innovatie op vakantie

 In mijn eerste baan als personeelsfunctionaris bij Rijkswaterstaat stapte ik regelmatig kamers binnen van drukke chefs. Ik zag bureau´s bezaaid met documenten, tekeningen en stapels dossiers. Tussen de bergen door was dan nog een deel van een ietwat verfomfaaide chef te ontdekken. Ik was een beginneling van 26, maar had al snel door dat hier sprake was van niet-slim werken.Er was zelfs een chef waar we vanuit PZ met veel moeite extra formatieplaatsen voor hadden losgepeuterd bij het ministerie. Start de chef de werving en selectieprocedure niet op. Omdat hij het te druk heeft! En zo rent de hond al blaffend achter zijn eigen staart aan. Al snel begon ik met vragen stellen. Zeg chef, als jij nu zo hard werkt, wanneer kom je dan aan hard denken toe. Of, zeg chef, jij hebt toch medewerkers die voor je werken, daarbij is het toch de bedoeling dat jij dan NADENKT over het werk?  Alleen maar werken zonder na te denken over de manier waarop je werkt, toekomstontwikkelingen, mogelijkheden voor verbetering, vernieuwing en verandering, leidt op den duur, of soms zelfs al direct, tot grote problemen. Dat geldt voor niet alleen voor chefs, maar eigenlijk voor iedereen. Meestal kost afstand nemen en nadenken echt geen zeeën van tijd, maar het is wel belangrijk om nadrukkelijk tijd beschikbaar te maken, en die tijd te “oormerken”.  Voor organisaties geldt precies hetzelfde. Een organisatie die alleen maar bezig is met het produceren van goederen en diensten zal op een bepaald moment merken dat de wereld haar heeft ingehaald, en dat is het afgelopen met de pret. Dat kan soms een keus zijn. Een concept net zolang uitmelken tot de laatste druppel in de emmer valt. Er is een categorie aandeelhouders en ondernemers die zo denkt. Niets mis mee, maar misschien is het wel zo netjes om dat ook aan de medewerkers en klanten te laten weten. Maar verreweg de meeste organisaties hebben wel behoefte aan ontwikkeling en vernieuwing. Dan is rust en even afstand nemen van de dagelijkse beslommeringen nuttig. Zijn die lange vakanties van tegenwoordig niet wat overdreven? In 1910 vroeg J.P. Morgan (de bankier) een jonge veelbelovende medewerker of hij geen partner wilde worden. Het was deze medewerker opgevallen dat partners weliswaar heel hard werken, maar ook lange vakanties namen. Dat wilde hij ook wel, en hoog inzettend vroeg hij om drie maanden per jaar. Maar natuurlijk, zei Morgan. Ga in ieder geval een paar weekjes varen op de Nijl, is reuzeleuk. Maar de kinderen, ik heb er vier....? Nonsens, zei Morgan, neem een horde kindermeisjes mee, en de kids vermaken zich prima. Deed ik ook toen die van mij nog klein waren. Drie maanden vakantie! Laat GSM en laptop thuis, en kom geïnspireerd retour! Ik wens iedereen een plezierige tocht op de Nijl.