welke van de twee groepen behoor jij zelf? Je wereldbeeld is in ieder geval lekker overzichtelijk. En Bert, de stelling dat leiderschap is aangeboren is in dezelfde mate een oversimplificatie. Je blijft in mijn ogen de neurowetenschappen overschatten, de ontelbare mogelijkheden en variabelen die in de 'sociale werkelijkheid' een rol spelen zijn door de neurowetenschappen echt niet allemaal te vatten. En noem mij niet naief, want dat zou minstens zo naief zijn :) Wetenschap blijft slechts ge-interpreteer en ge-stuur van doodnormale mensen.........

Goed, Bjorn. Omdat jij het bent een toelichting. Ik vind niet dat ik de neurowetenschappen overschat. En je hebt gelijk als je zegt dat de variabelen van de sociale werkelijkheid niet allemaal door de neurowetenschappen te vatten zijn. In het door mij aanbevolen boek van Hans den Boer wordt dat ook duidelijk gemaakt. Met andere woorden: de neurowetenschappen hebben helemaal de intentie niet om alle sociale werkelijkheden te verklaren.

Ik benadruk de invloed van de neurowetenschappen omdat ze bij managementkwesties juist worden ONDERSCHAT. Iemand moet er dan wat over gaan roepen. Mijn kreet is: BETREK DE NEUROWETENSCHAPPEN BIJ VERANDERMANAGEMENT! Wat we nu doen in de veranderkunde, is vooral over de software praten. Moet je in de IT-wereld eens doen.

Ik hoop dat ik nu voor eens en voor altijd duidelijk ben over mijn eigen positie, Bjorn.

Zo, misschien een wat late reactie, maar beter laat dan nooit. Beste Rianne je hebt gelijk als je de definitie van "manager" cq "to manage" vertaalt. Ik kan daar geen spelt tussen krijgen, dus doe ik dat ook niet. je reactie op de definitie "vrienden" deel ik ook! Goh, wat zijn we het eens! Denk aan Toon Hermans en luister naar wat hij over vrienden zegt. Dat heeft toch helemaal niets met managen, manager, baas of leider te maken! Volgens mij kies je vrienden uit terwijl je als je baas bent, je mensen krijgt toegewezen. Sterker nog: je wordt ermee opgezadeld. Neen...de vergelijking vriend versus leider gaat net zo mank als de vergelijking : het aantal koeien in de wei versus het aantal verschillende soorten vlaaien in een winkel.
Trouwens, mijn oma had ook grijs haar!

Nou ja, Bas, ik wilde de paradox duiden in de stelling dat iemand die weinig vrienden heeft geen leider of manager zou worden / zijn. Een stelling die jij er overigens niet in gooide.
En ben het inderdaad met je eens. Een leider wordt geboren. Heeft alles te maken met de wijze waarop je je eigen leven in de hand kunt nemen. Of je tegen de stroom in durft te zwemmen. Als je dat voor jezelf kunt, kun je dat ook voor een (eigen) organisatie. De vraag is of je dat wilt.
En dan nog wat... sommige managers of leiders krijgen weliswaar mensen toegewezen. Maar alleen een LEIDER laat zich daar niet mee opzadelen. Een goede leider bouwt zijn team en maakt snel een einde aan onvruchtbare relaties. Zij weet wat ze moet doen om een doel te bereiken, hoe, wat en met wie. En durft ook de consequenties van besluiten te dragen. Een manager zal meer proberen met de hem toegewezen middelen het doel te bereiken. Roeit meer met de riemen die hij heeft. En soms tegen beter weten in.
Daarin schuilt voor mij dus juist het verschil tussen managen en leiden.

Laten we voor het gemak aannemen dat leiderschap aangeboren is. Tussen mannen en vrouwen (generaliserend) zitten ook 'aangeboren' verschillen, welk van de twee geslachten is dan de betere leider?

Rianne, ik ben het helemaal met je eens. Ik bedoelde met "opgezadeld" dat je vaak als (nieuwe) manager of leider of baas geconfronteerd wordt met een zooitje ongeregeld waar de honden geen brood van lusten. Ja, beste mede lezers, jullie lezen het goed! (Hoezo weinig vrienden?) Dan is het toch de kwaliteit van de leider om hier een goed team van te maken. Wie kent de film niet : "The dirty dozen" Maakte de leider van dat zooitje ter dood veroordeelden, verkrachters, moordenaars, geen prachtig doelgericht team? Vrienden? Ik heb ze ook in die film om elkaar zien huilen!
Dan pas kan je zeggen : 'k heb een vriend!
Nu weet ik wel dat een film maar een film is; maar als voorbeeld......
Bjorn : mijn moeder was een goede leider! En ik zie dat mijn vrouw, "gewoon" huisvrouw, de taak ook wonderbaarlijk verstaat!

Rianne,
fantastisch je uitleg over verschil tussen een leider en manager.
en Bjorn, vrouwen natuurlijk. Het is zo jammer dat er maar zo weinig in het bedrijfsleven rondlopen. dit laatste in het kader van het antwoord op de uitspraak: wie heeft meestal de broek aan thuis ....

Nou , Geertje, mijn vrouw is even weg..... ik ben de baas thuis hoor!!!!!

Bert, ik ben het eens dat er een enorme potentie zit in de hersenpan bij geboorte. Maar als we het over aangeboren gedrag hebben dan vergelijk ik het maar met andere zoogdieren. Vaak kunnen deze dieren in verhouding veel meer dan dat wij mensen kunnen. Bij mensen neemt aangeleerd gedrag dus een veel grotere plaats in dan bij andere zoogdieren. Dit lijkt op dit moment ook de meest succesvolle ontwikkelingwijze t.o.v. andere zoogdieren (even los van de discussie of wij als mens succesvol zijn met ons gedrag op aarde).
Mijn stelling is dus dat wij als mens heel veel meer aangeboren gedrag hebben als dat wij denken. Door een complex stel van invloedsfactoren (opvoeding, scholing, ervaringen, gebeurtenissen, etc) worden wij wie wij zijn. Volgens mij heeft elk mens bij de geboorte heel veel potentie (waaronder management). Maar bij een klein deel mensen ontwikkelen deze delen zich sterk en praten we opeens over een natuurtalent. Dat neemt niet weg dat bij heel veel mensen deze potentie zit. Truuk is alleen om deze op latere leeftijd te ontwikkelen. Daar komt wil en tijd om de hoek volgens mij.
Even (een negatief) voorbeeld: er is volgens mij een onderzoek geweest. Een groep willekeurige hoogopgeleide studenten is verdeelt in twee groepen, gevangenen en gevangenbewaarders. In een afgesloten ruimte hebben zijn een aantal dagen deze rollen gespeeld. Met als uiteindelijk gevolg dat een aantal 'normale' mensen (bewaarders) monsterlijk gedrag gingen vertonen, veel ergen dan verwacht. Dit voorbeeld toont dat iedereen in een bepaalde setting bepaald gedrag kan vertonen, zo ook met management volgens mij.
Hiermee kan je dus ook stellen dat zowel een man als een vrouw in staat moeten zijn om een uitstekende manager te worden.

Dus kan je zeggen dat je mensen kunt veranderen. Waarom pas je deze methode niet toe bij mensen dan? Zoals andere 'échte' gevangenen. Dan kan je in de gehele wereld vrede krijgen, maar gaat dat niet iets te ver om mensen te manipuleren? Dit noemen we hersenmanipulatie. Sommigen vinden het kunnen, ik niet. Evenals het klonen van mensen. Pas maar op; straks gaat het verkeerd en zijn we straks zelf de lul.

Je kunt mensen niet veranderen. Karakter kun je niet veranderen. Wel gedrag. Maar je karakter bepaalt in hoeverre je dat kunt veranderen.
De vraag dus wie de beste leiders zijn, mannen of vrouwen, is onzin. Wat erin zit, zit erin. Is geslachtloos.
Wel is het zo, en nu moet ik even oppassen, dat vrouwen heel lang in de positie van manager zijn gezet door mannen. Of dat nu op de thuisbasis was of binnen organisaties. Hoeveel vrouwen zijn niet de drijvende kracht achter grote leiders gebleken? Is niet voor niets eindeloos in de kunst tot uiting gekomen.
Waar ik zo van baal, echt van baal, is dat veel jonge meiden zich wat te gemakkelijk weer in die positie laten zetten, ook als ze eigenlijk leider zouden kunnen zijn. Nu is de tijd aangebroken dat het kan, dat het wordt gestimuleerd. En dan doen die meiden dat niet... dat vind ik echt om te janken!
In mijn beleving geldt maar een ding... je benut je talenten en capaciteiten tot het uiterste... dat is de enige rol die je hebt in je leven. Dat is de verplichting bijna die je hebt. En iemand die erover beschikt en ze niet gebruikt... daar kan ik moeilijk respect voor opbrengen. Dat noem ik verspilling...

Rianne zullen we samen een weblog beginnen voor sterke vrouwelijke leiders! je reactie spreekt me wel aan.

Als je dat wilt, Geertje, meld je rustig bij ons aan en het is zo geregeld.

als rianne wil, ok

Wie is "ons" Birdy?... Is Birdy een pseudoniem? Zo ja, waarom? Een weblog voor vrouwelijke leiders... daarmee breken we juist alles af! Ik wil vrouwen tussen mannen zien. Niet apart! Come on, dan gaan we weer zelf dat hok in. En ik wil de vrouw van Bas er dan ook graag bij hebben.

Nee, nee, Rianne, dat is Bert. Technische aanpassing. Ik krijg als eindredacteur alle eindmails toegestuurd. Ik heb daar inmiddels een mailadres voor gewijzigd, want sinds de veelheid van reacties (we lijken een hype!)krijg ik alles binnen op mijn reguliere mailadres.
Mijn alternatieve mailadres is dat van Birdy. Ik wist echter niet dat ik dan in mijn reacties ook als Birdy verscheen. Excuses.
En, inderdaad, niet het hok in. Met alle respect voor Geertje. Als er iemand was met wie je zo'n vrouwensite kan beginnen is zij het wel.

Rianne, ik ga helemaal mee met jouw visie. Vrouwen sluit je niet af! Het gaat niet om een vrouw of een man in deze discussie! Doe nou niet zo zielig en onbenullig! Veel vrouwen zijn managers waar menig man wat van kan leren. Veel mannen zijn managers, waar menig vrouw wat van kan leren!
Respecteer en accepteer dat nou eens; en hou op met discriminatie!

Rene en Rianne,

Ik zal op www.jongebazen.nl zeker nog artikelen plaatsen over de volgende onderwerpen.

1. Voor Rianne: Karakter ligt niet levenslang vast; temperament geloof ik wel, maar bij het verminderen van krachten zie je in elk geval de uitingen die daarmee samenhangen afnemen.

2. Voor Rene: de discussie tussen aangeboren en aangeleerd is sterk in actualiteit verminderd, sinds we weten dat wat aangeleerd wordt onze hersenen ook fysiek vormt. Ook zijn we niet gepredestineerd, voorbestemd zo je wilt, om het de rest van ons leven te doen met het 'karakter' waarmee we worden geboren. Ik ken erg veel mensen die daadwerkelijk zijn veranderd in hun leven. Praatjesmakers die in zwijgers veranderden zijn geen zeldzaamheid. Ervaringen doen hier het nodige...

Ik heb wat neurologen benaderd om te kijken of ze geinteresseerd zijn in jip-en-janneke-taal in onze kolommen te schrijven. Nog weinig respons. Te druk met hun specialisme wellicht.

Ik kom hier nog op terug en ga er nu niet meer over in discussie. Ik vind 80 reacties voorlopig wel even genoeg. En knap!

Bert,

Ik ben heel erg benieuwd wat de respons is. Ben zelf zeer geinteresseerd geraakt in dit boeiende onderwerp. Ik hoop snel nieuwe informatie van je te vernemen.

Tenslotte: Bedankt allemaal voor de levendige en goede discussie. Ik vond het goed.
Groet.

Ik wil tevens hierbij ook iedereen bedanken die zijn of haar mening heeft geuit. Het was weer leerzaam. Bas, ik hoop dat de taart je gesmaakt heeft. Ik hoop jullie meningen weer te mogen beantwoorden bij een volgend artikel. Hierbij ook de complimenten voor Bert, die dit alles mogelijk heeft gemaakt.
Bedankt!

Wat ik mis in de hele discussie is dat je management niet alleen moet kunnen (al dan niet aangeboren), maar ook moet willen. Je kunt nog zoveel talent hebben, maar als je besluit daar niets mee te doen, dan wordt je gewoon geen manager. Ook als je niet de ambitie hebt om de top te halen, of bereid bent lange werkweken te halen, dan kom je dus gewoon niet aan de top (wat niets zegt over je capaciteiten...).

Volgens mij is goed managementschap een combinatie van aangeboren en later ontwikkelde factoren. Ik zie de mensen die mensen die tijdens hun studententijd al 'carriere' maakten in verenigingsleven op latere leeftijd vaak doorgroeien naar de hogere functies. Het waren vaak niet de beste studenten, maar wel degenen die het enthousiastste waren. Bovendien konden ze vaak goed samenwerken en multitasken en lieten ze zich niet gek maken door werkdruk.

Mooie toevoeging, Karolien. Willen is zeer belangrijk. Het was de schrijver Chaim Potok die hier nog iets aan toevoegde: het feit dat je ergens een talent voor hebt, wil niet zeggen dat je verplicht bent er iets mee te doen.

Willen is inderdaad de sleutel tot het zichtbaar maken van de kunst om te mamagen. Niet de beste studenten, zeg je Karolien in je commentaar. Ik lees tussen de regels door dat dat nou juist wel de beste studenden zijn! Zij begrijpen de samenleving, dus ook andere mensen. Zij kunnen met mensen omgaan, tonen respect voor mensen. Ik concludeer dat omdat je anders niet zo ver komt in het verenigingsleven. Ik heb al eerder gezegd : basis van managen is de kunst verstaan om op een goede en eerlijke, lees respectvolle, manier met mensen om te gaan. Dat is belangrijker dan een hoop kennis vergaren en cum laude slaagt voor je titel en verder in het bedrijfsleven er niets van bakt. Ik ken ze hoor! Wil overigens niet zeggen dat iedereen die cum laude geslaagd is, gedoemd is te mislukken. Neen hoor, absoluut niet.

Allemaal leuk en aardig jongens, maar het bedrijfsleven is op dit moment wel wanhopig op zoek naar de negens en de tienen... misschien omdat het aan de (vak)inhoud van onze huidige managers nogal eens wil ontbreken?? De gladde, goedgebekte, enthousiaste man/vrouw die van het product of dienst werkelijk geen kaas heeft gegeten, maar zich met de charmante glimlach en de vrolijke oogjes overal doorheen weet te kletsen. Het type "uitzendbureau" ? Die geen benul heeft wat zich op de werkvloer afspeelt en waar z'n "handjes" dagelijks mee te maken hebben? Nederland heeft behoefte aan managers die ook hun handjes willen laten wapperen in plaats van sec enthousiasmeren.. weer een dagje of een weekendje survivallen op de hei zeker?

Rianne, je verwoordt het anders, maar ik denk dat we hetzelfde zeggen. Natuurlijk willen we negens en tienen hebben, alleen wel gestoeld op een goede balans tussen theorie en praktijk. Ik heb niks aan afgestudeerde mensen die niet weten om te gaan met mensen. Vaak is het zo dat die afgestudeerden de mensen op de werkvloer niet eens (willen) verstaan! dat zijn voor mij geen managers hoor. Denk nou niet dat die er niet zijn, ik maak ze dagelijks mee! Ja , je leest het goed : ze; het zijn er dus meer dan een. Zogenaamde managers die niet willen luisteren naar een ervaren medewerker (vroeger zeiden we arbeider)op de werkvloer die met moeite zijn of haar MAVO-diploma heeft gehaald. Immers die medewerker heeft geen kaas gegeten van management...... Ok, dat hij of zij thuis een heel huishouden runt en wikt en weegt waaraan hij of zij zijn of haar duur verdiende centen aan zal uitgeven.....nog een weekje wachten met een nieuwe broek, volgende maand maar die nieuwe schoenen.....enz., daar wil de manager dan niet van weten. Zelfs het woord "collega" nemen zij niet in de mond.
Kort en goed Rianne : ik ben het in zoverre eens met je stelling, dat alleen 9 en 10 niet voldoende is. Een goede balans tussen kennis en kunde.....daar gaat het m.i. om.

Misschien, Rianne, zitten de negens en tienen wel niet onder de negens en tienen, maar ergens anders, als je, om het met heer Bommel te zeggen, begrijpt wat ik bedoel.

Ik vind dat we de ervaring te snel weggooien. De mooie mix van ervaring en intelligentia komt te weinig voor. En dat is het gevolg van keuzes. Van managementkeuzes.

ervaring is niet altijd goed... dan bekijk je de dingen maar op 1 manier...
Met een nieuwe jonge werknemer is het even aankijken wat zijn nieuwe ideeen zijn, want je moet je als bedrijf toch wel blijven ontwikkelen.

Ik zei al,Mark, dat de mooie mix ontbreekt. De balans tussen kennis en kunde. En ervaring leert juist dat je de dingen op meer dan 1 manier moet bekijken.

Eens heren... de mix van kennis en kunde. Wel interessant de opmerkingen over ervaring. Deze site gaat over jonge managers toch? Hoe rijm je dat dan weer met ervaring? Ik sluit me bij Anonymous aan, dat ervaring juist leert om dingen op meer dan een manier te bekijken.

Oei, Rianne, wat scherp ! Toch nog even bijslijpen, dan wordt-ie vlijmscherp : Het gaat inderdaad over jonge managers; niet over beginnende managers. Bovendien wanneer mag je je manager noemen? Gelijk als je begint, zo, van de collegebanken af? Of moet je eerst aftasten en jezelf dan assistent manager, of aankomend manager, of junior manager noemen? Zijn de echte managers niet juist begonnen op de werkvloer, om "kennis" en "kunde" op te doen?

Bas,
Ik ben het helemaal met je eens dat een manager wel moet weten wat hij/zij moet managen. Dat houdt vaak in dat de manager in kwestie er verstandig aan doet om inderdaad ook een tijdje met de voeten in de klei te gaan staan om te zien wat er nou daadwerkelijk allemaal gebeurt. Het frappante vind ik dan ook dat er ca 2 jaar geleden een programma werd uitgezonden waarin een select aantal Engelse managers werd geprezen omdat zij jaarlijks -minimaal 1 week- meedraaide op de werkvloer. Ik denk dat weten wat er op de vloer speelt een absolute must is, het betreft namelijk de kracht van je afdeling, is die zwak dan zul je dat in je resultaten onherroepelijk gaan merken. De vraag is, hoe vanzelfsprekend is dit bij de Managers in Nederland?

Helemaal mee eens, Bas.
Alleen dat ervaring leert om dingen op een andere manier te bekijken is niet bij iedereen van toepassing. Er zijn namelijk ook mensen die ervaring gebruiken en zich aan één manier vastklampen, en bang zijn voor het nieuwe en het onbekende.
Daarom ga ik ook voor de mix. Iemand met ervaring moet namelijk wel openstaan voor nieuwe ideeen. Een manager is iemand die zich in de positie van manager heeft gemanoevreerd. Een manager is alleen maar een titel. Hoe jij je werk uitvoerd, daaruit kan alleen blijken of je een goede manager bent, wel of niet.

Om de een of andere wonderbaarlijke technische speling van het lot is mijn naam enige reacties terug veranderd in Anonymous

En Rianne, de ervaringen staan op deze weblog, juist vanwege jonge bazen. We willen een andere kant laten zien van organisatieland. Als je daarover vragen hebt, sta ik wagenwijd open.

Jochum een hele goede vraag! Inderdaad heb ik dat programma ook gezien, maar niet intens gevolgd helaas. Ervaring is zooooo belangrijk; en weet je wat ook belangrijk is? Dat je ook de taal kan spreken die op de werkvloer wordt gebruikt. Dan is het aspect communicatie gelijk getackeld. Heerlijk is het om ook eens met die mannen/vrouwen van de werkvloer het over hun werk te hebben. Ze mogen van mij trots zijn op wat ze doen. Je hoort dan ook de fouten die gemaakt worden op de vloer. Wat is het dan een opsteker als je van diezelfde mannen/vrouwen hoort dat ze maatregelen hebben genomen om die bepaalde fouten niet meer te kunnen maken! En het streelt me als ze dan ook nog vragen : "en wat vind jij daarvan?" Echt, jonge bazen ik maak het echt mee!
Effectief management ontwikkel je op de vloer en nergens anders!
Uitspraak neem ik voor mijn rekening.
Verplicht jezelf om 1x per jaar (wat is dat nou?) op de werkvloer mee te werken. Jochum : goed dat je dit aanhaalt. Klasse!

1x per jaar maar Bas? Dat is toch wel erg weinig.

Over het algemeen genomen is 1x per jaar voor veel dingen te weinig Bert! Maar op de werkvloer in werkkleding en met de opdracht voor de volle 100 % ook de taken uit te voeren van die collega-medewerkers, gedurende een week, denk ik dat dat voldoende is. Uiteraard aangevuld met regelmatige bezoeken aan de werkvloer (tenminste 1x per dag). Laat je gezicht zien, praat met de mensen over allerlei, maak los die "jullie" , "hunnie" en "wij" gedachte. Ik ga steevast elke ochtend m'n rondje maken op de vloer en praat met iedereen die ik tegen kom! "Management by walking around" noemt men dat. Moet je doen! Sjonge jonge, wat leer je daar veel van!

Ik weet niet of iemand al eerder 100 reacties op een weblog kreeg.

Ik dacht het niet! weer een taart?
groetjes,Bas

Als toetje bij de Librije?