Is er hoop voor innovators?

Vandaag zag ik Kornelis Blok fietsen door de straten van Utrecht. We zwaaiden naar elkaar en hij verdween al snel uit het zicht. Je zou het niet zeggen, maar deze ogenschijnlijke gewone man op de fiets, stropdasje wapperend in de wind, maakt onderdeel uit van een uniek groepje ondernemers in Nederland. Kornelis richtte ruim twintig jaar geleden samen met vier andere eigenwijze studenten het bedrijf Ecofys op. Dit adviesbureautje begon aan een schier onmogelijke missie, namelijk het realiseren van een duurzame energievoorziening voor iedereen. Dat betekende in die tijd kennis willen verkopen op een markt die nog niet bestond. De Club van Rome kende we wel, maar niemand zat te wachten op windmolens, zonnepanelen en biomassacentrales, laat staan de kennis hierover. Tot de eerste 15 jaar van het bestaan van het bedrijf (we praten begin 2000), was het dan ook vooral markt ontwikkelen. Zaaien, zaaien en nog eens zaaien. Met minimale marges, nul bonussen, geen leaseregelingen of wat voor luxe dan ook bouwde het bedrijf rustig verder tot ca. 200 medewerkers. Ondanks het nog altijd geringe vet, werd voortdurend geïnvesteerd in nieuwe buitenlandse vestigingen (vaak anderhalve man in een klein kamertje) en ontstonden uit het advies bureautje nieuwe productideeën (energiemonitoringsystemen, slimme ‘bakkies’ voor het snel plaatsen zonnepanelen etc.) die langzaam werden vermarkt.

Met het maken en verkopen van producten vergrootte Kornelis en zijn vrienden ineens hun scope; het ging ineens niet alleen meer over kennis en advies, maar over aanvangsinvesteringen, productie en distributie. Deze stap was de opmaat voor de volgende; projectontwikkeling. De gedachte hierachter was simpel; met het louter verkopen van kennis gaat het veel te lang duren om de missie te bereiken. Aan de hand van een nieuwe kompaan begon men uiteindelijk voorzichtig wat windmolenparkjes te ontwikkelen en te verkopen.

Om een lang verhaal kort te maken, op 3 juni won Ecofys de innovatieprijs. Op dezelfde dag meldt het journaal dat Eneco en Econcern (inmiddels de holding boven Ecofys) het off shore windpark voor IJmuiden openen. In de vakbladen van deze week melden Kornelis en zijn vrienden doodleuk dat de omzet over 2007 is gestegen naar maar liefst 447 miljoen euro. Een ander krantenbericht meldt dat PGGM 500 miljoen ter beschikking stelt voor projectontwikkeling door Evelop, de nieuwe naam voor de projectontwikkelingsactiviteiten van Ecofys. Gezien de marktontwikkelingen, bewezen groei en positie van Econcern is omzetprognose voor de toekomst inmiddels bijgesteld naar 8 miljard in 2012. Ze zouden daarmee rustig uitstijgen boven Stork en KPN.

Ik denk weer even aan Kornelis en zijn vrienden Ad en Kees. Ooit eenvoudige studenten met een grote droom. Een droom waar ze zich 20 jaar lang in hebben vastgebeten. Het is hun nooit gegaan om geldelijk gewin, ze rijden lekker in een Prius en pakken het liefste de fiets naar het werk. De mannen hoeven voor het geld al lang niet meer te werken, maar maken nog steeds allemachtig veel uren. En ik weet zeker dat ik Kornelis de komende jaren, ondanks de naderende beursgang, nog regelmatig zwaaiend op de fiets in Utrecht zal tegenkomen.