Afgelopen maandag werd ik, tijdens een forumavond van geestelijk gelijkgestemden, in een interview aan de tand gevoeld over lummelen, luieren, vrije tijd en werken. Ik vertelde dat ik er helemaal geen moeite mee heb om overdag te werken, ’s avonds te studeren, 6 uur te slapen, in de auto te ontbijten, magnetronmaaltijden van de AH te eten en tijd te besteden aan mijn vriendin en vrienden. Ik houd van een druk leven en wil er zoveel mogelijk uithalen. Zeker nu ik nog jong ben en fysiek nog lang niet aan de reserves mijn reserves toe ben. Tijd voor mezelf – zoals dat zo mooi heet – neem ik niet. Niet nodig ook. Een half uurtje per dag onder de douche is genoeg om mijn batterij op te laden.
Afgelopen maandag werd ik, tijdens een forumavond van geestelijk gelijkgestemden, in een interview aan de tand gevoeld over lummelen, luieren, vrije tijd en werken. Ik vertelde dat ik er helemaal geen moeite mee heb om overdag te werken, ’s avonds te studeren, 6 uur te slapen, in de auto te ontbijten, magnetronmaaltijden van de AH te eten en tijd te besteden aan mijn vriendin en vrienden. Ik houd van een druk leven en wil er zoveel mogelijk uithalen. Zeker nu ik nog jong ben en fysiek nog lang niet aan de reserves mijn reserves toe ben. Tijd voor mezelf – zoals dat zo mooi heet – neem ik niet. Niet nodig ook. Een half uurtje per dag onder de douche is genoeg om mijn batterij op te laden.
Na mij werd er een jonge advocaat geïnterviewd en die vertelde dat hij toch wel redelijk vaak dagen maakt van 9.00 uur ’s ochtends tot 2.00 uur ’s nachts. Een bewuste keuze, zo zei hij. Op onze verhalen werd door de zaal nogal negatief gereageerd. Bij mij werd er nog een beetje met de hand voor de mond verbazing getoond, maar de advocaat kreeg het verbaal zwaar te verduren. Hij moest zich zowaar gaan verdedigen voor zijn keuze om hard en veel te werken. Zelf zie ik het in mijn omgeving vaker. Vol afschuw wordt gesproken over bekenden die meer dan 50 uur werken. Ik kom er meestal nog genadig vanaf omdat mijn extra werk niet in loondienst wordt gestopt maar in een studie. Maar anderen worden voor gek verklaard. Zelf gaan deze mensen al voor hun dertigste over op een 3 daags weekend. Gewoon om een extra dag te luieren. Voor hen is ambitie en daar dan ook veel voor doen een onbekend begrip. Gewoon van 9 tot 5 je ding doen en dan ’s avonds Temptation Island, Desperate Housewifes of andere nietszeggende sitcoms kijken. Dat is blijkbaar de norm. Als je hard en veel werkt hoor je er niet meer bij en ben je een paria.
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Soms kreeg ik bewondering, soms niet. Van een ambitieuze pensioenadviseur leerde ik dat slechts 5% van de werkenden genoeg overheeft voor zijn werk om zijn persoonlijke doel te bereiken. En dat de andere 95% het die 5% absoluut niet gunnen
Wat mij wel opvalt, is dat sommige mensen die heel veel tijd in hun werk steken, eigenlijk vinden dat anderen dat dus ook zouden moeten. Ik hoor soms mensen bijna trots vertellen hoe hard ze 'moeten' werken en daardoor bijna geen vrije tijd hebben. En daar gaat het wat mij betreft mis. Iedereen heeft de keuze hoe hij zijn leven inricht, wat hij belangrijk vindt, waar hij tijd aan besteedt etc. (ik heb het even niet over het opvangen van een tijdelijke drukte). Dus wanneer ik mensen hoor zeggen dat ze hard (lang) 'moeten' werken, kun je je afvragen of zij het wel zo fijn vinden om op die manier te leven. Zij beseffen misschien niet dat het nog steeds hun eigen vrije keuze is.
Voorzichtig met enkele statements Matthijs.. ambitie heeft zoveel gezichtspunten als de diversiteit aan mensen. Je kan veel tijd besteden aan je werk, maar door sociale, organisatieve, externe redenen en niet te vergeten jezelf (ja zo goed/slim/vriendelijk zijn we nog lang niet) niet het beoogde nut ervan behalen. Wat ik probeer te zeggen is dat de kwaliteit van wat jij dagelijks doet voor een ander en voor jezelf voorop kwantiteit staat. Lange en dus ook kortere dagen(!) hoeven dus niets te zeggen! Dat is persoonsgebonden.
@John: Voorzichtig zijn met statements in een column is volgens mij niet nodig. Ik belicht met opzicht maar één gezichtspunt: het mijne.