Binnenkort vindt weer de jaarlijkse zomerlunch van bedrijf W plaats. Feestelijke salades, heerlijke vishapjes, pasteitjes, voor de liefhebbers een glaasje bubbels, etc. Een vrolijke gebeurtenis, geheel op kosten van de baas. Medewerker Martin vindt dat gedoe maar niets. "Als ze nergens rekening mee kunnen houden hoeft het voor mij niet. Ik doe niet mee."
Meerdere keren per jaar organiseert het bedrijf zo'n feestelijke lunch, waarbij aanwezigheid van alle medewerkers zeer op prijs gesteld wordt. Vanwege deze wens is gekozen voor een bijeenkomst op dit tijdstip, dus feestelijke lunch gecombineerd met een presentatie van het management. Zo blijven de medewerkers betrokken bij actuele zaken.
Martin, een wat oudere werknemer, is de vorige twee keer niet geweest en roept nu bij voorbaat al dat hij niet van plan is mee te doen. Hij moppert dat het voor hem allemaal niet hoeft, die poppenkast. Vooral als niemand rekening met hem houdt. Onbeschoft gedoe, zo ga je toch niet met mensen om. Nee hoor, als ik niet welkom ben, mij niet gezien.
Manager Kees is verbaasd en vraagt door wat Martin precies bedoelt. Nu komt de aap uit de mouw. Martin, streng christelijk, wil voor het eten in alle rust kunnen bidden. Maar dat is onmogelijk want er is continu geroezemoes. De lunch begint vanaf 12 uur maar de mensen druppelen tot half 1 binnen. Martin vindt dat iedereen om 12 uur aan tafel moet zitten, zodat gezamenlijk een moment stilte wordt gehouden, waarna iedereen zijn eten kan opscheppen. Als Kees ervoor zorgt dat de lunch op die manier verloopt wil Martin best aanwezig zijn.
Kees oppert, dat Martin wellicht voor het eten een rustig plekje kan opzoeken en daarna naar de drukke kantine kan komen. Martin reageert beledigd: zie je wel, jullie willen geen rekening met me houden. Ik lunch wel thuis!
Kees wil Martin er graag bij hebben maar ziet het niet zo zitten om 65 mensen te verplichten exact om 12 uur aan tafel te zitten om vervolgens - voor 1 persoon - stil te moeten zijn. Een andere oplossing lijkt voor Martin niet bespreekbaar.
Wat kan Kees het beste doen?
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro
Ik wens het team smakelijk eten en er kan worden opgeschept
Waarschijnlijk zal je merken dat er meerdere mensen binnen het gezelschap zijn die het waarderen om een gezamenlijk beginpunt en eindpunt te hebben aan een maaltijd.
Het probleem van late binnenkomers is een vorm van discipline binnen de organisatie, maar helemaal voorkomen kan je het nooit. Ik ben daarbij van mening dat flexibiliteit van weerzijden nodig is. Martin in jouw geval kan niet de wet dicteren en mag dat ook niet verwachten. Wel mag hij verwachten dat zijn collega's respect voor zijn levensopvatting hebben. Ik heb hier zelf nog nooit problemen over gehoord binnen onze organisatie.
Of je stuurt Martin met een lunchpakket naar huis. Dan wil je geen vrienden zijn.
Moet het gedrag in dit soort situaties na paraaf door directie en juridische zaken niet in het handboek procedures en reglementen opgenomen worden en gepubliceerd op intranet?
Als manager zou ik Martin hier eerst op aanspreken, en (als hij daarvoor open stond) hem vervolgens zelf ´een moment van stilte´ laten organiseren. Of bij collega´s laten inventariseren of daar uberhaupt behoefte aan is.
Ik doe er nu verder het zwijgen toe, vond het leuk even aan deze discussie mee te doen.
In deze case: zomaar een moment van stilte inbouwen zonder te weten of de meeste mensen daar behoefte aan hebben, lijkt me ongewenst. En het onderliggende probleem met Martin (wat het ook is) is daarmee nog steeds niet opgelost.