Bij één van de NS-bedrijven liep enige jaren geleden een teamleider rond die op een managementtraining de kernkwadranten van Offman had geleerd. Daarbij had hij een communicatietraining gevolgd. Eén van zijn medewerkers beschikte over veel kennis, maar was nogal bot in het contact.
De teamleider deelde hem mee dat dit snel moest veranderen. Hij accepteerde dit gedrag niet. De medewerker wist toch wel dat botheid ‘de valkuil van eerlijkheid' was?
‘Nee' antwoordde de medewerker naar waarheid.
‘Dan ga je je maar eens in de kernkwadranten verdiepen' zei de teamleider.
‘In de wat?'
‘In de kernkwadranten'.
Twee maanden later vond er een beoordelingsgesprek plaats. De medewerker die slechts lagere school had en zich had opgewerkt in het bedrijf, kreeg de opdracht om een Plan van Aanpak te schrijven.
‘Een wát?'
‘Een plan van aanpak, waarin je met behulp van de kernkwadranten uiteenzet hoe je je communicatie gaat verbeteren.'
‘Dat gaat me niet lukken'
‘Dan zijn de gevolgen voor jou. Ik heb je verteld dat je je in de kernkwadranten moest verdiepen'
De gevolgen waren voor de medewerker. Hij kreeg een officiële waarschuwing. NS heeft de leidinggevende later overigens terecht uit zijn functie gehaald. Dit geval stond niet op zichzelf.
Begin 2025 goed!
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden
50% korting op een Pro-abonnement
Upgrade nu voor €100 en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen en kennisbankpagina’s >>
Maar nog eens: wij kennen de NS-bedrijven als ontwikkelingsgerichte organisaties die bijzonder goed voor hun mensen zorgen. Blijkt ook uit het voorbeeld trouwens. NS heeft de naam wel eens traag te zijn. Een 19e eeuws bedrijf. Ik heb er lang mogen werken, en achteraf vastgesteld dat ik er geweldig veel heb kunnen leren. Ook heb ik ontdekt dat ze in sommige MD-trajecten een behoorlijke voorsprong hebben op andere organisaties. NS'ers verlaten de organisatie niet snel. Hiermee doe ik niets af aan het verhaal van de heer A. van Anoniem. Ik weet dat die dingen gebeuren.