Als je je manager op overspel betrapt...in werktijd!

Speel het op 'relatie onder werk'. Als daar een policy voor is zal een van de twee mogelijk de werkplek moeten verlaten.

Los van het feit dat dit vaker voorkomt is het natuurlijk lastig als dit plaatsvindt, er spelen in mijn ogen een aantal factore een rol. 1. de betreffende manager geeft invulling aan zijn driften in werktijd en ontrekt zich aan zijn werkzaamheden en daarmee is hij niet inzetbaar voor waar hij voor ingehuurd wordt. 2. Maakt hij misbruik van een bepaalde macht, wat ontoelaatbaar is gezien zijn positie in een onderneming t.o.v. zijn ondergeschikte. 3. Is het bekent onder de medewerkers, zo dan wordt vaak de positie van een medewerker in een team een moeilijke. De vraag is of dit acceptabel is naar de betreffende medewerker (die de relatie heeft). 4. De vraag is of de relatie invloed heeft op teamleden waarin zij functioneerd, dit is zaak om te onderzoeken omdat hiermee de escapades direct invloed hebben op de werkzaamheden. Zoals je ziet zijn er nog wel enkele vragen voordat er aangepakt kan worden. Realiseer je dat het geen grond is voor ontbinding van de arbeidsovereenkomst van de manager (of het vertrouwen moet geschaad zijn dan is het een gehele ander discussie) een formele waarschuwing is op zijn plaats met daarin de consequenties voor een volgende keer. Betreffende medewerker lijkt de situatie makkelijk (immers is een uitzendkracht) maar de vraag is of dit een eerlijke werkwijze is, de medewerker wordt dan slachtoffer van relaties die ontstaan onder machtsinvloeden. Daarbij komt dat het wegsturen van de medewerker de manager niet helpt, immers hij kan niet aantonen dat hij de afspraken waarmaakt en er altijd een sfeer van wantrouwen zal blijven bestaan. Veel succes en met groet, Arjan Oomen

Zolang dit een incident is en de manager zijn positie niet (eerder) heeft misbruikt om deze (of een andere) medewerker  te bevooroordelen, gewoon helemaal niets mee doen.

Deze manager maakt misbruik van zijn macht en is daarmee ongeschikt voor zijn functie. Overleggen met zijn manager (dus één echelon hoger, als die er is) is wellicht een optie?

Wie zegt dat de uitzendkracht niet haar macht (lees charme) heeft gebruikt om in het bedrijf een betere carriëre garant te stellen?
Als blijkt dat de dame in kwestie hier mee aan de haal gaat wordt dit een moeilijke zaak. Verder zou het als het de werkzaamheden niet belemmert geen verboden daad zijn.
Mensen hebben nou eenmaal deze oerbehoefte......
 

Wie zegt dat het een "haar" is die charmes gebruikt? Wat mij betreft kan hij net zo goed met een man vrijen.

Lijkt me dat hier op voorhand al van een gender-bias sprake is.

Of het nu een hij of zij betaamt, wel of geen macht of charmes gebruikt, dit soort gedrag op de werkplek is onacceptabel. Of het nu een geoorloofde relatie is of niet (door de gekozen plek wordt gesuggereerd dat het niet geoorloofd is maar dat terzijde). Beiden zijn niet goed bezig en moeten beiden daarop worden aangesproken!! het heeft namelijk WEL invloed op het werk, doordat degene die ze vond er nu mee zit en dit nu op alle fronten en vlakken de samenwerking ondermijnt (wat nu als ik..... en wat dat hij/zij dan.....). Onwerkbaar dus .

Een relatie tussen twee mensen kan op het werk ontstaan. Dat is op zich niet fout. De relatie moet alleen niet bij herhaling op het werk tot uiting komen. Dan brengt het anderen in verlegenheid. In sommige bedrijven wordt dan aan het "stelletje" voorgelegd dat een van beiden beter kan vertrekken. Met de nu beschikbare informatei: niets doen. Het zou de manager sieren als hij er zelf even op terugkwam.

Inderdaad een onwerkbare situatie. Ik ben van mening dat de uitzendkracht het veld moet ruimen.  Het is niet meer van deze tijd om de manager van je manager met deze goedkope verleidingstactieken - en nog wel als uitzendkracht - een contract af te dwingen.  Het moet niet gekker worden, waar zijn de normen, de waarden en het respect voor het management gebleven?!

Als de teamleider het  slecht functioneren van  de uitzendkracht na vijven wilde bespreken dan is dat nog steeds het doel van overleg. Of de uitzendkracht objectief beoordeeld kan worden blijft de vraag? De werksituatie wordt namelijk niet geschetst.

Wat een belegen opvattingen, van Martijn. 'Mensen hebben nou eenmaal gewoon deze oerbehoefte' .  Waarbij eraf druipt dat de vrouw (of ondergeschikte jongen) de rol van verleider speelt, om er beter van te worden... De manager moet zich van zijn machtspositie bewust zijn, anders bezondigt hij zich aan grensoverschrijdend gedrag en gebrek aan gevoel voor verhoudingen. Vechten (en vluchten en veel andere instincten) zijn óók oerbehoeften die diep in ons limbisch systeem begraven liggen, maar die geven we toch niet de vrije teugel? Datzelfde deel van de hersenen heeft ons bovendien zo geconditioneerd, dat we niet  voortdurend op de vuist gaan. Zelfbeheersing, dat mag zeker van de manager geeist worden. Zijn ding moet hij in zijn broek houden, met het niet intomen van zijn driften verziekt hij de verhoudingen. Die met de 'klokkenluider' op dit forum bijvoorbeeld: die kan hem toch nooit meer serieus nemen en zit nu met het dilemma: wel of niet op aanspreken?    

Als we het toch over gender-bias hebben... Wie zegt dat de manager een man is?

Ik zie het probleem niet zo. De teamleider gaat naar zijn baas en zegt "Beste jan/truus, ik heb gisteren niets gezien, maar die uitzendkracht is echt ongeschikt en daar zal ik naar handelen. Oké?"

En die baas kan dan niet anders dan zeggen: "teamleider, wat sla je weer de spijker op zijn kop!".

Oftewel: de teamleider staat toch erg sterk?

Ik zie het meest in de aanpak die  frank  suggereert. Volgens mij heb je zo de meeste kans dat jullie verhouding er niet onder hoeft te leiden terwijl je wel jouw standpunt kenbaar maakt.   Persoonlijk zou ik een minder joviale toon hanteren, maar dat hangt af van jullie gebruikelijke  manier van omgaan met elkaar.
Om meteen met policy te zwaaien is erg rechtlijnig. 
Om meteen een echelon hoger te gaan vind ik niet op zijn plaats en wie garandeert je dat men daar met andere ogen tegen het voorval aankijkt  !!( zonder dit uit te spreken) ?

Blijft vervelend maar toch .....volgens mij oplosbaar.
Succes.  Vera

Ik ben het met martijn eens.
ik zou eens een stevig gesprek houden met mijn manager (stel dat ik teamleider zou zijn) dat het eigenlijk niet kan. En dat ik het niet gezien heb.

lost zich zelf op.

Rogier, volgens jou  "<em>is het niet meer van deze tijd</em>" om met verleiding contracten af te dwingen...  het per definitie wegsturen van de ondergeschikte, zoals vroeger standaard was,  wel ?   Je schildert de manager als willoos slachtoffer, is zo iemand geschikt voor een managers positie ?  In wat voor situaties is deze manager nog meer willoze speelbal ? ten koste van het bedrijfsbelang ?  <em>Normen, waarden, respekt voor management</em> ?  Moeten niet beiden daarop geattendeerd en moet respekt niet verdiend worden ? Je gaat uit van bepaalde aannames, kijk eens zakelijk naar de (hele) ontstane situatie, lees het stukje van Arjan Oomen eens. 
De teamleider weet iets van de manager, wat de manager waarschijnlijk liever niet had gehad.. hoe beïnvloedt dat hun relatie in de toekomst ?

In de kop staat: "overspel". De uitzendkracht heeft mogelijk geen relatie, de manager in elk geval wel.
Ik verwacht eerder dat de manager de uitzendkracht min of meer gedwongen heeft tot de situatie (je doet het niet zo goed beste meid, dus als je wilt blijven mag er wel wat tegenover staan) dan dat de uitzendkracht de manager heeft uitgedaagd.

Ook al ben ik zijn ondergeschikte: ik zou toch de manager aanspreken op zijn gedrag. Waar ben je mee bezig en hoe ga je het je partner vertellen.

Wat braaf allemaal.  Ik zou de eerste dagen gewoon even niets doen.  Wie weet komt hij naar je toe met een voortstel om eindelijk eens die cursus te gaan doen, of met die langverwachte opslag.  

Dat lijkt misschien onethisch, maar als jíj 'm aangeeft of er wordt bekend dat hij er dankzij jou is uitgevlogen, dan kun je een carriere in dat bedrijf wel vergeten. Op klokkenluiders zit niemand te wachten.

Het klinkt hard, maar dat is de werkelijkheid.

Als je toevallig goede vriend(inn)en bent met zijn vrouw, dan ligt dat natuurlijk anders, maar dat is dan meer een privékwestie.

Wat moest die teamleider eigenlijk stiekem na vijven in het kantoor van zijn baas waarvan de deur dicht was?

Misschien vindt die manager wel een fantastisch plan om de uitzendkracht te ontslaan. Het is een aanname dat hij het contact in stand wil houden of een relatie wil aangaan.
Nog een reden dus om met de manager in gesprek te gaan over de kwaliteiten van de uitzendkracht.
En hij hoeft niet te verwijzen naar wat hij heeft gezien.

Speculaties hebben weinig toegevoegde waarde. Er zijn wel 100 mogelijke scenarios te verzinnen. Daarom is waarheidsvinding het eerste vereiste. De teamleider heeft een verantwoordelijkheid naar zijn medewerker. Hij zal in een gesprek met de medewerker moeten verhelderen of er sprake is van seksuele intimidatie? Zoja, dan is snel en zorgvuldig handelen vereist om de schade zoveel mogelijk te beperken.
1. Is er een protocol seksuele intimidatie?
2. Is er een meldpunt?
3. Hoe is dit geregeld bij het uitzendbureau?
4. Eventueel acties ondernemen. De wens van de medewerker is hierin bepalend.
5. Gesprek over functioneren uitstellen (zou verband kunnen houden met seksuele intimidatie). Het is belangrijk achter de persoon te gaan staan. Het kan weliswaar negatieve consequenties hebben voor de teamleider, maar dit is zijn morele plicht als leidinggevende.

Als blijkt dat het op basis van vrijwilligheid is gebeurd vervalt de verantwoordelijkheid als leidinggevende en is hij vrij om te doen wat hij wil. Dat kan variëren van "mannen onder elkaar-schouderklopje" tot goed gesprek over consequenties voor gezin van de manager.

Hanneke; over gender-bias:  ik vind wel dat we bij manager niet direct het beeld van een man voor ogen moeten hebben..... maar in dit geval is het een kwestie van de feiten, waarbij ik van de tekst uitga.

Gewoon doen alsof je niets gezien hebt.
Je moet je niet bemoeien met de seksualiteit van anderen. Zoiets moet gewoon kunnen op het werk, geen probleem. We leven niet meer in de jaren '50.
Dit is 2009.

Los van de toon ben ik het geheel en al eens met Frank. En misschien zou ik het nog simpeler houden en 'gewoon' handelen zoals gebruikelijk bij een uitzendkracht die niet goed functioneert. Als de uitzendkracht of de manager van mening zijn dat er reden is om af te wijken moeten die dat maar kenbaar maken. Ik ga vooralsnog uit van twee volwassen mensen die aan het einde of buiten werktijd (dat blijkt niet uit de tekst) samen iets deden - zonder tegenzin of zonder dwang. Of je iets dergelijks als manager moet doen, dat is een tweede, maar die vraag is niet voorgelegd.