De oudere jongere; Vinkenoog 80

Op 18 mei mocht ik genieten van een rappende Vinkenoog in het Bimhuis. Dit was de eerste van de festiviteiten (in het Bimhuis georganiseerd door saxofonist/componist Bo van de Graaf) rond de tachtigste verjaardag van deze dichter/ kunstenaar. Een levend bewijs dat we de oudere garde niet alleen op hun merites mogen beoordelen, maar vooral ook op hun actuele bijdragen.  

Het is maar deels te begrijpen dat je van mening bent dat jouw team een aantal zwakke schakels kent in de vorm van ouderen die trager zijn bij het aanleren van bijvoorbeeld de zegeningen van het geautomatiseerde systeem. In plaats van daarover te fulmineren, kan onderzocht worden welke bijdrage deze medewerkers ten gunste van het team kunnen leveren. Waar in de praktijk te weinig gebruik wordt gemaakt, is de enorme hoeveelheid uitgekristalliseerde kennis die bij deze mensen aanwezig is. Een uitdaging voor gemêleerde, heterogene teams is het zoeken naar complementariteit in plaats van het cultiveren van diversiteit. Daarmee hol je achteruit in plaats van vooruit. En zo lastig is het oplossen van generatie- en kennisproblemen toch niet? 

Ken je overigens onderstaande hulpmiddelen, machines en gewoonten nog? Vinkenoog zou er een mooie rap van kunnen maken. 

Carbonpapier, typelint, rolodex, floppy, telegram, doordrukvellen, de typemachines waarvan de linten uit konden drogen, roken op de werkplek, het versturen van faxen ter bevestiging, handmatig verwerken van orders en opdrachten, postzegels likken in plaats van postzegelstickers, in drievoud versturen, sturen met de interne post in plaats van intranet of Outlook, uitgebreid praten over de vakantie bij terugkomst, telefoon met draaischijf in plaats van voorgeprogrammeerde nummers, lp en cassettebandjes, dictafoon en het loon werd wekelijks uitbetaald in geldzakjes.