Dedain over externen bij managers

Dat dedain van managers jegens externe adviseurs is volgens mij een afleidingsmanoeuvre: ze plakken ermee het etiket 'onbetrouwbaar' op. Daarmee hebben ze een alibi om niet inhoudelijk te hoeven reageren op voorstellen van de externe adviseurs.
En ik denk dat er een aspect van jaloezie meespeelt: de externe adviseur verdient goed, terwijl ie erg veel vrijheid geniet.

Ach...er zit altijd kaf onder het koren.....en koren onder het kaf!

Het kaf en koren verhaal klopt wel. Zelf ben ik zelfstandig ondernemer, en dus externe bij de bedrijven waar ik mijn opdrachten doe. En grofweg zie ik twee soorten externen, als je tenminste het onderwerp zakkenvullen als leidraad hanteert:

Degenen die inhoudelijk gericht zijn, op het oplossen van de issue voorhanden of het implementeren van de gewenste verandering, zich sterk inlevend in de behoefte van de organisatie waarin zij acteren enerzijds. Deze groep heeft gekozen voor het externe adviesvak, om te kunnen focussen op de materie, vanuit liefde voor het adviesvak. Vraagt een organisatie iets, dat onduidelijk is, of dat mogelijk niet de meest optimale oplossing voor het onderhanden zijnde vraagstuk is, dan wordt dat eerst uitgedokterd, voor het project van start gaat, eventueel zelfs niet onder begeleiding van de externe, omdat deze de gekozen aanpak niet haalbaar acht.

En degenen die op het binnenhalen van de klus, en het schrijven van facturen gericht zijn anderzijds. Niet per definitie onkundig, er zitten zeer ervaren en kundige personen tussen, maar de focus is eigenbelang. Hierbij is het risico groot, dat wel gedaan wordt wat wordt gevraagd, maar het advies toch niet overeenkomstig het belang van het bedrijf kan zijn. Een overbekende: doen wat de klant vraagt, niet wat hij nodig heeft. Waardoor lange projectduren en uitloop in budget wordt gerechtvaardigd door 'veranderende specificaties door de opdrachtgever'. Niet helemaal fout, maar ook niet helemaal netjes.

Maar, dit vind je bij interne managers terug. De groep die uit liefde voor het vak mensen begeleidt en helpt zichzelf te ontwikkelen, die de doelstellingen van directie vertaald in vragen aan medewerkers hoe deze doelstellingen het beste te behalen en vervolgens de scope te blijven sturen, naar boven en beneden. En de groep die gericht op status de hogere positie, toevallig manager genaamd, aanvaart, voor een mooi huis en een goed aanzien bij de buren. Hoe groter de laatste groep, hoe groter de behoefte aan goed advies, die door externen kan worden geleverd. Uit de eerste categorie dan wel natuurlijk.

Advies van mijn kant: Blijf verantwoord bezig. Verantwoord naar jezelf én naar de opdrachtgever! Hoe heet dat ook alweer? Maatschappelijk verantwoord ondernemen? Ja! ook al ben je ZZP-er!
Je mag overigens dan wel faktureren hoor! We moeten toch ook eten? en liefde voor het vak....ach, mijn vrouw haalt dan haar schouders op......."stumpert", zegt ze dan ongemeend, waar blijft mijn huishoudgeld?

De grap is dat externen vaak worden ingezet als bliksemafleider. Waneer een project uiteindelijk niet slaagt, uitloopt of zwaar over het budget gaat, dan kan de (lijn-)manager altijd wijzen naar de externe partij. Goh, we hadden zo'n vertrouwen, maar helaas hebben we daar een kleine inschattingsfout gemaakt. Weg ermee. Manager mag blijven, er komt een nieuwe externe (die de troep van de vorige ook nog mag opruimen (maar de managment laag die het uiteindelijk echt verziekt, die kan lekker blijven zitten en toekijken)) en de waarheid? is het niet zo dat er inmiddels heel wat 'consultants' rondlopen die inderdaad alleen maar een zakje geld komen ophalen; die hun schouders ophalen en denken 'managers, stumpert... waar blijft de uitbetaling van mijn factuur.

Ik heb tot nog toe die ervaring absoluut niet Erik. Ik loop nu zo'n slordige 35 jaar mee als management consultant, waarvan 15 jaar als zogenaamde ZZP-er; daarnaast ca 7 jaar als manager (a.i); maar zo als jij het schetst heb ik het nog nooit ervaren of liever gezegd meegemaakt.
ik vind het overigens behoorlijk negatief. Je zal het wel niet zo bedoelen, schat ik.

@Bas. Ik mag inderdaad graag overdrijven. En in mijn posting heb ik dus inderdaad e.e.a. extra zwart-wit gesteld. Maar in de kern sta ik er wel achter. Ik denk echt dat conultants en a.i. managers vaak worden gebruikt om te kunnen offeren. Of eigenlijk; ze worden ingezet op het moment dat de organisatie vast zit en de verantwoordelijke(n) geen verantwoording kunnen (of willen) nemen.
En dat dedain waarover gesproken wordt. Tja, als een externe met de juiste capaciteiten en instelling de klus klaart, dan kun je daar op 2 manieren naar kijken. Vol bewondering, of vol afgunst. En als je als manager in vaste dienst, de stap naar zelfstandigheid niet durft (of kan?) maken. Tja dan ligt dedain vast op de loer.
Maar veel belangrijker nog; We moeten leren spellen.
stumpert, klopt niet.
het is stumper.

Ha,ha...Erik hier verraad ik mijn afkomst wellicht: Rotterdam Voor mij blijft het Stumpert! sorry
Overigens kom je er maar laat achter....in jouw commentaar van 19 april, 21:16 heb ook jij het over stumpert. Maar dat ter zijde!
Ik ga een heel eind met je mee. Alleen denk ik dat generaliseren, dat proefde ik een beetje uit jouw reactie, bij mij althans (of altans) niet opgaat en daar doelde ik op.

ik ben ook geboren in rotterdam, ik riep dan ook dat 'we' moeten leren spellen... en natuurlijk zijn er ook veel externen die op zinnige bijdragen leveren aan organisaties. En waarschijnlijk hoor jij daar bij, ik probeerde alleen even mee te denken waar dat dedain vandaan komt. Heb jij daar uberhaupt wel eens iets van gemerkt? misschien is het er wel niet of nauwelijks....

Dedain heeft toch met een soort van superioriteitsgevoel te maken? Waarom lossen ze zelf dan niet gewoon hun eigen problemen op?

@eefje. Misschien is er sprake van afgunst aan de kant van de gewone medewerker.