Nieuwe Nederlanders zijn hard nodig voor innovatie.

Afgelopen zondag moest ik aan onze problematische Antilliaanse jongeren denken die zo hoog scoren op al die lijstjes waar je beter niet op kunt staan. Ik keek naar Buitenhof, en daar zat Bob Pinedo, een wereldberoemd oncoloog die met pensioen gaat. Maar wat heeft zo’n zegelring dragende gedistingeerde heer te maken met  de van gouden tandjes, dreadlocks en tattoos voorziene gemiddelde Antilaanse jongere? Bob Pinedoe is Curaçaoënaar.In de jaren 60 kwam hij na het afronden van de middelbare school op Curaçao naar Nederland om in Leiden medicijnen te studeren. Ieder jaar vertrekt in de zomer een volgeladen toestel van onze niet meer nationale luchtvaartmaatschappij om een nieuwe lading Antilliaanse studenten naar het moederland te brengen. De zogeheten bursalenvlucht. Hoewel deze groep niet opvalt, hebben we het hier over een bijzondere categorie jongeren. Gemakshalve deel ik ze in in twee categorieën, de kids uit de bovenlaag en de rest. De kinderen van de bovenklasse, vaak blank of lichtgekleurd, groeiden in Curaçao op in een omgeving waarin ze intensief werden blootgesteld aan andere talen en culturen. Thuis spreekt men vaak vier talen door elkaar heen. Op het moment dat ze op het toestel naar NL stappen, spreken ze bijna allemaal vloeiend Papiamento, Nederlands, Engels en Spaans, en vaak ook nog Frans en of Portugees. Daarnaast hebben ze leren omgaan met de culturele eigenaardigheden van Nederlanders, andere Europeanen, Zuid-Amerikanen en Amerikanen. Dit maakt ze veel sociaal vaardiger dan de gemiddelde Nederlandse medestudent. Het is waarschijnlijk niet voor niets dat Bob Pinedo een begaafd fondsenwerver is waarmee hij zijn eigen onderzoek kan bekostigen zonder aan de leiband van de farmaceutische industrie te hoeven lopen.De andere kids komen uit een milieu waar ze vanuit thuis alleen Papiamento spreken en verder meestal alleen in aanraking komen met Spaans. Op de lagere school gaat op een gegeven moment de knop om, en moet je leren in een taal die niet de jouwe is, en die je ook vrijwel niet hoort: het Nederlands. Dit is uiteraard vragen om moeilijkheden, met de nodige schooluitval tot gevolg. Kinderen die desondanks in staat zijn om het VWO met succes af te ronden moeten wel bijzondere kwaliteiten hebben.De jaarlijkse vlucht met bursalen brengt ons dus een groep bijzondere mensen. Na afronding van de studie gaat driekwart niet retour, maar blijft in Nederland. Dit is prettig voor onze samenleving en economie. Voor de Antillen zou je het kunnen hebben over een braindrain. Zelf zie ik dat niet zo. Ik ben het eens met Pascal Zachary, die het in zijn boek “the global me”, heeft over braincirculation die uiteindelijk positief is voor zowel de Antillen als Nederland.  Dat er het een en ander niet goed ging met nieuwe landgenoten is duidelijk. Daarmee kregen we een spiegel voorgehouden waarin we kunnen zien, wanneer we daartoe bereid zijn tenminste, dat we sommige dingen niet handig aanpakken. Een investering in een nationaal leerproces. Het kost wat, maar levert ook een boel op. Het voorbeeld van Bob Pinedo laat zien dat inbreng van buitenaf sterk positief kan uitpakken voor onze samenleving. De komende jaren zullen we de inbreng van anderen nodig hebben om onze samenleving en economie te vernieuwen. Ons beeld van de categorieën nieuwe Nederlanders is negatief gekleurd omdat de positieve kant buiten de publiciteit blijft. Als hierdoor de deur op slot gaat voor academici en technici uit bijvoorbeeld India, China en Afrika snijden we onszelf in de vingers. Dat is niet goed voor het innovatievermogen van de BV-NL.