Arrogante betweters van 50!

Oudere medewerkers, laten we zeggen zo tussen de 45 en 55, staan niet altijd even goed bekend in hun organisaties. Ze liggen dwars, communiceren bij tijd en wijle respectloos, vinden dat ze overal over moeten meepraten en verwijzen voortdurend naar hun vakspecialisme en professionaliteit. Ze pretenderen senior medewerkers te zijn, maar hun houding is obstinaat en betweterig. Het lijkt alsof ze in een nieuwe puberteit terecht zijn gekomen.  Hun aanspreekbaarheid is niet bepaald positief te noemen. Ze vinden zichzelf vaak erg goed, en nemen anderen de maat. Maar bovenal het management dat immers alles verkeerd doet.

Organisaties piekeren ze zich suf hoe ze van ze afkomen, maar ze kennen hun rechten voortreffelijk. Hoewel ze niet optimaal functioneren, ontkennen ze dat en overleven de een na de andere manager.  Uiteraard richten ze hun pijlen op het management. Die doen het allemaal niet goed.

Toen ik een paar weken een keer kritisch schreef over de jan saliementaliteit van een aantal Nederlandse medewerkers zag je op Twitter (Goeroetweets) gelijk een aantal mensen van mijn account verdwijnen.  Maar ik hou er niet van, om steeds kritiek te geven op managers en de medewerker te verheerlijken. Ook met medewerkers is een boel mis.

Je hoort tegenwoordig weer dat managers zich vooral bescheiden moeten opstellen. Medewerkers moeten zelf sturen. Dehemel beware ons! Ik heb dat eerder meegemaakt, en wat je zag is dat er onmiddellijk informele leiders opstonden (niet de sympathiekste mensen, maar vaak de haantjes de voorsten) en dat de afstemming met andere afdelingen niet goed ging.

Heb ik nu een hekel aan oudere medewerkers? Nee, maar ik vind wel dat ze gezeglijker mogen worden. Bescheidener ook. En dat ze moeten blijven open staan voor feedback. En dat zijn nu precies de dingen die ze niet meer doen. Dat organisaties hun kwaliteiten te weinig benutten, dat is ook waar. Ook daar moet iets gebeuren om de oudere medewerker en de organisatie naar elkaar toe te laten groeien.