Een eigen kantoor: statussymbool of noodzaak?

Ik ken veel bedrijven waar mensen met grote getalen in één ruimte zitten. Grote kantoren met 10 bureaus, al dan niet “gescheiden” door halfhoge wandjes zijn eerder regel dan uitzondering. Reuze gezellig, zo’n kantoortuin en efficiënt qua ruimte-indeling, maar of het werken nou zo effectief gaat?

Meestal is het een behoorlijke drukte. Meerdere mensen die tegelijk aan de telefoon zitten. Collega’s die bij wijze van overleg naar de andere kant van het kantoor roepen. Heeft iemand een vraag dan wordt die meteen gesteld en er wordt meteen antwoord verwacht. En iedereen bemoeit zich ermee. Vaak staan er ook nog printers en kopieermachines te rammelen. 

Er zijn mensen die zich prima onder dergelijke omstandigheden kunnen concentreren. Zij kunnen zich afsluiten van de buitenwereld en hebben daardoor geen last van de chaos. Er zijn echter ook mensen die wat gevoeliger zijn en gewoonweg veel last hebben van de drukte en geluiden om hen heen. Ze moeten steeds moeite doen om zich (opnieuw) te concentreren, krijgen daardoor hun werk niet af of maken fouten en zijn aan het einde van de dag doodop.

Helaas is een oplossing meestal ver te zoeken. De oplossing zou eenvoudig zijn: een rustiger werkplek, maar ja, die is er helaas niet. Het hele kantoor zit vol, nergens is nog ruimte “over”. En een groter pand huren of een betere indeling maken zijn geen opties. Tenminste, zo luidt dan het antwoord van de directeur. Klein detail: die directeur heeft meestal een kantoor voor zichzelf dat een oppervlakte van een halve kantoortuin beslaat. Hij zou natuurlijk zelf veel liever ook in de kantoortuin zitten, maar helaas kan dat bij zijn functie niet, want hij is vaak met vertrouwelijke zaken en gesprekken bezig. En driekwart van de tijd is hij niet aanwezig…

Iemand ervaring met kantoortuinen? Wat is de oplossing om er geen last van te hebben?