Lees het volgende fragment over consultants eens uit het boek 'De bloemencoalitie' dat ik momenteel schrijf. De hoofdpersoon is de consultant David. Ik ben benieuwd hoe jullie reactie op hem is. 'Ik liep op mijn veiligheidsschoenen over de ‘vloer’ en dat was mijn wereld. Oh ja, ik zat graag met de CEO's van deze wereld over beleid te praten, en met hun managers over de praktische implementatie ervan, maar het liefst liep ik in het proces, op de plek waar het beleid gedaan moest worden.
Dit was de omgeving waar ik als consultant zelden collega’s tegen kwam. Die zaten liever aan de koffie om beslissers te paaien, die daar tot mijn teleurstelling nogal gevoelig voor waren, zoals ik vaak tot mijn verbazing vastgesteld had. Maar op de werkvloer kwam ik ze niet vaak tegen, andere consultants, en al zeker niet in de avonduren.
Mijn collega’s hebben vaak nogal wat theorieën over de werkvloer. Zo analyseren ze graag over de competenties van medewerkers, waarbij niet zelden het woord ‘ongeschikt’ valt. Maar ongeschikt volgens wat? Juist, ongeschikt volgens de ‘unieke visie’ van de consultant. Misschien klink ik hier nogal cynisch, maar dat ben ik geworden door de verhalen over en ervaringen met consultancy. Ik noem mij dan ook eigenlijk nooit zo.
Ook willen enkele consultants de werkvloer geen werkvloer noemen. Dat vinden ze zogenaamd respectloos, dus spreken ze liever over ‘de uitvoering’, alsof het om een theaterstuk gaat, of over ‘de operatie’, alsof het om een ziekenhuis gaat. Zogenaamd omdat deze woorden respectvoller voor de ‘man met de pet’ zouden zijn.
De werkvloer zelf spreekt echter nooit over operatie of uitvoering, maar gewoon over ‘de vloer’. Ze koestert het woord, zoals de impressionistische schilders het aanvankelijke scheldwoord ‘impressionist’ als een compliment zijn gaan zien.'
Hoe kijken jullie aan tegen dit fragment? Benadert het de werkelijkheid of helemaal niet?
Begin 2025 goed!
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden
50% korting op een Pro-abonnement
Upgrade nu voor €100 en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen en kennisbankpagina’s >>
Het idee dat organisatieadviseurs zich liever met het pluche dan met de werkvloer bemoeien is een karikatuur die niet strookt met mijn werkelijkheid. Een goede adviseur kijkt overal: links, rechts, achter, voor, boven, beneden en in het midden. Daarom hecht ik nogal aan het woord organiatieadviseur ipv management consultant.
Edwin
Mijn ervaring is niet identiek, ik heb namelijk ook consultants ontmoet die wél gedegen onderzoek verrichten op de werkvloer en daar aansluiten bij de beleving en verwachtingen.
Toch zie ik ook de kant van 'het paaien van de beslissers', wat kennelijk afgeroepen wordt door het gedrag van deze beslissers. Ik zie het dan ook meer als een probleem van de directie dan de consultant. Deze past zich kennelijk snel aan en voegt zich in de bestaande cultuur.
Het zou mooi zijn als bij de eerste contacten de consultant aangeeft tegengas te geven daar waar hij/zij dit nodig acht....we zijn echter niet allemaal energieke wereldverbeteraars, sommigen kiezen de veiligheid van een klus boven het risico van een conflict.
Iris, ook de consultants die de directie paaien of directie die de consultant laten paaien zijn in mijn ogen ook geen managementconsultants (wat een naam overigens). Je slotzin spreekt me bijzonder aan; en zo handel ik ook. Ik ben 64 (eigenlijk niet jong meer), maar ga het risico van een conflict absoluut niet uit de weg.
Dag Bert,
Als wij ons werk als adviseur/consultant/coach serieus nemen zijn wij in principe 24 op 24 uur beschikbaar en altijd daar waar het op dat moment nodig is. Of dit nu de directiekamer is, de werkvloer of de bar (als we off de record met iemand willen praten). In de situaties waar ik meestal mijn “consultancy”werk verricht kom ik nooit andere consultants tegen. Of dit betekent dat jouw fragment de werkelijkheid weergeeft kan ik dan ook niet beoordelen. Hoewel opmerkingen van potentiële opdrachtgevers tijdens acquisitiegesprekken doen mij vermoeden dat jij, weliswaar deels, gelijk hebt.
Hans
ik ben beneiud naar jouw boek. Wellicht een goede aanvulling op Rip Off van David Graig
Inhoudelijk: beetje herkenbaar, beetje niet. Ik denk dat veel consultants die graag op de werkvloer rondlopen juist helemaal niet zo graag bij de CEO's aan tafel zitten (i.t.t. David). Juist omdat die zich ook vaak bedienen van "vaagtaal". Gesprekken bij hoger management (ja, ik overdrijf ook en gebruik ook cliche's) hebben een hoog politiek karakter. Noch het management, noch de consultants willen inhoudelijk door de mand vallen of het achterste van hun tong laten zien.
Op de werkvloer zijn expertise, openheid, eerlijkheid en duidelijkheid juist erg belangrijk.
Beide typen vaardigheden (goed in politiek getinte wolligheid enerzijds en met veel kennis van zaken duidelijk kunnen en willen communiceren anderzijds) zie je zelden verenigd in één persoon.
Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat de laatste typen vaardigheden een organisatie verder brengen dan de eerste. Toch worden de eerstgenoemde vaardigheden over het algemeen meer (zeker financieel) gewaardeerd.
Ik kan me dus wel enigszins herkennen in de frustraties van David.
Lijkt een beetje erop alsof je dit geschreven hebt na weer een negatieve ervaring. Die blijven ook vaak het langst bij. 't Is echter wel herkenbaar.
Er zit zeker een kern van waarheid in; er wordt heel vaak en heel veel gesproken in plaats van gedaan.
Er wordt echter ook heel veel gedaan, maar daar wordt dan weer minder over gesproken.
Groetjes,
Andre
Zeker herkenbaar, je beschrijving is naar mijn mening een soort karikatuur.
Succes met je boek.
Vriendelijke groeten,
Ruud
Nog even twee leuke tegeltjes wijsheden:
Consultants bevestigen de oplossing die je zelf bedenkt. Zonde geld dus…. (mijn vader).
200 Euro voor een consultant?! Ik ben niet gekke Henkie. 100 Euro is meer dan genoeg….. (mijn vrouw).
P.S. Bas wat leuk om weer wat van je te lezen ;-)
René, we maken nog een afspraak!
Alle genoemde mensen hadden als overeenkomstige eigenschap de eerlijkheid. Als er wat was, dan werd het direct uitgesproken. Ook zoveel mogelijk met medewerkers. Het was een ideaal samenspel van managers en consultants, zoals het moet zijn. Dan bewijst het zijn meerwaarde.
Waar we niet aan leden was wichtigmacherei of een drang naar overbodige analyses en lijvige rapporten. Alles werd onmiddellijk en zoveel mogelijk praktisch vertaald. Daardoor ontstond een sfeer dat we alles, ook de moeilijke, aankonden.
Bas bracht daarbij iets mee wat node wordt gemist in deze tijd: praktisch denken. Gewoon in eenvoud naar de dingen kijken. Dat waren ook eigenschappen van Han en René, en laten we de bezielende leiding van Tom niet vergeten.
Het was een prachtige tijd, vol leerzame elementen. Maar de mix van de mensen, die was denk ik ook onvergetelijk. Zet ze maar eens naast elkaar. Daar zat veel muziek in.
Het geheim wat achter deze bovenstaande aardige en waarheidsgetrouwe reactie zit , wil ik graag met iedereen delen, waarbij ik iedereen die dit leest, vraag : lees de derde alinea eerst nog eens rustig door!
Dan hier wat ik graag met jullie wil delen en geleerd heb van de kwekers (eigenaren van de VBA) :
<strong>"Blijf met je poten in de klei staan!"
</strong>Of je nu adviseur (consultant) bent of manager, dan kan je je niet onttrekken aan de realiteit; dan kan je ook nooit "slijmbal" worden genoemd!
Zonder respekt schieten niet alleen alle adviseurs hun doel voorbij, maar de hele maatschappij schiet dan hun doel voorbij! En de maatschappij begint bij.....? juist : jezelf ! Leuk hoor, jouw bedrijfje met dát als doel. Je zult zien dat je niet alleen respekt geeft maar dat je dan ook respekt ontvangt. Dan hou je het lang vol. Oh, ja, nog één puntje : blijf als adviseur altijd objectief en eerlijk. Kijk je opdrachtgevers en de bijbehorende werknemers altijd recht in hun ogen. Dan zal je zien dat je succes hebt! Spreek duidelijke en begrijpbare taal, dan kunnen er ook geen misverstanden ontstaan, of valse schaamte opdoen. Sta met je poten in de klei!
Continuiteits moderator ? Ikweet niet wat dat betekent, maar zal het opzoeken in Wikipedia.
groet,
Bas