Hoe ben jij als klant? Ook zo'n zeurpiet?

Het blijft boeiend om te zien hoe wij beschaafde Nederlanders ons gedragen, wanneer we klant zijn. Wie daar een goed beeld van wil krijgen, moet eens een weekje met de trein reizen. Het is niet gering wat mensen conducteurs naar het hoofd slingeren. En dit terwijl de prestaties van de NS niet echt slecht zijn. Een paar voorbeelden.

De NS heeft stiltecoupé’s. Nu zijn er mensen die daar geen boodschap aan willen hebben. Die gaan er lekker zitten bellen, en dan wel zo luid dat je het achteraan in de coupé ook kan horen. Mensen hebben werkelijk geen enkele gene meer: alles wordt besproken; gewoon hardop.

Maar daar gaat het niet om. Waar het wel om gaat, is dat reizigers onlangs een conductrice wezen op zo’n luidruchtige beller in een stiltecoupé. Zelf wilden ze zich liever niet branden aan de dame, die (zo bleek uit het telefoongesprek) niet voor de poes was.

De conductrice vroeg de dame of ze zo vriendelijk wilde zijn om het gesprek te beëindigen, of elders voort te zetten. Ze kreeg een sneer. ‘Dat gezeik van jullie moet eens ophouden. Je kan alles wel stiltecoupé noemen. Is dat juridisch eigenlijk waterdicht?’

Conductrice bleef erg vriendelijk, hoorde ik van één van de medereizigers, maar de dame in kwestie blafte dat ze bij die ‘klote-NS’ het wiel nu ook niet bepaald uitgevonden hadden.

‘Kijk eens naar jezelf. MAVO zeker?’

Ongeveer in dezelfde week werd een conducteur voor idioot uitgemaakt omdat hij vasthield aan de 35 euro-regeling.

‘U kunt een kaartje kopen, meneer, maar het is bij mij 35 euro extra. ‘

Zijn klant begon gelijk te schelden.

‘Wat een geleuter, zeg. Je collega’s doen het ook dus waarom jij niet?’

‘Dan doen mijn collega’s het niet goed’ begon de conducteur.

‘Ja, idioot, die doen het wel goed. Je begrijpt het niet. Jij doet het niet goed.’

Omdat het geen uitzondering is, en je in de krant steeds vaker de discussie hoort over afnemende beleefdheidsvormen, wil ik het onderwerp hier ter sprake brengen. Eerlijk is eerlijk: ik ben zelf ook geen lieverdje en kan bijvoorbeeld tegen callcenters die ongevraagd bellen, een behoorlijke toon aanslaan, maar dit voert mij te ver.

Ik ben het dus eens met mensen die zich ergeren aan onfatsoenlijk gedrag. We zijn er erg goed in staat om het vingertje naar een ander uit te steken, maar wanneer we zelf hetzelfde doen, geven we niet thuis.