De afgelopen maanden raakte ik ietwat verward steeds wanneer ik geconfronteerd werd met een groot reclamebord met daarop het gezicht van een bekende Nederlander en de tekst
'Ik zeg doen' Vanwaar de verwarring? Simpel, omdat de zin indruist tegen interpunctieregels. Ik had in eerste instantie moeite met de interpretatie van de tekst. Bovendien ga ik dan mijn hoofd breken over het volgende dilemma: moet ik nu hier op Jonge Bazen de taalpurist gaan uithangen en een dergelijke reclamezin veroordelen of moet ik sportief zijn en beweren dat taal aan verandering onderhevig is en dat interpunctie op termijn toch gaat verdwijnen. De eerste tekenen zijn immers zichtbaar.
Maar dan denk ik weer aan de toelatingstesten voor de PABO. Degenen die ervoor kiezen onze kinderen te onderwijzen op de basisschool hebben zelf bar weinig kennis van de Nederlandse taal. Ze maken spelfouten bij het leven en de kennis van grammatica is pover. Minister Plasterk is van mening dat er wat aan ons taal- (en rekenonderwijs) moet gebeuren.
Wat vinden jullie. Is taal gewoon aan verandering onderhevig en moeten we alle taaluitingen per definitie goedkeuren, omdat we elkaar toch wel begrijpen of moeten taalregels strak gehandhaafd worden? Ik ben benieuwd.
Begin 2025 goed!
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden
50% korting op een Pro-abonnement
Upgrade nu voor €100 en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen en kennisbankpagina’s >>
Dit slordige taalgebruik is het gevolg van gebrek aan trots op de eigen taal. Het Nederlands wat jij en ik spreken en schrijven heeft binnen 50 jaar dezelfde status als het Fries (een dode taal). Al die spellingswijzigingen hebben ook niet echt geholpen. Bij het groot Dictee der Nederlandse taal mag ik blij zijn als ik 'maar' 30 fouten maak. Wat mogen we dan verwachten van de jongere generaties? Mijn studenten leveren regelmatig teksten aan waar de tranen van in je ogen springen. Zelfs na een spellingscontrole door de computer is het nog steeds 'bagger'. Mijn voorstel: Laten we gewoon een einde maken aan deze ellende en direct overstappen op het Engels. Dat kunnen we ook niet goed spreken of schrijven, maar daar zijn de regels wel duidelijk.
Ik heb trouwens nog nooit zo vaak een blog reactie nagelezen op taalfouten (met name met die t's en d's moest ik toch weer even nadenken).
Toen ik het opschreef voelde ik al aan dat iemand hier over zou vallen. Volgens wikipedia is een dode taal een taal die niemand meer als moedertaal beschouwd. Volgens deze definitie is de Fryske taal nog springlevend.... Maar jij weet net zo goed als ik dat de 'masters en juffers' die het 'geef Frysk' kunnen onderwijzen aan het uitsterven zijn. Maar laten we niet afdwalen.
Het punt wat Paola maakt is de taalverloedering. Taalgrapjes in reclames zoals ‘de afdeling Transploft' van de KPN werken op de lachspieren, omdat je dit als humor beschouwt. Maar Natasja Froger die in de camera roept: <em>Ik zeg doen</em>! leidt tot verwarring. Wat zegt ze nou? Is dit een Amsterdams dialect?, of durfde men Natasja Froger niet te corrigeren toen ze dit de eerste keer per ongeluk in de camera riep? We zullen het nooit weten.
Taal is altijd in beweging en nieuwe woorden komen elk jaar in de Dikke van Dale (denk aan bijvoorbeeld aan het woord <em>opleuken</em>, uitgevonden door Herman Koch). Maar het voorbeeld van Paola gaat over grammatica en interpunctie (regels!). Ik ben van mening dat we hier erg slordig mee omgaan, omdat we niet zuinig zijn op de Nederlandse taal .
Misschien een leuke vraag voor de reclame code commissie. <strong>Waarom staat men deze reclame uiting toe?</strong>
Ik zeg k ben helemaal voor de verpaupering van onze taal. NL als regelloze taal, met een ieder zijn eigen creatie!
Sterke wachtwoorden, ik zeg k ben tegen. Laten we gewoon van elk werkwoord een “zwak” werkwoord maken, ik loopde klinkt toch heel natuurlijk?
Ik zeg, die reclame is geschreven voor zijn doelgroep, mensen die luister naar Maurice de Hond en dol zijn op een slogan als ‘ik zeg doen.’
<!--EndFragment-->