Deze week sprak ik een manager die het had gehad met 'gezeur' van zijn medewerkers. Een consultant had hem net gezegd dat hij meer moest doorvragen bij zijn mensen, aan de relatie moest werken en 'het gesprek moest aangaan'. Ik had bij hem opgemerkt dat hij daar zuchtend en geïrriteerd op had gereageerd, maar zich niet had uitgesproken. Aan het einde confronteerde ik hem met mijn bevinding en zei: 'zeg nou eens echt wat je vindt'. Ik tekende het volgende op.
‘Relaties zijn voor tortelduifjes, niet voor de werkvloer. Ze moeten niet babbelen maar poetsen. Ik heb vroeger in de havens gewerkt. Geen werk voor softies. Als je daar schrammen op je lijf hebt, waren dat de wapenfeiten van eerlijke arbeid. Je droeg ze met trots. Dat was beleving.
Tegenwoordig krijg je een zeurverhaal als je naar beleving vraagt. Ik doe dat allang niet meer. Gaat nergens over. We hebben het zo zwaar, mekkeren ze dan. Terwijl ik ze vooral in het koffieverblijf zie.
Natuurlijk moeten mensen weten wat je van ze verwacht. Maar dat weten ze echt wel hoor. Ze willen alleen niet werken. Ze willen op hun kont aan de Cote d’Azur liggen. Op hun 35e leven als gepensioneerden.
Daar hou ik niet van. Werken met je luie lijf. Dan heb je een hele goeie aan me. Maar ik vertel je dat ze heel goed weten wat je van ze verwacht, maar de welvaart heeft ze lui gemaakt. Dan worden ze bourgondiër en zo. En het bedrijf gaat de afgrond in. Tja, en dan komt zo'n consultant vertellen dat je meer moet praten met dat volk. Ik ga het wel doen, maar de boel is grondig verziekt.’
Kun je met hem meevoelen?
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
het is inderdaad ee moeilijke doelgroep om mee aan de slag te gaan.
motiveren is een van de belangrijkste bezigheden (wat moeilijk is omdat er niet echt een afgewerkt resultaat mogelijk is ).
2 jaar geleden kon ik mij helemaal vinden in uw reactie.
ik heb toen zelf het initiatief genomen om een 2-jarige opleiding te volgen "leiden en begeleiden " in Balans .
daar heb ik eerst mezelf leren kennen en daarna ben ik aan de slag gegaan met een groeidoel en een veranderingswerk, ook medewerkersbegeleiding was een onderdeel van de opleiding.
stap voor stap ben ik mijn groep anders gaan zien en heb ik een andere aanpak gecreëerd .
momenteel is er een goede samenwerking.
de poetsdames kunnen steeds bij mij terecht en doordat ik inderdaad als buffer optreedt is er bijna geen ziekte verzuim meer.
het voelt wel dikwijls zwaar aan.
daarom heb ik besloten nu ik de 2 jarige opleiding leiden en begeleiden beëindigd heb om te starten met een opleiding maatschappelijk werk om zo mijn doelgroep beter te kunnen begeleiden .
mijn moto : zoek zelf begeleiding onder de vorm van opleiding om zo een betere leider te kunnen zijn voor uw groep.
Mijn motto: het halfzachte wereldje dat onderwijs heet eens een keer goed opschudden.
Ik ga zelf uit van het principe dat medewerkers het beste presteren wanneer ze plezier in hun werk hebben en dan helpt het niet als je een leidinggevende hebt die jou als lui en verzadigd beschouwd. Dan zou ik me er zelf ook naar gedragen (self fullfilling prophecy) lijkt me.
Wees oprecht geinteresseerd in wat mensen drijft en probeer daar op in te spelen om het beste uit de mensen te halen.
Het stuk bevat heel veel overtuigingen, maar dat zijn nog geen feiten. ik zal er een aantal noemen:
Andere mening van medewerkers wordt afgedaan als gezeur
Werk mag blijkbaar geen sociale functie hebben, maar puur bedoeld als een plek waar kennis en inspanning wordt geleverd. Hmmm.... de mens als een stuk fabricagemiddel?
Welvaart heeft ze lui gemaakt, maar wat heeft de welvaart van de manager gemaakt??
Ik zou deze manager heel graag weer aan de lopende band zien staan, dan hoeft hij ook niet te zeuren of gebrek aan inspanning want die band die blijft wel lopen. Kan hij helemaal zijn ei kwijt.
Een manger die het heeft gehad met het gezeur van zijn medewerkers heeft een zwaar bestaan volgens mij. Ik kan me ook voorstellen dat hij die situatie wil veranderen. Feit is dat hij alleen wat aan zijn eigen optreden en gedrag kan doen om die verandering in te zetten, niet aan de houding en het gedrag van zijn medewerkers. Ik kan me ook voorstellen dat deze manager daar een handje hulp bij kan gebruiken. En er zijn een hoop mensen (in de eerste instantie zijn eigen leidinggevende en als die er niet is, een goede adviseur of coach) die die hulp wilen geven. Ben ik van overtuigd.
Succes!
Peter Slikker