Je werk goed doen is geen competentie

Veel leidinggevenden hebben last van weerstand in beoordelingsgesprekken. Zodra een gesprek een formeel karakter krijgt, gaan medewerkers vechten met hun managers. Dit heeft te maken met een ongeschreven regel op de werkvloer: je werk moet goed zijn, dan kunnen ze je niets maken. Sinds de jaren negentig zijn echter de competenties heel populair in Nederland geworden. Mensen worden niet meer alleen geacht hun werk goed te doen; hun gedrag moet ook deugen. Competenties zijn dan het hulpmiddel.
‘Inhoudelijk heb ik niets te klagen' zegt de manager dan ‘maar het gaat niet alleen om inhoud'.
De harde werker die wat ruw in de mond is, komt niet meer weg. Ook hij wordt bekeken door het vergrootglas van de competenties. Soms leidt dat tot ontheffingen uit de functie.

Twee bezwaren.
-De waardering van goed inhoudelijk werk neemt erg af. Het komt echt voor dat mensen er inhoudelijk een potje van maken, maar door hun aardigheid naar voren worden geschoven om bijvoorbeeld teamleider te worden. Dit heeft te maken met een schrijnend tekort aan belangstelling van leidinggevenden voor de inhoudelijke kant van het werk. Ik pleit er voor dat leidinggevenden niet alleen de gedragskant pakken, maar ook inhoudelijk op de hoogte raken.
-Het werken met competenties wordt overgewaardeerd. Het is zeker een aardig middel om gedrag te analyseren, maar te vaak komt het middel in handen van mensen die mensenkennis ontberen. Het gevolg is simpel. Het oordeel over het gedrag van een medewerker is verre van objectief. Maar wordt wel als zodanig gepresenteerd.
Hier moet volgens mij snel een einde aan komen. We jagen inhoudelijke toppers om zeer arbitraire redenen weg.