Fris van de universiteit

Je komt van de universiteit in een organisatie en je verwondert je. Je dacht altijd dat mensen in een bedrijf er gewoon lekker samen voor gaan. Samen een leuk resultaat neerzetten. Positief denken, gedrevenheid. Maar je treft iets anders aan. Weerstand, vooral. Mokkende mensen met vorstelijke salarissen. Gepraat over vroeger...

Je komt van de universiteit in een organisatie en je verwondert je. Je dacht altijd dat mensen in een bedrijf er gewoon lekker samen voor gaan. Samen een leuk resultaat neerzetten. Positief denken, gedrevenheid. 

Maar je treft iets anders aan. Weerstand, vooral. Mokkende mensen met vorstelijke salarissen. Gepraat over vroeger. Ze noemen je ‘de zoveelste jonge hond die zijn zakken komt vullen’. Het verwart je. Je snapt er niets van. 

Praat je er met collega’s en leidinggevenden over, dan zeggen ze dat je je er niets van aan moet trekken. Lekker zo laten, is het advies. Geen aandacht aan besteden. Ze willen alleen maar aandacht. 

Als deze ervaring herkenbaar is, dan hoor ik graag hoe jullie er overheen zijn gekomen…

Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen

Probeer het Pro-abonnement een maand gratis

En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.

Word een PRO 

Jerome Hermans
Dit is volgens mij ook voor de meeste jonge bazen een bekend fenomeen. De omgeving waar je altijd actief bent geweest (de universiteit) was voor het grootste gedeelte met gemotiveerde mensen die echt iets willen bereiken. De realiteit is echter dat het meerendeel van de werknemers iedere maand hun hand op houden en niet meer doen dan noodzakelijk. Dit moet jezelf niet te veel laten beinvloeden, anders kom je in een negatieve spiraal. Probeer deze mensen zoveel mogelijk output te laten leveren en stap over deze negativiteit heen. Focus op de mensen die wel willen en controleer degene die niet willen.
Bert Overbeek
Kijk, Jerome. Mannentaal. Daar hou ik van.