Druk, druk, druk' zei iemand onlangs tegen een goede bekende van me. Het was ironisch bedoeld. Het was eigenlijk kritiek. De kritiek die niet werd uitgesproken, luidde: ‘Altijd als ik je bel, ben je druk. Ik ben dat eigenlijk zat. Ik wil dat je nu eindelijk tijd vrij voor me maakt en ophoudt met dat excuus.'
Maar mijn goede bekende was echt druk. Net als ik. Tot ver in mei zit mijn agenda boordenvol. ‘Dat heb je zelf in de hand' zeggen sommigen dan afgemeten. Eigen schuld dikke bult, betekent dat.
‘Druk, druk, druk' is ook zoiets als ‘Lekker belangrijk' oftewel ‘Man, doe niet zo opschepperig'.
Maar het kan soms ook zo zijn, en ik zeg het een beetje zacht, ik fluister het bijna, dat iemand echt druk is. Dat je als zelfstandig ondernemer vijf, zes dagen aan het werk bent, omdat er brood op de plank moet komen, omdat je de hypotheek moet betalen, omdat het in december en januari iets te rustig was, en -last but not least- omdat het erg leuk kan zijn om veel om handen te hebben.
Dan kan het voorkomen dat je wel eens een avond voor jezelf wilt hebben, even geen aanloop, even wat minder aandacht voor een bepaalde periode. ‘Druk' is niet altijd een excuus om afspraken met jullie af te zeggen, waarde cynici.
En dan nog even terugdoen? Hoe zit het eigenlijk met jullie eigen drukte? Zijn jullie altijd bereikbaar of opleverbaar? Ik heb dat niet bij iedereen kunnen vaststellen op de momenten dat ik zelf tijd heb voor afspraken.
De flauwe, inmiddels gedateerde grappen over ‘druk, druk, druk' passen nauwelijks bij een land dat het heerlijk vindt om te werken, of het nu buitenshuis of thuis is of bij de vrijwilligersvereniging, of het nu voor een baas is of voor je kinderen. Er is niets tegen werklust, niets tegen volle agenda's, mits er natuurlijk tijd is voor het genieten met vrienden. Die goed begrijpen dat je nogal eens druk bent. De rest gaat zichzelf maar bezig houden. Kom nou, zeg.
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro
En het kan natuurlijk ook best zo zijn, dat je zelf al lang niet meer het gevoel hebt dat je iets hebt gekozen, maar dat je in een maalstroom bent terecht gekomen, waarvan het eind niet in zicht is. In toenemende mate ervaren mensen een onbalans tussen werk en privé. Weet in dat geval dat je dingen bij kunt stellen.
Zo hoorde ik ook onlangs een man vertellen dat hij had gekozen voor een 32 urige werkweek, om ook een deel van de zorg voor zijn kinderen op zich te nemen. Hij moest daarvoor wel switchen van baan, zijn dienstauto inleveren en nog een paar honderd euro salaris. Hij kreeg vele lovende reacties van anderen in de trant van 'wat knap dat je daarvoor gekozen hebt'. Maar ook, bij ons kan dat helaas niet, met de hypotheeklasten en zo .... Ook die hypotheek en andere lasten zijn niemand overkomen. Die hebben ze zelf gekozen.
Kom eens langs voor een kop koffie, dan praten we wat. Ik heb volgende week wel tijd voor je.
Groet, John Vrakking (daVinci - Orde op Zaken)