Bedrijf, ergens in de Randstad, doet het aardig. En dat is eigenlijk onbegrijpelijk. Want er wordt nauwelijks samengewerkt. Mensen zeggen, als je ze vraagt hoe er wordt samengewerkt , dat het prima gaat. Maar zodra je echt gaat kijken, zie je dat er veel dubbel werk wordt verricht. Mensen spreken elkaar niet aan, laten elkaar lekker fouten maken. Managers laten het allemaal gebeuren. In het bedrijf is veel weerstand tegen bemoeienis van het management. Niet openlijk, maar uitgezet beleid wordt zo'n beetje genegeerd. Ik moet aan het grappige nieuwe boek van Ben Kuiken denken: 'De laatste manager' (Ik ben het niet in alles met hem eens, maar vind het boek een absolute aanrader). Laat de uitvoering bij de uitvoering, zegt Kuiken. Hier gebeurt dat. Het informele medewerkerscircuit bepaalt zelf welk beleid wel en niet geïmplementeerd gaat worden.
Verder is er weinig afstemming. Iedereen doet eigenlijk maar zo'n beetje zijn eigen ding en alleen de klant merkt dat op, want hij ontvangt soms dubbele informatie. Niemand let erg op de kosten. Ook al omdat het geld goed is. Er wordt behoorlijk verdiend. Het is. kortom een zootje maar het geld stroomt binnen.
Hoe kan dit nu? Heeft het te maken met het product? Werken ze hard? Of is samenwerking een onzinnige uitvinding van consultants, die er een dikke boterham mee verdienen?
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
1) een sterke band hebben met hun klanten,
2) loyale en deskundige medewerkers hebben die zowel de klant als de eigen organisatie goed kennen.
3) goede (wellicht unieke) producten / diensten leveren,
4) goede marges maken
5) redelijk op tijd betaald wordt.
Klanten accepteren behoorlijk veel als je hoge waarde aan hun activiteiten toevoegt (dan wordt het je zeker niet kwalijk genomen als je iets dubbel doet).
Er zijn wel meer bedrijven die in dit geval zijn. Er zijn verschillende redenen mogelijk.
Een voorheen goed opgebouwde reputatie.
Een uniek product en een soort monopoliepositie.
Geweldige randvoorwaarden. Enzovoort.
Misschien draait het bedrijf op een paar goede medewerkers en kan het zich daardoor handhaven, maar het is duidelijk dat dit bedrijf nog heel wat kan groeien in haar "performance".
Vroeg of laat zal echter de rekening gepresenteerd worden als men er niets aan zal doen.
"Je moet vanaf vandaag je eigen omzet binnen halen"
"Er komen meerder marktpartijen" enz.
Dan blijkt of de achterstand in samenwerking ook echt een achterstand is. "Als het laag water is zie je pas wie er zonder zwembroek zwemt".
Monopoliepositie, kwalitatief goed product (of in ieder geval ten opzichte van de concurrentie), grote markt met grote volumes en (daardoor) goede marges. Dit geeft een bepaald soort macht... de klanten kiezen toch wel voor hun product. Dat heeft niets te maken met een goede band met hun klanten of klanten die loyaal zijn aan het bedrijf (hooguit aan de kwaliteit van het product).
Dit soort grote bedrijven zijn net mammoettankers.... die varen wel door op een bepaalde koers (winstmaken) en er moet wel heel erg veel fout gaan willen ze zinken. En als dat mocht gebeuren dan is enkel snijden in de kosten al voldoende om de tanker weer op koers te krijgen.
Het bewerkstelligen van echte efficiency is niet aan de orde, dus waarom aandacht besteden aan samenwerking? En veel medewerkers blijven uit gemakzucht, de zekerheid van een vaste aanstelling en de mogelijkheden om te doen wat ze leuk vinden.
En dan krijg je dat op hoger management niveau er een hele dag kan worden gediscussieerd over waarom de verschillende onderdelen zo slecht samenwerken en hoe dat kan worden verbetert.... maar ook daar kwam geen oplossingsrichting uit.
Mijn stelling: Overheden besteden in ieder geval te veel geld aan matige consultants.