Competentie-keurslijf contraproductief

Onlangs sprak ik Peter. Peter was teamleider in het oosten des lands. Een positief kritisch man. Zijn management had besloten dat alle (operationele) medewerkers binnen zijn afdeling naar een training persoonlijke effectiviteit moesten. Hij vond het een waardeloze training en wist ook uit te leggen waarom... 

Onlangs sprak ik Peter. Peter was teamleider in het oosten des lands. Een positief kritisch man. Zijn management had besloten dat alle (operationele) medewerkers binnen zijn afdeling naar een training persoonlijke effectiviteit moesten. 

Hij vond het een waardeloze training en wist ook uit te leggen waarom. 

‘Ze moesten aan het begin een vragenlijst invullen met 100 vragen. Daar werd een competentieprofiel uit gedistilleerd.’ 

Hij zuchtte. 

‘Ze hebben die mensen de hele dag benaderd vanuit het competentieprofiel. Joost, de meest openhartige medewerker op onze afdeling, werd te verstaan gegeven dat hij niet zo gesloten moest doen. In reactie daarop raakte hij naar binnen gekeerd, waarop steeds werd gezegd: zie je wel, je keert weer naar binnen.’ 

Ook bij mij kwam het stoom uit mijn oren. 20% van de deelnemers was woedend, 80% wil nooit meer naar zo’n training. Per deelnemer werd 750 Euro betaald. De totale club was voor 60 000 Euro getraind. Het resultaat was: mensen in de weerstand. 

Het geeft voor mij maar weer aan dat je erg voorzichtig moet zijn met de profielen die bepaalde organisaties ontwikkelen. Hun ‘unieke’ en ‘meetbare’ persoonlijkheidsbeschrijvingen zijn niets anders dan een emmer vol aannames over mensen die ze niet kennen. 

De volgorde moet zijn: eerst eens met mensen praten, een beeld krijgen, open er in gaan, en dan eens wat tips en analyses gaan geven. Niet beginnen met de analyses, niet de mensen in je unieke standaardcompetentiekeurslijf wringen. 

‘Voor 15000 Euro had je een veel beter product kunnen krijgen’ zei ik tegen Peter. 

Werkgevers, wordt wakker. Er is veel goeds in opleidingsland, maar pas op voor de ramsj.