Beetje breinkennis kan geen kwaad, managers!

Hersenkennis gaat over niet al te lange tijd helpen bij kostenbesparing. Nu wordt nog veel geld uitgegeven aan coaching van mensen die zich moeilijk ontwikkelen, of weinig zelfreflectie hebben. Dat is niet handig. Over een jaar of wat kunnen we op basis van neurokennis voorspellen wie je wel of niet moet aannemen, en wie wel of niet gecoacht moeten worden. Daarom doen wij af en toe wat kennis over het brein.

Als u uw hersenen met een landkaart  zou vergelijken, dan zou u allerlei landen kunnen tekenen op die landkaart. In het ene gebiedje zit dan het rekenen, in het andere tekenen en in het derde taal. Enzovoort.

Die gebiedjes noem je modules. Iemand die zegt dat de hersenen modulair zijn, bedoelt dat je voor allerlei zaken modules in je hoofd hebt. Bij iemand die taaluitingen doet, licht een gebied links op, en bij rekensommen zie je een ander gebiedje oplichten.

Mij is ooit met veel overtuigingskracht geleerd dat we teveel gebruik maken van één hersenhelft. Dat is niet handig. Je kan beter ook de andere hersenhelft inzetten, zeiden ze toen. Het is een jaar of 14 geleden. Het verhaal over de hersenhelften hoor je nog veel. En er zijn ook wel verschillen tussen de hersenhelften, maar die liggen anders.

Rekenen zit niet meer rechts of links, en hetzelfde geldt voor andere vaardigheden. Althans niet volgens de neurowetenschapper Goldberg.
En dat is geen kleintje. Formaatje Swaab, misschien groter. In de hersenen werken verschillende onderdelen samen. Je ziet links en rechts dingen oplichten op scans als iemand praat. En wanneer iemand het over werktuigen heeft, dan doen de motorische delen van het brein mee, wat niet het geval is wanneer je het over een bos bloemen hebt.

Belangrijk om te onthouden is dat mensen sensoren hebben in
hun brein, zintuiglijke napjes die indrukken uit de buitenwereld opvangen. En
de visuele sensor is het sterkst. Als mensen een object moeten beschrijven,
doen ze dat altijd visueel. Ze beginnen nooit met de geur. Probeer het maar
eens uit bij vrienden.

Maar er is nog iets. We maken zelf een beeld van de ons omringende wereld. Dat ligt ook vast in de hersenen. Sluit je ogen en denk maar eens aan Amsterdam. Daar heb je vast een beeld bij. Schrijf eens op wat je
allemaal ziet en ga dan eens ter plekke kijken. Klopt je voorstelling? Tot in
detail? Zelfs in je eigen huis zal je nog niet alles in je hersenen hebben
opgeslagen.

Dit noem je de ‘mentale representatie’ van de werkelijkheid. Belangrijk voor managers en medewerkers is het besef dat klagen mogelijk gaat over je mentale representaties, niet alleen van dingen, maar ook van ervaringen en meningen. Dat te weten, helpt enorm om niet al dat geklaag zo serieus te nemen.

Om een mentale representatie op te roepen, gebruik je verschillende
deelgebieden van de cortex; dat is een deel van je brein. De geur zitg in een ander deel dan het geluid van het beeld. De mentale representatie van een ding is dus niet modulair, omdat het verspreid ligt over een paar delen.

Ingewikkeld? Och, belangrijk is dat je onthoudt dat je van verschillende hersendelen gebruik maakt wanneer je je voorstellingen maakt. En dat iemand bij wie veel gebieden tegelijk oplichten, meer verbanden legt.

Meer over de hersenen volgt in latere artikelen. Speciaal om managers en trainers wijzer te maken. Ik voorspel binnen een jaar of vijf dit soort kennis van meer en meer belang gaat geworden bij selectie en werving, en
bij het bestellen van coaching of training.