Ik vroeg mijn Rotterdamse vriendin Ingrid van der Straaten (zie foto) om eens op te schrijven waarom ze een aantal jaren geleden besloot Nederland en haar boeiende baan definitief achter zich te laten om in Thailand te gaan wonen en werken. Dit soort verhalen zullen we nodig hebben in de toekomst, wanneer steeds meer Nederlanders in het buitenland aan het werk moeten. Een artikel ter overdenking!
Mijn naam is Ingrid van der Straaten. Ik ben 48 jaar oud. Ik woon en werk in Phato, een klein dorpje in Thailand . Ik ben vrijwilliger voor de Thai Child Development Foundation, een organisatie die kinderen helpt met studie, voeding en wonen.
Op 2 september 2001 stapte ik in het vliegtuig. Ik ging naar Thailand, voor onbepaalde tijd. Ik liet Nederland achter, ik liet heel veel vrienden, geliefden achter. Ik liet de zekerheid achter. Ik liet de benauwdheid achter en het moeten. Maar vooral liet ik het gevoel achter me dat er meer moest zijn.
Dat 'meer' is natuurlijk een vage kreet. Ik was niet tevreden met mezelf toen. Niet tevreden met het leven dat ik leidde. En dat was helemaal niet zo'n slecht leven. Ik had een hele leuke baan, een zeer druk sociaal leven, veel goede vrienden, was financieel onafhankelijk. Maar er miste iets. Er moest meer zijn...
De klok tikte ondertussen ook door. Ik was al 40 geweest. Op die leeftijd hebben de meeste mensen - in ieder geval de mensen om mij heen - een fase bereikt waarin ze tevreden zijn met wat ze hebben bereikt en het leven wat ze leiden. Ik had dat nog steeds niet gevonden.
Als ik op reis was, op vakantie dan vond ik dat vaak wel. Rust. Rust om te genieten, rust om te doen wat je wilt, rust om te laten. ik had dan ook veel en vaak vakantie. En dan voelde ik me goed. Maar altijd moest ik terug.
In 2000 nam ik een langere periode vrij. Ik ging 3 maanden reizen. Naar Thailand . Ik begon mijn vakantie in een vrijwilligersproject. Op die manier kon ik het land, de mensen, de cultuur beter leren kennen en hoefde ik niet als een toerist te reizen.
Het was een geweldige ervaring. Ik heb 3 maanden als vrijwilliger in thailand gewerkt. Met kinderen. In scholen, in dorpjes. Ik heb veel gezien en genoten. En vanaf het moment dat ik in Thailand aankwam was er een gevoel van 'thuiskomen'. Gedurende die maanden besefte ik me hoe goed ik me voelde. Dat ik thuis was, dat ik hier hoorde en dat ik daadwerkelijk iets kon betekenen voor anderen. Dat was een bijzonder gevoel.
Toen werd mij gevraagd of ik voor een langere periode een project wilde doen in Thailand . Ik besloot om over dat verzoek na te denken. In Nederland. Van een afstandje. Om te zien of dat gevoel van welbehagen, van thuis zijn, van 'een verschil kunnen maken' ook in Nederland zou blijven als ik aan Thailand dacht.
Vlak voor mijn terugreis naar Nederland ging ik op bezoek bij een project. Daar ontmoette ik een 12-jarig meisje. Ze was al twee jaar getrouwd hoorde ik en had al twee miskramen gehad. Ik was kapot van die informatie. Een kind! Zij had nooit een kans gehad, zat nu al vast in dat leven.
Ik besloot toen dat ik naar Thailand terug zou komen. Omdat ik een verschil kon maken, misschien niet voor dit kind, maar wellicht voor anderen. Maar vooral ook voor mezelf. Omdat ik in Nederland vast zou zitten aan verplichtingen, aan regels, aan verwachtingen van anderen en mezelf. Omdat ik weg moest om los te komen. Omdat ik me goed wilde voelen. Omdat ik me heel goed voelde in Thailand , bij de mensen en het werk wat ik daar kon doen.
Terug in Nederland miste ik het leven in Thailand zeer. Ik werd - en liet me - opslokken door werk, de file, de agenda, de druk, het moeten. Een half jaar heb ik zo rond gerend en ondertussen verkocht ik mijn huis, nam ontslag, regelde visa, verzekeringen en nog veel meer. En nam afscheid van allen die me lief waren.
Op 2 september 2001 stapte ik in het vliegtuig. Het was niet zo moeilijk en dat is het nog steeds niet. Ik woon en leef op een van de mooiste plekjes ter wereld. Ik werk met geweldige mensen samen. Ik woon in een kleine gemeenschap en heb vrienden en kinderen om me heen.
Niemand vertelt me wat ik moet. Niemand zegt me wat er 'hoort'. Ik creeer - samen met de mensen waar ik mee werk en leef - een eigen wereld, waar ruimte en respect is voor iedereen. En waar ik eindelijk die 'rust' heb. Om te genieten, om te leven.
In Nederland kon ik dat niet en mocht ik dat niet, vooral niet van mezelf. Daarom ben ik vertrokken. Daarom ben ik hier.
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Thailand is fantastisch, mooi, rust, vriendelijke mensen en ze lachen allemaal. Ik ben er ook al 2 keer naar terug geweest voor vakantie.
Ik ben 28 jaar en heb net mijn baan bij een groot commercieel bedrijf ingewisseld om te gaan werken bij een goed doel, waar ik me kan inzetten voor ontwikkelingssamenwerking. Een fijn gevoel. Wachten tot je 50 bent lijkt me zonde....
Ik kan mij het besluit van Ingrid levendig voorstellen. Ik zou willen dat ik de moed had om de schijnveiligheid die in Nederland biedt achter mij te laten. (Je maakt je onderhand meer zorgen om de premie voor je ziektekostenverzekering dan om het ziekworden zelf.)
Mijn vrouw zou eigenlijk niets liever willen dan met mij in Thailand te gaan wonen, maar ik zie denk ik te veel beren in het bos(Visa, inkomen.)
Mocht er iemand nog een functie weten in het Thaise voor een ing. WTB met 10 jaar werkervaring..........
kom op! probeer het anders, ga een half jaar aan de slag in nederland en ga dan naar Thailand. kom kijken, kijk wat je kan doen en wie weet vind je wat hier.
in ieder geval doe je een stap dan.
er zijn trouwens veel websites met aanbiedingen voor banen in Thailand (voornameljik lesgeven, maar wat kan jou dat schelen?).
zorg dat je niet te veel moet van je zelf!
succes!
ingrid
Ik heb op het bericht van Ingrid gereageerd en ben in november een maand naar het project in Thailand toegegaan. Ik zit nog steeds in Thailand en hou een weblog bij. Dus als je mijn ervaring wilt lezen, neem een kijkje op mijn website.
Het is een geweldige ervaring en Thailand is prachtig en de mensen zijn geweldig aardig en houden er een relaxte levensstijl op na. Maar ik ben er wel achter dat mijn hart bij mijn geliefden in Nederland ligt.
Maar als je het niet probeert, dan weet je het nooit!
Het is zo mooi verhaal en jij hebt echt mooi hart. Ik ben een Thaise vrouw en ik ben getrouwd met een Nederlandse man. Ik woon hier voor al 4 jaar, heb ook een baan in de scheepvaart. Ik probeer om Nederlandse cultuur te aanpassen, af en toe is moeilijk omdat ik een Thaise ben. Sommige grapjes van de collega maak me verdriet. Veel kennissen zeggen tegen mij dat ik moet laten gaan. Soms kan ik wel maar soms ook niet. Ik geef respect aan de Nederlander en ik wil dat ook. Ik ben ook van plan om terug naar Thailand te gaan als mijn man gaat pensioneerd. Ik kan een goede baan in Thailand vinden omdat ik ruim 15 jaar in logistics heb gewerkt, ik wil ook terug naar mijn lieve vrienden die ik hun 100% kan vertrouwen, die praten niet achter mijn rug en altijd 'watch my back'. Dat is onze vriendschap die ik hier tot nu toe nog niet heb gevonden. Ik hoop dat mijn man geen heimway krijgt, als hij daar echt moet wonen.
Voor iemand die een goede baan in Thailand wil werken. DUNI, 3M, Deloitte, Mearsk, etc.. nog veel bedrijven daar bieden een goede functie. (vooral in IT, Logistics).
Succes en Bedankt voor Nederland, het land die ik nu woon, werk, leren, love :)
Stephen Bico
ik baal al vele jaren van alle regeltjes in dit kikkerlandje,
vooral doorschrijven allemaal, groetjes fred
Groetjes Dennis
Als iemand een baan voor me kan vinden daar stap ik bij wijze van morgen op het vliegtuig. Heb niets wat me hier in ned. houd. tips zijn welkom.
Diebe hängten zwei Mädchen auf
Grausames Verbrechen in Hat Yai: Zwei Diebe hängten bei einem Einbruch in einem Haus zwei Mädchen auf. Vermutlich kannten sie die Täter.
Nachbarn fanden die Leichen der beiden Mädchen, die beiden sind sieben und zwölf Jahre alt geworden. Die Täter hatten sie hinter dem Haus aufgehängt, sie waren an Händen und Füßen gefesselt.
Ein Polizeisprecher sagte: „Die Mädchen kannten wahrscheinlich die Räuber, daher wurden sie umgebracht.“
Mindestens zwei Täter sollen in dem Haus gewesen sein. Sie stahlen 13.000 Baht Bargeld und Goldschmuck mit einem Gewicht von zwei Baht.
Die Mutter der Mädchen war nicht zu Hause, auch der Großvater und dessen Frau befanden sich außer
Diebe hängten zwei Mädchen auf
Grausames Verbrechen in Hat Yai: Zwei Diebe hängten bei einem Einbruch in einem Haus zwei Mädchen auf. Vermutlich kannten sie die Täter.
Nachbarn fanden die Leichen der beiden Mädchen, die beiden sind sieben und zwölf Jahre alt geworden. Die Täter hatten sie hinter dem Haus aufgehängt, sie waren an Händen und Füßen gefesselt.
Ein Polizeisprecher sagte: „Die Mädchen kannten wahrscheinlich die Räuber, daher wurden sie umgebracht.“
Mindestens zwei Täter sollen in dem Haus gewesen sein. Sie stahlen 13.000 Baht Bargeld und Goldschmuck mit einem Gewicht von zwei Baht.
Die Mutter der Mädchen war nicht zu Hause, auch der Großvater und dessen Frau befanden sich außer Haus, sie arbeiteten während der Tatzeit auf einer Gummibaumplantage. bp Haus, sie arbeiteten während der Tatzeit auf einer Gummibaumplantage. bp Ja zelfs kinderen hangen ze op dat vies volk lees zeitung tipp thailand en ze houden je wel op de hoogte over het land van de glimlach laat me niet lachen kom zelf 9 jaar daar en weet heel wat verhalen over dit land geloof me best nou goede reis allemaal en kom heelhuids terug hoop ik ROBERT
Ja heb zeitung tipp thailand gelezen onvoorstelbaar wat daar gebeurt een vrouw met der eigen handtas gewurgd 2 meisjes vergiftigd 2 kleine meisjes opgehangen nee dat hoor je niet op het nieuws niet goed voor de toerisme zal ik zo denken in de doofpot dermee ja die verhalen boven herkenbaar kom ook vele jaren in thailand politie corrupt als je een ongeval krijgt in verkeer zeggen ze doodleuk als je niet daar was !was het ook niet gebeurd ja zo krom als maar wat en dat verliefd zijn moet je echt geluk hebben want ze maken je straat arm huis bouwen nooit op je naam altijd op de vrouw gaat het mis alles kwijt je komt zelfs je huis niet meer in toegang geweigerd vele malen beleefd met bekenden dus zint eer ge begint aan zo,n avontuur trouwlustigen natuurlijk zijn er uitzonderingen maar ik verzeker je het is gevaarlijk volk met die glimlach niet dat ik zelf slechte ervaring heb nee gelukkig niet ben altijd op mijn hoede als farang dus lees mensen de tipp zeitung thailand met het laatste nieuws dat niet op tv komt en in het nieuws en dame een 12 jarig kind getrouwd met een paar miskramen maak me niks wijs ze is verkracht of door familie of vrienden van de familie denk toch eens goed na wordt wakker in het land van de glimlach vele groeten van wim uit khon kaen
mijn naam is Mitchell ben 21 jaar en ben hele maand juni in Thailand geweest.
het was voor mij de eerste keer en wist dus niet wat ik moest verwachten.
het was echt geweldig, ik denk er elke dag weer aan en zou zo alles op willen geven hier in Nederland om daar te gaan wonen. Die verhalen houden mij niet tegen, hier in Nederland gebeuren ook dingen die niet in het buitenland op tv komt (zoals oudere mensen die beroofd worden, enz enz enz) zijn genoeg dingen!
maar wat mij nu nog tegen houd is het volgende, ik werk nu al 3 jaar bij een groot internationaal bedrijf als IT'er die helaas geen kantoor in Thailand heeft.
ik zoek eigenlijk een baan in Thailand waardoor ik de zekerheid heb dat ik daar kan blijven.
ik heb me al ingeschreven bij Adecco Thailand maar daar staan niet veel vacatures op voor IT.
kan iemand mij misschien in de juiste richting helpen?
Thanks
Groetjes Mitchell
m.j.bakker@gmail.com
Ben zelf 2x voor een maand in thailand geweest. de eerste keer voor een rondreis. Tijdens deze rondreis ben ik een thais meisje tegen gekomen. ik ben echt verliefd op haar geworden. De 2e keer ben ik voor haar terug gekomen. Ik heb haar verteld hoe ik over thaise vrouwen denk. gelet op de slechte reputatie van de thaise vrouw. Zij heeft hier over nagedacht en heeft om te bewijzen dat ze echt van me houd een tatoeage op haar pols gezet. Mijn naam. Ook is ze naar een monnik geweest om te vragen of ik de juiste man ben voor haar. Zij blijft liever in thailand. maar als het echt niet anders kan wil ze naar nederland komen.haar familie wil dat we eerst trouwen voordat ze weggaat. zij is 25 en ik ben 30. Wat moet ik doen? stoppen of doorgaan. iedereen in mijn omgeving praat slecht over thaise vrouwen. maar ik heb haar 1.5 maand meegamaakt en veel met haar gebeld. het voelt goed.
alvast bedankt
Ik hoop dat ik jullie niet te veel desillusies bezorgd heb... Als je vastberaden bent...Good Luck en ik wens jullie alle geluk en voorspoed toe en Gods zegen !
Ik ben een maand terug in Nederland na een reis van een jaar in azie, waaronder ook een aantal keren in bangkok, mijn tweede thuis. Mijn ervaring sluit volledig aan bij de reactie van Stephen Bico op deze site, want waar je gaat of staat je neemt jezelf overal mee naartoe. Het gemis van iets waar sommigen over schrijven kan ik me voorstellen, maar de leegte die je soms kunt voelen, is niets anders dan het willen voelen van je eigen binnenste. Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat naar binnen keren overal ter wereld kan en de verbinding maken een weg is die je kunt bewandelen waar je ook bent. Maar vooral blijf bij jezelf. De wereld is prachtig, ook in Nederland is het fantastisch, maar wil je je thuisvoelen dan zul je allereerst thuis moeten zijn in je "eigen huis", oftewel in jezelf. Tegen iedereen die zich thuis voelt in Thailand en op zoek is naar verdieping zou ik willen zeggen, verdiep je eens in het boeddhisme en ga op weg naar jezelf. Mij heeft het veel mooie dingen opgeleverd en ik ben nu daarom ook erg blij om weer terug te zijn in Nederland. By the way, een jaar vertoeven in azie was geweldig, kijk voor de verhalen gerust eens op <a href="http://www.offexploring.com/menm2azie" rel="nofollow">www.offexploring.com/menm2azie</a>
marielle
Ik wil dolgraag naar thailand om te werken, maar meer nog om daar te leven. alle hulp is van harte welkom. en ik sta open voor alles.!! ik zou niet anders weten wat te doen. ik hoop dat iemand hier mij op weg kan helpen, zou jullie eeuwig dankbaar zijn.
Milkolippe.blogspot.com
mooi om te lezen maar heb een vraag weet u misschien ook waarom de mensen vroeger uit thailand vluchten om naar een ander land te gaan.
moet hier een verslag van maken voor school maar kan nog niet echt een goede site vinden zou u mij kunnen helpen
met vriendelijke groet
christel
Gezondheidszorg is duur als je het wil toetsen aan onze westerse normen.
Nu de koning is een probleem... Als hij komt te overlijden hebben ze problemen in Thailand. Je mag je verwachten aan een aantal staatsgrepen. Deflatie van de Thaise bath en een beurscrash. De Thaise koning is niet een groot leider. De Thaise cultuur is gebaseerd op koningsgezindheid. Zou de Thaise koning een groot leider geweest zijn had ie meer gedaan voor zijn onderdanen om ze op een min of meer gelijkwaardig niveau te krijgen,of zou hij een stapje terug gezet hebben om zijn zoon reeds aan de macht te helpen en dan een oogje in het zeil te houden. Hij zal wel goede dingen gedaan hebben voor zijn land... maar regeert ook als een dictator. Het het hij bevoorbeeld die Taksin(die op een decromatische manier verkozen werd) buiten gebonjourd heeft. Wat volgde was politieke instabiliteit en onrust in het land. Dit is tot op heden nog altijd bezig... dank zij de koning.
Het overlijden van de koning zal een erg trieste dag of periode worden voor het Thaise volk. Taksin staat reeds klaar om het land in te nemen als dit gebeurt. Hij moet enkel het leger aan zijn kant krijgen. Wie het leger kan aan zijn kant krijgen regeert,zo simpel is het.
Gelukkig hebben ze ook nog realiteitszin en weten ze dat het toerisme een enorme bron van inkomsten is. Dus ik denk niet dat je als buitenlander veel moet vrezen als dit gebeurt.... zolang je maar buiten BKK verblijft.
Alle informatie is welkom,graag zelfs.
In de afgelopen 9 jaar heb ik al bijna 5 jaar in Thailand door gebracht.En elke keer als ik weer terug kom in Thailand en dan weer in de taxi stap en richting het centrum rijdt,..heb ik ook dat gevoel,..van,..ik ben weer thuis.Heerlijk,..dan zie ik de Bayoke Sky tower opdoemen tegen de achtergrond van de opkomende zon.Bangkok ken ik nu onderhand al beter dan mijn eigen stad, waar ik al bijna heel mijn leven woon. Ik spreek de thaise taal redelijk en schrijven en lezen begint ook te komen. ik was vaker in Thailand dan in Nederland de afgelopen jaren, en in Thailand heb al 56 provincies bezocht,..en Isan is ook heerlijk. maar sinds kort heb ik ook een baan in Nederland met een lekker in komen,..maar toch,..ik voel mij niet meer thuis hier.Misschien klinkt het een beetje overdreven,..maar het komt mij dan ook zeer bekend voor wat Ingrid zei:
Ik liet de zekerheid achter. Ik liet de benauwdheid achter en het moeten. Maar vooral liet ik het gevoel achter me dat er meer moest zijn.
Ik heb mijn plannen al gemaakt,..en ben daar nu hard mee bezig om dat voor elkaar te krijgen.
Het is ontzettend mooi om al die ervaringen en gedachten van iedereen te lezen. Ieder mens reageert vanuit z'n eigen situatie, verlangens, dromen en allerlei andere zaken. Nederland is in principe een land waar je het best naar je zin kunt hebben en een goed leven kunt hebben. Het is jammer dat in Nederland veel mensen ondanks alle 'zekerheden' zich toch niet gelukkig voelen. De datingsites rijzen de pan uit, de Liefde in al z'n eenvoud wordt niet meer begrepen, de verwachten zijn buitenproportioneel, logisch dat veel mensen hiervan in de war raken en op zoek gaan naar iets anders. De maatschappelijke druk hier is groter dan veel mensen durven toe te geven. En ja, ook ik ben 'Thaiofiel', ik hou van het land en voel me er thuis. Op m'n 20e heb ik Thailand ontdekt en ook ik voel er veel voor om daar te gaan wonen, leven en werken. Thailand is geen paradijs maar het kan er heel aangenaam zijn, afhankelijk van wat je daar verwacht. Aangezien ik nogal een dromer ben, probeer ik toch realistisch te blijven. Ik kom nu al zo'n 13 jaar over de vloer bij de Thais en ik word daar ook zeker gewaardeerd om wie ik ben en wat ik doe maarrrr ik blijf een farang en dat besef ik heel goed. De grote vraag is natuurlijk, wat ga je er doen, wat heb je te bieden... Als beeldend kunstenaar wordt dat toch een lastig verhaal. Schilderen en tekenles geven is het enige dat ik kan, daar zitten ze daar natuurlijk ook niet op te wachten. Over een paar maanden ga ik weer, ik neem mijn schilderspullen mee en ga daar mensen van de straat schilderen, en geef ze geld voor het model zitten. Dat is het enige dat ik daar kan doen. Mensen die daar via een bedrijf kunnen werken en dus maandelijks met een redelijk salaris thuiskomen zou ik zeggen: DOEN!!! Er is veel geschreven door westerlingen die in Thailand wonen, is heel aardig om daar eens wat van te lezen. De Thais zijn een heel bijzonder volk. Gewapend met een open hart, mijn kwasten en verf ga ik weer beleven wat deze reis me gaat brengen. Maar ik blijf alert, in Thailand klopt het hart van buddha maar het is en blijft een 'war zone' hoe mooi en bijzonder het land ook is.
Chok dee Khrap Rafaël
Dit is een grote bespreken. :)
Fantastisch om te lezen wat een indrukwekkend verhaal van Ingrid heeft losgemaakt. Dat is ook precies waar het om draait. Het stilt de honger van mensen die op zoek zijn naar antwoorden en het schud des te meer mensen wakker. Het neemt niet weg dat de antwoorden van Ingrid nog meer vragen in je binnenste oproepen. Wat een goed teken is. Zo bevoorder je de groei in je binnenste.
Ik kan mezelf goed vinden in het verhaal van Ingrid.
Het vinden van je innerlijke stem die zegt dat je iets moet doen adviseer ik iedereen te volgen.
Zelf heb ik 3 jaar op de zuid filippijnen gewoond en me zoveel mogelijk met de lokale mensen gemengd.
Mijn tip aan de mensen die graag willen vertrekken is als volgt.
Probeer er alles aan te doen om de taal te leren. Het is niet makkelijk maar zo haal je het meeste uit de mensen elke dag weer. Want die zullen je alles leren.
Probeer het bruggetjes denken uit nederland voor even te vergeten. Laat je meeslepen door het goede gevoel en volg de cultuur daar.
Je zult tot de ontdekking komen dat alle mensen hetzelfde zijn. Ze geven je alleen de ruimte om jezelf te zijn. En dat is het magische van thailand.
Ben daar een paar keer geweest voor werk. Nooit de kans gehad om langer te blijven.
Het geven van ware ruimte aan elkaar is geweldig.
Het doorgeven van je kennis aan de mensen aldaar zonder iets terug te verwachten zal je voldoening geven. Probeer niet te controleren.
In het begin kom je de alledaagse gedachten tegen. Waar ga ik wonen, hoe kom ik aan geld, wat ga ik doen als ik me geen toerist ga voelen.
Probeer niet je eigen stukje nederland op te bouwen daar (met bitterballen en frikandellen) maar ga mee met de cultuur aldaar.
Stel je eerst de vraag wat kan ik betekenen voor de mensen daar. Waar ben ik goed in en wat geeft je een heel goed gevoel om te doen. Je zult zien dat de alledaagse dingen doorgaan en bereid je voor op het werk aan je zelf. Je zult je vaak weerloos als een kind voelen. Ben je bereid om dat te ervaren? Geef in ieder geval nooit op! Het gevoel dat in je opkwam om iets anders met je leven te doen zal je achtevolgen tot het moment dat je hat gaat doen. Denk niet dat alleen de geleerden je wat kunnen leren. Ieder mens kan je wat leren. En thailand geeft je de ruimte om jezelf te vinden.
Groeten aan allen die de stap willen nemen,
Khap Khun Khrap voor de stem die ik mocht uitbrengen.
Pawel.
Ik zelf werk / woon ook in thailand maar na 1 jaar gaat de wereld er toch een stuk minder rooskleurig uitzien. Zeker als je hier als toerist bent geweest :p
Het is wel een stuk minder saai als NL ^_^
wat een mooie verhalen allemaal..
inspirerend ook.
Ik zou zo graag ook zoiets doen wat jij dar doet..
zo nobel, zo echt.
Ik zou alleen niet weten hoe en waar te beginnen?
groeten.
Patrick
ik ben zelf een instalaatzie monteur
ik zou graag een paar aderesen willen beben
voor in thailand te werken
in thailand ik ben een zvp erin instalaatzie techniek
elektro,lootgieters, dak en grond werk,cv techniek ,storingen techniek
komen met thaise vrauwe die in nederland woonen
ze is hier 2 weeken maar ze kan met niemand pratedie thais praat wij wonen omgeving dordrecht